Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1933 09 Year 02 Ank 43 to 45

SR No.: 525802
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1933
Total Pages: 20
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 12

ઉપર
પ્રિબુદ્ધ જૈન,
તાવ ૯-૯-૩૩
સ ચ
ધ્યાન માં
લ્યો !
ન ગ દ
- સમૂહબળ ઉભું કરી એકત્રિત બનવાની આવશ્યકતા. - વડેદરા ખાતે મળેલ જૈન યુવક પ્રતિનિધિઓના સંમેલનમાં મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ તરફથી
તેના મંત્રી શ્રી. રતિલાલ કોઠારીએ નીચેનું પ્રાથમીક નિવેદૃન કર્યું હતું. ' ભાએ,
ખેંચ્યું છે. તેમજ ગામH-છબી ના પબુ અનેક પ્રશ્નો છે. - આજે બાપ ભિન્ન ભિન્ન યુવક સંધના પ્રતિનિધિમે. દાખલા તરn દે -માપણી વર્તમાન બેકારીનીવડ્ડીને અહિં એકત્ર થઈ શકયા છીએ એ રીપણું પરમ સતા૫ પ્રચાર-પ્તાની રક્ષા-આ ઉ૫રાંત સામાજીક દિશાએ પડ્યું છે. આજે માપણા દેશ ભારે કટોકટીના સમયમાંથી પસાર વિધવાના ઉદ્ધાર કેજ ધર્મ પાછાતી ભિન્ન ભિન્ન ખેતીમે થાય છે, અને આપણે સમાજ પમ્ મદ્રાન ઉthન્તિમાંથી ગ્રે લગ્ન વ્યવહારની સરળતા-બાળ લગ્ન-૩૫, રવી તથા પસાર થઈ રહ્યો છે; અાજે ચેતકુ મિન મિજ વર્ગો વચ્ચે મરણ પાળ જમના જમાડવાના કરિનાને--ખારા અનેક તષથડામણી થઇ કહી છે, ખાજે મોટા વગે. જે જે સમ- અમોને નિtબ શામ સિવાય જ નથી, જે માપણૂા ડિત નાના વગો છે, તેને ગળી રહ્યા છે. અત્યારના તિત્ર- દ્રામને મોટા ભાગે ધર્મના નામે ચાર્જતી દ્વીપ પાછળ રિથતિ કદ્ધમાં માર્યું છે કે કેમ તરીકે અસ્તિત્વ અસાધારણું ખરચાઈ રહ્યો છે, તે એકદમ ષટાલવાની અને તે પ્રવક જોખમમાં માજી પડયું છે, દિનપ્રતિદિન માપણી સંખ્યા કેળવણી પાછળ હેતે કરવાની ખાસે જરૂર સૌ કર્ણ વીઘટતી જાય છે એ માપ સર્વ જાણે છે. શિગે, પારસી કારે છે. આપણે વાત તે મોટી કરીએ છીછે, પણ્ નાની માટે આપણે પશુ માપવું પ્રાણી સંગઠ્ઠને નહિં કરીએ તો મારી કસોટીના સમર્મ આપ સ’ગનના અભાવે હજી શકતા કાળાન્તરે આપણું અસ્તિત્વ નાબુદ થતાં વારે નહિં લાગે નથી અને એક બીજાના સહકાર વિના મારૂં સુધારાનું
ષ્ણુ આ નગર સત્ય નથી. ભાષગુણ સાપુએાના ધણીનમાં નાનું મામુન્ન વધતું નથી. આપણૂાથી મેઢી જાતને ન પકેશ્રાવતું નથી સત્તાધારી શહીમા એાના મગજમાં ઉત્તd, ડાથ છે કે પછી એક નાની વાતને પકડીને; પાછુ જે કાંઈ આજે આપણી કેન્ફરન્સ, આપણા સાધુઓ અને પકડી તેને પાર ઉનાથ મિલાન દી' પડ્યુ ન રહીને, મા ચઠીએાની ચાલુ પ્રતિકુળતા અથવા તે ઉપેક્ષા જવું દરેક માગુમ ક્તિગત ફો માંગે તે બહુજ બુદ્ધિથી અશયજ થઈ પડે છે. આવા વખતે *તી પરિણામ આવે છેપશુ જે સર ના વિચાદના મા પણે યુવ કામને કઈ બચાવી શકે તેમ હૈય, તે કામના પ્રાણુ સેમી* કત્રિત થઇને નવનિચાને ચૂમવામાં