Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1932 12 Year 02 Ank 06 to 10

SR No.: 525793
Original Sutra Author: N/A
Author: Chandrakant V Sutaria
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1932
Total Pages: 42
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 4 MB

Page 1

જ્ઞાતિ અને ઘેળ
Reg. No. , 2917 Tele. Add. "Yavaksangh
|
મુ બ દુ
જે ન.
સમાજ, ધર્મ અને રાષ્ટ્રની સેવા બજાવતું નૂતનયુગનું જૈન સાપ્તાહિક
|
છુટક નકલ ૧ અને - વાર્ષિક રૂ. ૨-૮
શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘનું મુખપત્ર,
તંત્રી:-ચન્દ્રકાન્ત વી. સુતરીયા,
વ° ૨ જું, કે ૬ છે. શનીવાર તા. ૩-૧૨-૧૯૩૨,
અંધશ્રદ્ધાની આંધી.
પિતા મહાવીરે સ્થાપેલા અને પ્રરૂપેલા શાસનમાં તેમના પગલે ચાલતા તકાળના ત્યાગી મહાત્માઓના ત્યાગ, સંયમ, જ્ઞાન અને શાસન પ્રત્યે તેમની ધગશે શ્રાવક શ્રાવિકા વગર તેમને પડયે બોલ ઝીલત અને ધર્મ શ્રધ્ધા તરીકે હિતાહિતનાં કાર્યો માટે ખડે પગે ઉભે રહેતે. * ભૂતકાળના ગરવભર્યા સાધુજીવન સાથે આજના ખટપટીઆ, સ્વાથી અને ચારિત્રને ઝાંખપ લગાડનારા સાધુ જીવનને મુકાબલો કરતાં અશ્રુ વહ્યા વિના નહિ રહે. આજે સાચા ખપીત્યાગી અને પ્રભુના આદેશ પ્રમાણે ચાલનારા ત્યાગી ગણ્યાગાંઠ્યા, બાકી મોટે ભાગે ઈદિયાને ગુલામ બનેલે, મેહમાયામાં ડૂબેલે. મધમાં ધમધમતે, કિન્નાખોરીથી ભરેલે,
જ્યારે જેવી જરૂર પડે ત્યારે ગેડવનાર, શાના મનમાન્યા અર્થ કરનારે, વિક્રતાનો ડોળ કરનારે વગ પડયા છે. એટલે તેમની પાસેના રક્ષણ માટે ધર્મના બહાના નીચે ભળી જનતાને ઉધે રસ્તે ચડાવી. તાગડધિન્ના મચાવી સમાજરૂપી નાવને નાશના આરે ખેંચવાની રમત રમી રહ્યા છે. છતાં જે કહેવાતા ગુરૂએની પાછળ ઘેલા બની મેક્ષના પ્રમાણપત્રે મેળવવા પડયે બેલ ઝીલી રહ્યા છે. તેઓ તેમના ગુરૂના ચોકીદાર બની તેમના ચારિત્ર તપાસે તે અંધશ્રદ્ધાની આંધીને જરૂર નાશ થાય.
સમાજની આર્થિકને સામાજીક સ્થિતિ ભયંકર છતાં અંધશ્રદ્ધાની આંધીએ સાધુઓના સામૈયાએ પાછળ, પટારા શોભાવવા પુસ્તક પાછળ, રસેડાં ચલાવવા પાછળ, અયોગ્ય દીક્ષાની ઘેલછા પાછળ, પદવીઓના મત્સવ પાછળ, રાજદરબાર પાછળ, કપડાં લત્તાં ને તાર ટપાલ પાછળ, પંડિતો પાછળ, વાહે ! વાહ ! કહેવરાવવા પાછળ થતા ખર્ચને જે ધુમાડે થાય છે તેને આંક કાહી પરિણામ વિચારશે તે સમજાશે કે ભૂતકાળમાં જે સાધુસંસ્થા શાસનને ઉપાગી હતી તેટલી જ આજે આપણે આંગણે હાથી બાંધ્યા જેવી થઈ પડી છે. - આજે સાધુસંસ્થાને તેના સડાની પરવા નથી ને તેમને કહિ શકે તેવી સમર્થ વ્યકિત નથી. આ સંજોગોમાં ચરિત્રહીણાને પછી તેની સ્વાર્થી વાતે પાછળ પૈસા ખરચવા તે અંધશ્રદ્ધા છે. છતી આંખે કુવામાં ભૂસકે મારવા જેવું છે. એ અંધશ્રદ્ધાની આંધીને વિધી જાગૃત થઈ એની પાછળ ખર્ચાતી પાઈએ પાઈ બંધ કરી સાચી ઉપયે.ગિતા પાછળ ખર્ચવાનો નિશ્ચય કરશે ત્યારે તેઓ પણ તેમના ત્યાગ, સંયમ અને મહત્તાનો વિચાર કત્તાં થઈ સાચા માર્ગે વળશે.