Prabuddha Jivan - Tarun Jain 1934 10 Year 01 Ank 19 to 20

SR No.: 525815
Original Sutra Author: N/A
Author: Manilal M Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1934
Total Pages: 16
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 1

વિધવ્ય. '
Reg. No. B. 3220
(
ત રૂ ણ
જે ન..
વાર્ષિક લવાજમ ૧-૮-૯]શ્રી જૈન યુથ સીડીકેટ(તરૂણ જૈન સમિ. - છુટક નકલ ૧ માને. એ
તંત્રીઃ મણીલાલ એમ. શાહ..
ar વર્ષ ૧૬ અંક ૧૯ મે
સેમવાર તા. ૧-૧૩૪
-
' હુ મા છું વે કા મ ને થી , ગામેગામના-ઉપાશ્રયે હુ તુ' ચુક.
ક્રિાહુખીફ પરિમિત , ધન અને અશઆરામની તમામ બાલસાવિયુક્ત માનવી તે કાળે જૈન સાધુ ની શક્તિ, - જૈન સાધુ બનતાં, માનવીની કપરી કસોટી થતી અને એ કાંટા માગે એવાબદારીથી કે નાદાનીયતથી જ્વાની કોઈ દામ " ' ભીડતું નધેિ. અતિ મનઃસંયમી અને ઉત્કૃષ્ટ ભાવનHશાળી એ પર્થે જઈ શકતે.
કામ જાતે બળા, તેજ દેતા એ તેજ:પુ ને જત્તનાં પરમ- સનાતન સત્યેનો પ્રચાર કરતાં, અને એ મની ચારેગમનાં માનસ - પટાવતાં બંધુત્વે, ધ્યા, સત્ય અને નાં ભાન આશુતાં.
ગાવા મા મહામાની મુમુવય એની એક્રિય પળ એળે ન નય, એ મની પ્રત્યેક પળ એમના રાત્મકલ્યાણાર્થે ને જનકક્ષાણુથે બરાબર ઉપગમાં આવે એ સારું સામાન્ય જનસમુહ ભતભાવે એમની જરીમાતે પૂરી પાડતા. છે અને બીજા ને એ જવાબદારી ઉપાડવાની છે એવા સદા : જામત ભાને અતિ સંયમપૂર્વક એમની જરિભાત એ રસાય માછી કરતા, અને કહેનાથી નજ ચાલી શકે એ વિના બીજી વસ્તુઓને ઉપગ કરતા નહિ. ૬ ગામેગામના ઉપામ છે હું ત્હી ચુકયે--માવાં જૈન સાધુ સાષિાનાં દર્શન કરી—નિત બનવા......અને અતિ શ્રદ્ધાપૂર્વક પેલે ૬ શ્રદ્ધાદિન “ની પાછળ આવ્યા
- મહેં જોયા-ન્યાય સાંટા’ને ‘ફળtatત્ર ક્રપિતરૂઓ”, “સૂરિસરા’ ગયુને હિઝ હેલીનેસ” અને સેંકડે આચાર્યો, ને Lપન્યાસ, દ્વારા “એક હુનર મા’ અને ક્રિાઈ માદ્ધક્કાર” “મામધારકે ને હું નિરાશ થઈ .
