Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1933 04 Year 02 Ank 23 to 26

SR No.: 525797
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1933
Total Pages: 40
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 3 MB

Page 5

તીક ૧-૪-
૧૮e કે
સ મા ચા ૨.
- મ એમીલ શ્વેતપત્ર વિરોધ દીન તરીક પાળ દેરા ભરમાં વિરોધ સભાએ ભરવાનો હિંડ મહાભાની કાર્ય વાદ્ધી રમતિઍ કરાય ર્યો છે.
–(૧) થીયા બહેન (દુર્લભજી ઉમેદચંદ્રના પની) પરીખને માલમને એવરે.
પેલીસે અટકમાં રાખ્યા છે. (૨) કારીગ૬ કલ્પાબુજી નેકમને -શ્રી. વીજભાઈ પટેલને અમેરીકાએ કેટ! હિંદીને નહિં મÂલું ચાર વર્ષના જૈન છેક ૩ જી મુગ્ધારી ગલીમાં પહેજા મકાની એવું ગમપૂર્વ માન આપા" છે, ત્યાંથી તેને ઈગ્લાંડ માવવા બારીમાંથી જમીન પર પડી મરણ પામે. (૩) જનાના ત્રણે
રકામાં સંગત ફરવાના હેતુથી “જૈન જામતી” નામનું માસીક —પઢેરામાં હાર્દિ લોકેામે જન માસને અક્ષિકાર કર્યો છે, મહાવીર જયંતાથી રાફુ ફેરવામાં આવનાર છે. આ પત્રના મુખ્ય શ્રાની સામે આખા જમ-1િમાં યાદિતી દુકાનૈના અંધકાર તંત્રી શ્રી ડાહ્યાનાન્ન મ. મહેતા છે, પકા દક્ષ કનર મા મળશૈ, મ્યુનિચ કે' જે કલકત્તાઃ (૧) કોઈપણુ જાહેર અને ખાનગી મકાનના નાઝીમેકનું મથક છે ઈ આ લિંક ચાન્નની તૈયારીઓ ચાલે છે, કબજે લેવાની, રીફાન સંબંધ બુધ કર્વાની, તારે અટકાવવાની --પેથી (જુÉ તા ૨૯) એવા ખબર મુલ્યા છે, ભયં કર અને મૈગ્ય લાગે તેવી સ્પંક્તિમાન અને સામુદાચિક્ર ચળવળ પર રીતે જમીન ધસી પડવાના અકસ્માતથી એક કામM લમભાગ અ' કુશ મુકવાની સત્તા મેળા ને અમલદારને માપયાની ૧૦ * માગુના ન ગયા છે.
જાહેરાને કહ્યું છે, -થી સુવયંદુએઝની મશાકાત વીનાના લાડ મેપર સયા (૨) પેલીસની સૂક્ત વાંદારી નાં તા. ૧-ને જ તા. અને કલકતા શહેરની મ્યુનિસીપાલીટીના વહીવટ અંગે સાંજે ચાર વાગે હિનદી રાષ્ટ્રીય મહાસભાનું ૭ મું ધવેશન વાતચીત કરી હતી.
કનકત્તામાં ભરાયું હતું, બેકફ ભરાયાં પહેલાં ગણને પછી મળી સગીરને ભગાડવાને કી , - ................ રમનું '૧૬ ૧૮૪ થી ના જ દ્રિા અપાવવાનું કબુલ કરે છે વાલાએ કહ્યું કે તે દિક્ષા લેવા માટે કહેવાથી તેમની રૂબરૂમાં ત્રેના કાર તો છેકાને પાલ બનાવવા વો હી કરી ભીલ છે અનન્ય છે. રાજય માં ઉપર | સ હેમા કારભારી મિ બાલ મઆપું. તે સિવામાં કરી પાછા હોવા ઉટવાલીને સાત ફેરી સમાજે ચંદના હાથમાં આપ્યાં વસી ૬ઃપણા પાવે. મેં કહ્યું કે સાહેબ આવી આકરી કે ભીજડીમાળ લઈ જવાને છેલ કરીને |
