Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1933 08 Year 02 Ank 42

SR No.: 525801
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1933
Total Pages: 8
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 1 MB

Page 8

347 પ્રબુદ્ધ જૈન, તાજ 1-8-33 સમ જેને વિપુ ધનસંપત્તિના ભોક્તા હેઈ તેને ન્ય સાચું વાંમવાશે. કાર્ય પગ પ્રકારની અગવડ કે માપનની નતા નદ્ધિ હેય, અને તે સમયે અંધ જમણે, નૌકારસીના, ઝાતિ ભેજના લેખક:- મનસુખલાલ લાલન. ગાદિ કરામાં બીણ કુલ માંય નદ્ધિ લામતી હોય, પરંતુ આજે પથગ્રુપ અનેક રીતે મકાન છે. એ ના ગાઢ સમય તન પલટી ગયું છે, આજે આપણૂ જ્ઞાતિબધુ દિવમેડમાં દાન, શીષ, તક અને ભાવનાના એકમેવ સિદ્ધાંતનું દિવસે ને દિવસે બેકારીના સપાટામાં મપાવા લાગ્યા છે. આજે બન્તી શકિતએ પાવન કwામાં માને છે. અને જેના દર્શનના અનેક ઉઠરતા યુવાને નોકરી મા ધ નહિ મળવાથી સટ્ટાઅને સુચાત્રિના મૂળ સ્થ’નરૂપ ગમે થારૈના જેટલે જાભ બે દિવ- દામાં કમાઇ પાયમાલીની જડી ગત તક પૂનમાં પાડી સમાં લેવાય છે, એટલે ભાગે ના દિવમાં લઈ શકાય છે. રહ્યા છે. એવા સમયેં એ શ્રીમ’તા ! તેને ગુપ્ત દાન અાપી, સાથે સાધે મા દિવસમાં પ્રકારના, પૂજા, સ્વામિજાજ૫, તેઓને નોકરીએ વળગાડી, તેને નાના નાના વડાની જોગવાઇ સેવાભાતિ આદિ અનેક ક્રિયાગો નાનાં મોઢાં પરપમાં કરી માપી તમારી પુકાબૂ શમીને સયા કરે. અને કરવામાં ગ્યા છે, અને તેને થાયોગ્ય લાભ લેatષ છે, એજ સાચુ' સ્વામિનાત્મળ છે, મને ક્ષેત્રમાં વાવેલું બીજ તમે મા A મન થતુ નું નિરૂપણ કન્યાને અવકાશ આગામી જ+મમાં વષનેક જૈનના મનહર ળા આપૌ, નક્રિ હોવાથી એ અર્વમાં જે અત્યારે ૬ધારે જરૂરી અને તે નિ મંતરની ઉડી માષેિ તમારે ભાવિંમ મેન મહત્વપૂરું ના થતું છે, તેના માજ માપણે ક્રિચાર કરીશું. મારે કંજવૂળ અમૂનની ધારા નરસાવશે. કામિકશએ રાઇ મૂળ 'સાર્વત્રિમ બ્લ’ મુથવા મારે એક દિવસના બેનાથી તે એક દિવસની ભ્રાણી ‘સાધર્મિકવાસ’ છે. તેના શપશ કાલ સ્વામિનચ્છતા કે પ્રભાવનાથી, અથવા ઍકાદ થાળી કે વાટકાને છે કેડે જાઈ કહેવાય છે. મા સ્વામિવરુષના શુના ઉપયોગ અત્યારે ચાર-પ-છ-1 ખાટા બુમટા માથી કે નાનાં બચ્ચાન જે રીતિને કરવામાં આવે છે, તે કરતાં પjજ વિશાળ ચગારી નાનાં ઘીની બાકીય એકબી નથી સચ્ચાઈ શ્વરૂપમાં મા અને વિસ્તાર થર્ણ શક્રે છે સ્વામિલ ભાગવવાની મહત્વકાંક્ષામાથી તમે જેટલ્સ" મુલ્લા પુલ ઉપાર્જન એટલે માપશુ સમાન ધમિભાઈvો પ્રત્યે પ્રેમભાવના દર્શન, કે તેથી મનમણે પૂષ એક સાધમિ"ના મેનરની ભાજી આ પ્રમભાવ-આ વાસક્ષભાગના માર્ગે મને પે દેખાડી માશિથી મેળકરો. શકીએ તેમ છીએ. અત્યારે * સ્વામિવમધ્ય ' ને મથે માત્ર સમાજની જિયાત કોમતા ! બાપ જરા ઉગ્ર ઉતરી રાળી, સંધ જમા, અથવાતો નવકારીના