મૂકયા ઝૂબેશ ઉઠાવીએ ઉગતી વના અને ઉમા મનેર ધારણું કરનાર યુવકે જ તે કા સમયમાં આપણે જ ભારે મદનું પરિશ્ના" છે, આપણે યુવકે કેવળ ઉન્નતિનાં અને સેવા કરી તેમાં નિપજવી સૂકી; કા પાશથીજ થાજે, આપ સવ ભાષ્ટ્રરામાપણી કે મને કો ઉદ્ધાર થઈ શકે નક, પણ ક્યારે એને અદ્ધિ મેપલાગ્યા છે, કે જેથી માણે એકમેકને કાર્યને માપને કામને બચાવવાની અને અન્ય કામે વેચે છે સાજિત કેમ કરી શકીએ અને એકમેકને પડતી મૂરલીએ! માનવાની અવસ્થિત પ્રવૃત્તિએ મારીએ તાજ આપણે કંઈક બાર સમઝને સમૂહ ભૂળથી કે દુર કરી રાષ્ટીએ. માપ સંગીન પરિણામે લાવી શકીએ. માણે એક તો કરિપત સર્વ ભાઈએ આ સંબંધમાં પૂરના દિગથી ખેતપેતાના પ્રગતિ સાધવા માટે સ્થળે સ્થળ યુવક સૌ સ્થાપવા જોઇએ ચિા પ્રકટ કરે એમ હું અ:કરી કાળુ; અંતમાં અને બીજું પ્રત્યેક યુવકે પ્રતિજ્ઞા લેવી જોઇએ કે, ગમે તે પણ મારા મુંબઈ જૈન યુવક સંપના નિયંત્રબ્યુને માન આપી સંકટ-ગમે તે મુશ્કેલી માથે પણ જે વાત મારૂં કt૧
ષ સ દર દુરથી શમાવ્યો છે તે માટે રામ મારા સંપ ત૨નહિ કરે-તે વાત પછી તે ધાર્મિક પપરાને લગતી છે કે કથા મા સર્વ ભાઈઓને હું ઉપકાર માનું છું. મા સામાજીક રૂઢિને લગતી હા-છુ કદિ નહિ સ્વીકારું બાવા & ભાતમાં ગ્યા પણે વડોદરા જૈન યુવકે સપના ખાસ આભારી નિયવાળા યુવા સુષક સંઘ સ્થાપીને નવી સૃષ્ટિનું સૂજન કર્યું છે, તેમનું | ગુને કર્દિ મેંકન કરવાની જવાબદારી કરી શકે; સકને તું અંધારું છે-નિરાશા છે, જયતા છે, ત્યાં માથે લીધી ન હોત તે માપણે ઋદ્ધિ આ રીતે મળી રાકયા જ પ્રકાશ-ખાશા, ચૈતન્ય લાવી શકે, આપણે બધા એ ભાવનાથી ન ત. માજે માવા શુભ ઉદ્દેશથી આપણે મળ્યા છીછે, તે રાઇએ આપણા ભિન્ન ભિન્ન યુવક સંધાને સંગતિ કરી છે; સંગીન કાબી પેજના ઘડીને ઉડીશું એવી માપણે જરૂર
ને સત્ર નવી ભાવના, નવે વિચાર-નવી મૃદોલનને શાશા રાખીએ. ખટશા કારકિ નિવેદન બાદ અાપણું હવે પડકાર કરીએ. જ્યાં જ્યાં રૂઢિ નામે, ભદ્રાના નામે, કા શ્વવસ્થિત રીતે ચાલે તે માટે માર્શ નિયામક પ્રમુખની અાગ્ય પ્રતિ ચાલતી હોય, બાઢા દૂધ્ય ૫ થતે દાન, ચુંટણી ના માપને કે વિવાપ્તિ કરું છું. Aતુ કી ભાળીની 'ધશ્રદ્ધાના ને લાજ લેવા દ્વાય - ત્યો માપણે યુવા છાતી કાઢીને ઉમે રહે અને તેના સામે “ જ્યારે મલીરના ઝંડા નીચે, ક્રોધ કાંધે મીલાવી-હથે થતા અન્યાયને-અધમ, અગ્ય પ્રવૃત્તિને, કોઈપણુ ગે હ૧ મીજાવી; અવનત થતા મા પણુ પીર+IL ઝંડાને કરી છે કે શક્ષટાકા, આપણી મના એવા કેટલાય પ્રમો છે કે જેના વાર ૧૬ વરમની જય ગજાને માપણુા હા હાથાના તાત્કારિક નિરાકરમુની: ખૂબ જ પેક્ષા છે, જેમાં ક્યાં ચાર પૂ, માણ્ા દ્વારા હૃદયમાં બી, ચે, કે ઉચે દિમાશયન પાંચ વર્ષ દરમ્યાન દીક્ષાના પ્રશ્ન આપણી પ્રજાનું ખૂલ્મ યાન શિખર પર કરવી !'