કનિષ્ઠ માણૂસથીય પામર જીવન જીવતા હજારે પાંગધર સાધુઓને હલ મચારતાં અને આચારવિદિન હુ જોઈ રા.' ઘેલાં, મેળાં નરનારને આ વિલાસરખી નાગથી છેતરાતાં જોઈ મને દુઃખ થયું, અનેક પ્રશ્નોની પરંપરા મારી
સમક્ષ વાતાવરણુમાંથી ઉપસિથત થઈ, એ બુધ્ધાં ગ્યામરંધાણું મારે છે કે જનકલ્યાણુ કરે છે | જૈન સમારંશે સાથે એમને ૧ કાંઈ સંબૂ ષ છે ? આ ધાં જે રિતિ ની રહ્યાં છે તે જનતને શોભારૂપ છે? જૈન સિદ્ધાંતેકના એ સાચા પ્રચાર ક્રે છે ? ન " , " , ના, ના, તમારું પ્રિમના પ્રત્યુત્તર : પડધે ગાજે છે: "હને કાકડક :hષેક રોગ અં૫ાંરો સ્ક્રિપયોગી - પણ
જણાયાં છે. છતાં સંસ્થા તરીકે શ્રા- સાધુએ જેનાનું અતિ ફરી રહ્યા છે એમાં મને શક નથી, , ' ' , " જુના છે, શ્રદ્ધા, પરાકભાવના, સ્વર્ગની જમજાળ, નકની ક્રમકમાયતી કપના અને તિથfકરોના નામ તો I ! એ સા સફથી ઢઃ કરતા જણ્ય છે. રા'ગત અથથમારામ સાધવા, સર્વોપરી સત્તા મેળવવા આ શરાને સળ ઉગ આ છે રિત અખિ એલ., જો એ તેમની સાધુએ જણુ, .
મા ધણુ મા જોઇ શું છે, પણુ, "ધમની હિષ્ણુતા” ને સાચું કરી આંખમિયામણુ કરે છેવિનિત માનસ ધરાવતા 'કઈકે માઈકે મોદશે સાધુની, હયાખ્યા કરવા મંડી પડે છે; જૈનત્વના શુધ સાઉમાગને અંગુલીનિરૈષ. ફરી, માગબૂલ્પા. સાધુને એ ‘ધિ ચિલે”: ચાલવા વિનતી કરે છે.. એ સર્વ. મેળે જાય છે. ચાલાક ને પટુ એવા છે કે સાધુરા કુનેહથી એ પી W, કહેનાપર વિધDમારનું આરોપણુ કરી, અશ્રધ્ધાળુ માનવી એપર મુસ્તાક રહી આ ચિલે’ ચાલ્યા તુ જાય છે......અને પેલા વિનિતા એ મનો કર્યો એ ભાગવો’ કહી એમના કામમાં લાગી જાય છે. ' ૬ સમાજે, એ પળ આવી લાગી છે કે આંખમીચામણાં એ પાપ ગણાય; "આપણે શું ? એ જ્વાબદારી મનાય; અને
જોરથી વાતાવરણું ભરતે ધનાદ કરી, વાંગધર સાધુએડની અનાવશ્યકતા પકાવાની એકલી ને અનિવાર્યું કરજ સ્થાય. , , , પા લુંટ, હળે અ8ી જવી જોઇએ અપણે રને અટકાવવી જોઇએ. મા છેતરપીંડી હવે બંધ થવી જોદાગ—
આપણે એ બંધ કરાવી જોઈએ. સ્વાંગ ધરે તે સીધુ છે એમ માનવા મનાવાની ભૂલ હવે વધુ વાર નહિ પવી જોઈએ. - મારા માથુસ તરીકે લાયક હોય છે. ભલે માન મેળવે, પલ્સ માત્ર એરપ ને ચાદ૨, ઓ ને પાતરાંનાં પ્રદર્શનથી ઉપચતાનાં મોરાપણુ આપણે નહિં કરવાં જોઇએ, એવાં ગમે છે વેશ ધારે તે તમામની જરૂરીઆતૈ પૂરી પાડવાની આપણી કજ નહિ મનાવી જોઈએ. એમને ખાલી પાતરે પાછા ફરવા જોઇએ. એમને ખમાસાણાના કે વંદનના અધિકારી ની ગણવા જોઇએ અને એમને વિવેકપૂર્વ %ી દેવું જોઇએ? **
#AhI ASIK યુવેય, - - - - - - ', '* * * - - ૬ ગુણ વિરાર શરિર f ars, - ૧ : ( 5 કમ : 41, કંગના રનરી છે ?
૬ લેન નવ છે? - - . જ મારાર્થે 7 8ાં કારક