જ મઝુમાંજ સમા તપાસ કરશે તો ઉપરનું લખેલું જાળુ માટી લાગશે લેવામાં રખાં છે. આ અર્યું અને આ ભાવના આ રીતિએ નકિ. અાપ જયારે કીર્તિ દાનને મે. ફ્રાકશે, જ્યારે પીજરની એટણી સંકુચિત ની # છે કે, એ શબ્દની વિશાળતા વાહવાહની ઋષુિક વારણ નાની છાયામાંથી શાશ્વત તેજના મને મદ્દત્તા તદ્દન ભૂલી જવામાં આવી છે. શ્રા શબ્દને અંબાર માં બાપની દીલને ખુન્નાં મુક, પાપ %"ારે ગુપ્ત નિરાળ કર્યું એ છે કે માપણૂા ભાઈએ-કાલે પછી ધમાં દાનની મઢવાને માપના હકક૫ટમાં ઉતારશે અને ચા કે હે, 1 જ્ઞાતિના છે, તેનું દુ:ખ નિવાર થાય, તેની હર યામિનાયકની વિરાળ ભાવના ને તમારા ધૃતરમાં પેશ્વા ફતે બાપુણે હાથે દુર થાય અને તેને પિતાનું જીવન જાપ તે દિવસે સ્પષ્ટ માલુમ પડ કે ઈતિદાનને ક્ષકિ મેન્દ્ર ન લાગે એવા તેને જરૂરીયાતની સાધના ખા પુષ્મા દ્વારા પુર જેટ કાઉંસાધક નથી નીવડને તેથી ખરે મણે વધુ ક્રાથપાર્ડવામાં આવે, તો જ ખેરે પાકું સાધર્મિકવાદષય છે. ભાષા ગમે સાકા સ્વામિનામની થત કે પોતાનાં મેજ કરે કરી પ્રેમભાવના છે, જે ખરેખરી મામાની મામિ યુગોની, પેતાનઃ સાજનેની, સાચી સેવાની ભાવ ઉદારતાનું દર્શન છે અને ખરે " સ્વામિવાત્સલ્ય ઍજ છે, નાથી નીવડે છે, આ ઉપથી માફ” કહેવું* ગૌતું નથી કે હાલ જે જમણુ બધુ | Hલમાં ગૃહિલાનું કે ખાપ જરા ધીમસૈની વારો આદિ થાય છે તે સ્વામિનરહ્યા નથી તેમાં કૅમભાવના દુનિયામાંથી એકાદ દિવસ ગરીબ અને સાધારણુ નાની અંશ જ નથી. અવાબત્ત તેમાં જમણુ પરમારની ભાવના તે દુનિયામાં માજીને વસે, તેની રાતની ઊંડી વાળા ઉચીજ હોય છે, પ૬g જેટલી તેની ઉત્તમ ભાવના રામ હે તીકે, નેત્રે જુએ અને જો તમેને મેં છાપની જવાળાતેટલા પ્રમાણ માં તેનાં ફળ ઉત્તમ દેખાતાં નથી. આ પણ એથી, એ હષની વેદના થી જ કમકમાટી કે શાસ્ત્રોમાં પણ્ કહ્યુ છે કે જે સમયે જે ક્ષેત્ર છે હોય છે લાગણીની મિ 1 વર્ષાવે તો માપના પુરપાતિ પૈસાના ક્ષેત્ર સીદાતું હોય તેમાં દ્રવ્યનો ખ્યા રહે છે, એ, પ ર હેક્યૂ મા માગે વાળી એ પુનિત હૈધથી તેમની જવાળાને માપ જોષએ છીએ કે ન ધ મની વિજ્ય પતાકાને ઉતા હા રાવે અને એ રીતે સાચું સાધર્મિક ાિન કી મા ૨ખનાર જૈન મન કહા કે જેન સંધ કહે કે શ્રાવક સમુધૂને પરભવનું ભાથુ બધા ! ઇમેમ ! દાય કહ, તે એટલી હદ સુધી બેકારીના બીદ્વાચ્છુ પંજમાં હ માવતે એક બંધ.. સપડાથે છે ને વખતસર તેમને માટે * સગવડે આવતે અક-પર્યુષણુતા ધાર્મિક તહેવાના કરવામાં ન આવે તે તેનાં કહપનાતીત ભાઈ કર પરિંગ્યાએ મારી પડવો સંભવ છે. પૂર્વે એક્ર કળ છે હો કે જે ~ નાથને અક અ આ પત્ર મનસુખલાજ હીરાલાલ શાલને જૈન ભાસકરાદક પ્રિન્ટીંગ ગૅસ, ધનજી સ્ટ્રીટ, મુંબઈ નં. 3 માં છપ્યું છે. અને ગાદાસ મગનલાલ શાહે જૈન યુવક સંધર્મ માટે 2-30, ધનજી સ્ટ્રીટ, મુબઈ , ગથિી પ્રગટ કર્યું છે.