મને પ્રસંગને ઓળખી ને અંતરથારાપ્ત ન કરે, ખાય ભાઈ સાથે વાતે- | ગમે તે રીતે તેવાડે હાઈ બt,
માની વિરા એ મારી પત્ર પશુલખા ચોપ્ત કરી તેમનું મન દ્રશે તો અમે ' Úપરથી છોકરા મારૈ ધેર તેરવાડે ઘણાવી
આવ્યું અમુકોથી મહીના પછી દિક્ષા અપાવીશ | ગમે, અને તેને પુના તેને બધી હકી- | પણ તેએા ગોક્રના બે થયા. આ
ક્ત સ્ત્રી અને કહ્યું કે મને મુવેિજ- ઉપરની જીત આપણુી સમાજના ઉપરથી દેશાઈ નરોતમદાસ વીરચંદ }
થજી વાટ પય માટે ? ૧૩) પંડીત કેટનાફ દિલાધેલા સાધુએ પ્રસંગ અને વાગેને સાથે લઇનૅ હું થી ભક્તી | પાસેથી પિયા તા.
સમાજ ઉપર કેવી રત્તાશાહી ચઢાવે છે વિજયજી પાસે ગયે અને બુદ્ધિજવીયજી બીજે દિવસે ઍકર પાછા આવી રથને સમાજને 'વીરીતે મને કે જેમને ને મનાવવા ફ, મંકતીવિજ૧૭ બુદ્ધિ ગયાની મજા રાજ બુધિવિજ્યજીને પુષ્કર નભાવી લેવી પડે છે તેવુ તાઇ' દ્રષ્ટાંત વિજથઇ ને બેલાવી કહ્યું કે તમે જાગૃ• ! પડી તેમણે મને બોલાવીને કહ્યું છે ? Vા પાઢે છે. દા થાવ તે ચીઠ્ઠી કરી આપે અને મારી ચીઠી અને પાછી પાપ મેં મારું ! તે સમાજની જાણુ માટે રજા કરવા જHજરતી શા માટે કરવી જોઈએ, એ. અવલું ખાનું ક્વાડી થીડી નહીં માપ- કરંજ પડે છે ખાત્રી છે કે ફટાફ ઉપરથી બુનું ધૂળીએ ચીઠી કરી |
ભાગેને આવી સત્ય રજુઅાત પણું વિકાર કરી જતા હતા.
મૃગશે પણું સમારે હવે સારા સારા તેજ કિંવરો છોકરો અને તેને લઈ ઉપાંત ૧૨) પાક વષપાવવા
વિચાર કરવાની જરૂર છે, જનાર ઉંટવાલે પાછા આવ્યું, તેથી | બાબુદ તેમણે ખુલ્મ દ૫કણું કર્યું. મેં
મા દWક્ત મારા પોતાના અનુભવની એ મને દઈ સાથે માધવું થયું કારણું | તેમની દરકાર ન કરીને કહ્યું કે માપ છે અને મહોત્સવ પ્રસંગે પધારેલા શ્વર એવું બન્યું કે છોકરો છે ઉપસ્થી તેમજ પંડિત એમ કુલા તા કે અમે | ગામના ધણા ભાઈએ છે. બી.ડીયાજી જો હવે રસ્તે ધર્મ
કશું જાણુનાજ નથી અને હવે રૂપીયા | તેરવાડ! તા ૨૨ માર્ચ, ૧૯૩૩ ગામ આવે છે ત્યાં મારો ભાઈ રાયચંદ
પાછા રીરીતે માંગે છે. તેને મા, છોકરાને એકલે ઉંટ ઉપર નેકીને તેના મનમાં વીચાર મધ્યે કે
મહોત્સવને પ્રસંગ જૉ અને સાધુ | કાઢી અમૃતલાલ ભાગચંદ. એ છે કે એ કયાં જ છે ! માટે એમ વિહાર કરી વનય તેથી ગામવાળા ઉપરની હકીક્ત અમારી માહીતી એને પુછી જોઉં ?
ને દુ:ખ થવા લાગ્યું એટલે મારે નમતું | મુજબ વ્યાકરે છે અને જે પ્રમાણે લેટવાલાને પુછયુ’ કે ઍકરાને ઍકલો | માપવું પડયું ને ૧૨ પાછા આપવા
કર્મીત બનેલ તે પ્રમાણે એક્સરસ છે, માં લઈ ૫ છે ? જવાબમાં ઉંટ પકડ્યા. ને દ્ધારાજ બુદ્ધિીજીના ! દ, અંબાલાલ મચંદ પોતે