Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1933 04 Year 02 Ank 23 to 26

SR No.: 525797
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1933
Total Pages: 40
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 3 MB

Page 3

"""
તto ૧-૪-૩૩
પ્રબુદ્ધ જૈન
૧૩૯
અયોગ્ય દીક્ષા પદ્ધતિ એ સામાજિક બદી છે.
(તાહ ૫-8ા ના રેજ મુંબઈમાં મળવા નહૅર સભામાં આ પરમાનન્દ કાપડીમાએ ‘અથાગ ધક્ષા' અને જે મત રેતુ ', તે સમાજ માળ વિસ્તાર થી મરે ૨જું કરીએ છીએ.
– "ગૌ.) ગતાંકથી ચાલુ..
તમાં એ ન્શાવવાનું છે કે આપણા ગરીબ, દરિદ્ર મતે અધઃ
પતિ દેશમાં માબાપની સંમતિ ખરીદી શકાય છે એ શું મા તે મારી ઉંમરે દૌટા લેનારની યામ ભાવનાનું
આજે દેશને અMયું છે? હજુ થોડાજ વર્ષે પધેલાં કન્યા વિવરણુ કર્યું, પણુ નાની ઉંમરના જ્ઞાન છેદકરાને દીક્ષા
| વિક્રયની પ્રથા આપણા સમાજમાં શું ઓછી ખર્ચાલિત હતી ? આપી Rવાને આપપ્પા કેટજાક સાધુને શા માટૅ અાટલા બધા
તેથી માબાપની સંમતિ છે ચા ન દાળ ડીસાને આજના મામ બંધાયેલ છે તે મારી સમજમાંજ આવતું નથી. કેટલાક
કાળમાં કિઝી રોતે સંમતિ આપી શકાય તેમ છેજ નહિ. વધુએ તે એમ માની રદ્ધા છે કે દીક્ષા માપવા ખેતર ક્રિાઈના પણુ છેરાને ભગાડવામાં, નસાડવામાં, છુપાવવામાં, તેની
આ વિચાર અને કેટલાક લેાિ પૂર્વ કાળમાં બાળવયે દીક્ષા બુતર અંગે માપવામાં અને ગમે તેવા માયામુવાદ સેવવામાં જઈને પાગ) ઉપર બહુ સુપ્રસિદ્ધ અનેબ્રા માથાના દાખલા ફશ દેવજ લાગતૈ નથી. તે જૈન ધર્મની કઈ જૂતની સમ
અંકે છે અને ખાસ કરીને શ્રીમદ્ હેમચંદ્રાચાર્યને ઘખલે જળ્યું છે એ કૅઈ સમનવા? મા માં આધુના પંચ મહાવ્રતનું માપ પર છે. આના જવાબમાં જણૂાવવાનું શ્રીમદ્દ હેમચં 13 પાકાત થાયુ છે કે સરવામાં આવતું નથી. આવામાં કાર્યો અને તેમના જેવા અન્ય મહાનું મનાય સામે આપણે નહિ કવાં જળવાઈ સત્ય ક્યાં જાવાયુ કહ્યું કે કાહવાનું છેજ ન.િ પણું મારે સામે પ્રશ્ન છે કે પૂર્વક રહ્યું? અપરિચત્રત શી રોતે રટાયુ' ? આતે કઈ જાતનું ગાંડપણું
- 01 માં ભાળ લગ્નથી મુક્તિ થયેલા ક્યાં આગળ ઉપર ખુલ્મ સમવું છે કાને માથુ પૂર્વ અને માબાપની માહીને પદને પહોંચેલા અનેક મકાપુરાના નામ પાછળ સંમતિથી દીક્ષા આપવામાં આવતી હોય તે ૫શુ તે દીક્ષા લેવામાં
પાવતી ૫ તે પાપ તે દી ધસ્થામાં અાવે તેથી આપણે કદિ પણુ આળ લગ્નને સંમતિ એકદમ વાંધા પડતી છે, કારણુ દીક્ષાના પાયે વૈરાગ્ય છે. માપીશું ખરા ? પૂર્વાચાર્યો કે પૂર્વ શાસ્ત્રકારોને આક્ષેપ કે કશું મને વૈરાગ્યના પાયે નુકવ છે, કેવળ પેપીયા ના નથી પરુ ભાલવાને આપષ્ણુને અધિકાર નથી, પહેલાં દાચ નાની સંસાર મુસાર છેએમ એશનારને વૈરાગી દવે તે પોતાની ઉંમરે દીક્ષા આપવાની પ્રથા હરૌ માજ એ પ્રથામાં છેલ્લા તેમજ સમાજની વયના ફરવા ખેમ્બર છે, માવી રોતે રીક્ષા છેલ્લા પચાસ સે વર્ષના અનુભવ ઉપરથી આપણે ‘રાર કરવા જેવા કઠ# વતથી નાન બાળકોને જીવનભરની પ્રતિજ થી બધી માંગીએ છીએ. ધાર્મિક પ્રથા માં કાર માંગને, એમ ધર્મના લેવાને પાશ્વ પશુ ધુ થા શ્રાવકને અધિકાર નથી. એટલું જ મ ત તાને કેશ બાધ આવતાજ નથી, નધેિ પશુ તે બાળકના માતા પિતાને પણુ તે સ્મૃધિકાર છેજ મા સંબંધમાં બાળ દીક્ષા આપવાને અધીરા બનેલા નહિ. કેતન્ના મુન્ન માગ સાધુ એ એમ સૂચવે છે કે સાપુને મારે તે ગમે પ્રશ્ન છે કે જે માગ્યુ' તેને તેની ઉંમર, ભાષાપ રન માપે તે પછી આપણે બાળ દીક્ષા સામે વાંધો અંગ કશું પણ વિચાર્યા સિવાય તમને દીક્ષા આપી દેવાને લે ન જોઇએ. માના જામમાં જાવવાનું કે પ્રથમ તે બાટલે બધે થામહ કેમ બંધાયું છે તેમ ભળકે કે જેને માબાપને મા રોતે પિતાના ધ્યાને દગીભર કા જીવનની તમે દીક્ષા આપવા ઈચ્છતા હો તેને સાથે રાખે, ફાવે, પ્રતિજ્ઞાથી દૂધી લેવા જૈવાનો અધિકારજ નથો, જેવી રીતે આજે ધર્મશાનું સંગીન જ્ઞાન આપે, અને તે શુધી રીતે તૈયાર બ્બાળકમ નિષેધ સંબંધ માં સમજુ સમાજમાં બે મત રહી જ થાય અને યોગ્ય ઉમરને થાય એટલે દીક્ષા આપે. દીક્ષા નથી, તેવીજ રીતે ભળદીક્ષાને પણ આજની વિચારક દુનિયા આપવા રાક વધુઓ તેમજ ય શા માટે દીક્ષાને માટે કદિ સંમતિ આપી શક્કે તેમ છેજ નહિ. બીજુ' ગ્યાજ બાબુ- તૈયાર કરે એવી કેળવણીની સંસ્થા કારતા નથી, અને માવી
સંસ્થા માં પાંચ પાંમ કે દશ દશ વર્ષની માંગેષાંક વાવણી કાર્યમાં અનુકરણીય બને. એ હેતુથી ઉજમણુ કરવામાં આાપી તેમજ ભિન્ન ભિન્ન ધર્મ, દર્શને, તથા બાથાએામાં આવે તે જ્ઞાનને લાવે થઈ ધર્માનિ કે શાસનને જરૂર લાભ નિગ્માત થનાવી પરંપકવ વચ્ચે તેની પેાતા તપાસી તેને સાધુ થાય અને સાથે સાથે બીજાને અનુરીજ બની - પદે માફ ક્રરયાની જતા વિચારતા નથી ? ખાલી પેજનાને બાગી અને
પૈસા 'કાઇ અનરી તેટલે કાર માપશે, શું તમે એમ માનો આજે પુસ્તક લખાવાને બે છપાવી શકાય છે. એટલે છે કે આપષ્ણુને સાચા મધુ નથી જોઇતા ? સાચા સાધુ એ તે મગફટ અને પ્રક્ટ થયેલા પુસ્તદનું સંશાધન કરાવી ઉજમ ધમા ખરે આધાર છે, સાચા ત્યાગી મને વૈરાગી વિના વ્યામાં પધરાવવામાં આવે ને પછી તે પુસ્તફાને બહાળેા સંસારને ઉકઈ સંભવિત છે, અપગ્ય દીક્ષા સામેના વિરેત્રિા થ ય તેમ એની વ્યવસ્થા કરવામાં આવે તે સમાજને ધના મળમાં ખરી રીતે સાચા સાધુને પ્રાપ્ત કરવાનીજ તિવ્ર કેટલે લાભ થાય, એ સહેજે કી શકાય તેમ છે, માપણે આજે ઉજવાતા ઉજમામાં ચં દવા પુકવા પાછળ હજારે
ઝખના રહેલી છે. આ મા ક્રોઈ સમજે.અને ચાલુ પરિસ્થિતિમાં ગાયને લાખે પીમાનો થતો ખર્ચ પુસ્તક પ્રકાશન નિમિતે મરતુત નેિધ વર્તમાન દેશકાળે વિચારીને જે કાંઇ ફેરફાર ખી તેના ઉત્સવમાં બાળને ખર્ચ કરવામાં ગાવે તે પરિક્ષા કરવા માંગે છે તેને સર્ભે સા કિઈ વધાવી લે એ સર્વ જૈન બંધુ પિતાને, ધમને-શાસનને ઉપયોગી ને લાભદાયી થઈ પડે, ભગિનીને મારી નમ્ર ભાવે વિત છે. સંપૂર્ણ.