Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1931 03 Year 02 Ank 08 and 10 to 13

SR No.: 525770
Original Sutra Author: N/A
Author: Jamnadas Amarchand Gandhi
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1931
Total Pages: 30
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 3 MB

Page 21

સોમવાર તાઃ ૨૩-૭-૩૧
મુંબઈ જૈન યુવક મં પત્રિકા
ધી, મહાસુખભાઇએ અમ દૌસાને પ્રશ્ન જવાની
સાથે સાથે આપણુ સંમાજના સાંસારિક, નૈતિક, માર્ષિક =અમૃત સરિતાના ઓવારે=
અને કેળવણી વિષયક પ્રશ્નોની ચર્ચા પશુ કરી છે. જો કે
તેની તલસ્પર્શી વિચારણા રજી નથી થઈ શકી, છતાં સામાન્ય . (એક દષ્ટિપાતુ.) . , જન સમાજ હમજી શકે તેવી વિચારણુાં રજુ કરી ઉપરના
પ્રત્યેક પ્રશ્ન પર તેમણે ઠીક ઠીક પ્રકાશ તે પાડજ છે, સંપાદક : વનવિહારી પ્રાગ્યા
એ પ્રકાશને પગ માપણે કરીશ કે નદિ એ gધ્ર પ્રશ્ન છે. (૩) પ્રિય ભાઇશ્રી સુધાકર,
* રમાડ્યાઃ મેજ ધમ'' એ સૂત્રની સોટ છાપ જનતાના ૮મારે પત્ર મજે. ૮મે લખે કે; “વીસ” મહા મીનસ પરે પડવાની નિરંતર પ્રયત્ન કરનાર અને વિતરાગ ના સુખભાઇએ વાંચનાર ‘ન્યાયાધીશ' પાસે પૈતાને કેસ અમ સીધા શર્સ તરીકે પિતાની ‘માનાને પણ મત ઉન્ન પનીય દીક્ષાના પ્ર”ન-ગેટપણે રજુ કર્યું છે. એટલું જ નહીં પણ ગયુવીના ફાં મારનાર એ ઘમંડી' વર્ગની મદશા સ્પષ્ટ પણે બીન એવા પ્રશ્ન પણ રજુ કર્યા છે, જેને ઉકેલ લાવા ર મજવા માટે નીચેનું સૂત્ર કદાચ વધારે ઉપયેગી થઈ સિવાય ઉન્નતિની આશા રાખવી એ આકાશ કુસુમવત્ છે;
For just experience tells every soil, એ સાચું નથી ?........” હું દ્ધમારા બા વિચાર સાથે .
That those that think સર્વથા સંમત છું. મન એકજ છે; “ગુ ?”
must govern those that toil.
-Goll Swita. ' “ભૂતકાળ એ વતમાનને પિતા છે અને વર્તમાન એ
[દરેક દેશના ૧નુભવ ઉપરથી જણાય છે કે જેને ભવિષ્યની માતા છે.” આ વિચાર છે આપણે માન્ય રાખીએ
વિચારશીલ અથવું માનસિક પરિશ્રમ ઉઠાવનાર છે તેઓ તે આપણી "વર્તામાને દશા' આપણું જૂતકાળને જ આભારી
"મહેનત કરનાર અથવું શારિરીક પરિશ્રમ ઉtવનાર ઉપર છે એની માપણૂાથી ના પાડી શકાય તેમ છે! અને આપણું
૨ાજમ કરે છે. (અમૃત સરિતામાંથી માવતરંગુ.) વર્તમાન દશા” નું સાચું ચિત્ર નિહાળ્યા પછી પાવતી કાલ આનાથી વધારે સારી ઉગવાની ક્રિા રાખી શકાય ખરી ?
આપણુ દેવોએ ગઈ કાલ સુધી માપણી ઉપર રાજય જૈન જગતના ભાગ્ય ગ્યાસક્રાથમાં કેવળ નિરાશાનાંજ વાદળાં
છે. મા પટ્ટા કહેવાયુને માગ શોધવાનું અા પશે નહિં પણુ
એમણે માથે રાખ્યું છે...કદાચ આ જ તૈયું છે. ને એ એને ઉભરાપ્ત રહેલાં નથી દેખાતાં ? 1 જે કે મા ‘નિચાવાદ ” છે,
ફ્રકી દેવામાં ભળે આપણે ચિતા મુકત બન્યા હોઇશું. પણ અમને તેનું સૈવન કરવું’ એ ઈષ્ટ નથી એટલું જ નહી પણ
બીજી બાજુ મા પશે ગષા પણે “ વિચાર ' કરનારા “ મનુષ્ય ” અધમ છે-પા૫ છે; એમ.સ્ટમળ્યા છતાં સમાજની છિન્ન
મટી બી જતા દરમ્યા-કેટલેક પ્રસ ગે બીન્ગના હો#ચા-ચાલનાર બ્રિજ દશા, અને તેને લાગુ પડે ‘ક્ષ.” ને ભયંકર કપાદિ
પશુ * બૂન્યા છીએ, એટલું આપણે ન ભૂલ્લી, ગઈ કાલ જોતાં એટલું" પણુ કહી દેવું જ પડે છે કેઃ વિના વિલ બે તૈન
સુધી ગુરૂદેવ ની સ્વામે ઊંચી માં જોનાર અપમાન સર ઉપાય જવાની અનિવાર્ય અગત્ય ઉભી થઈ છે.
પામતે ચોદેવને પ્રશ્ન કરનાર તિરરકારને પાત્ર તો અને વષા પણું સહેજ પણુ ગત ખાપણુને ભયંકર ભારી* નાં દર્શન કરાવી એ નિઃસશય છે.
તેમના શો માં શંકા લાવનાર ‘સંધ દ્વાર 'ની સજા પામતે.
સાચેજ ** ગુરૂ બાવા એજ ધર્મ ** સુત્ર કદાચ બહુ દૂર દૂરના
- નહી પણ નજીકના ભૂતકાળ માં તે શિસાપજ ગણyd’.. તે તમાથામાં ભાગ લેનારા એના નામે જે કરવું હોય તે કરે જૈન સમાજ ભારતની તેત્રીસ કેટી પ્રજનનું જ એક અંગ તેની પરંવા નથી. કારણુ કે સુરેજની સામે ધૂળ ઉડાડતાં જ તેવાથી તેને પણુ મળવણીને પ્રકાશ સો પડયે અને જીવન ઉપર નથી પડતી પણુ ઉરનારની માંખમાંજ પડે છે, જ્યે પથરા જ ધારાં માસથી'. આ પણ ‘ ' સચેત પરંતુ વઢવાશહેર કે ઝાલાવાડના નામે જે કંપ્ત કરે તે ભૂખ્યા. પિતાને “ વાસ્તધિક મ’ ૮ મજનાર-પીળાં વરસની
વાબુને આખા ઝાલાવાડને કલંક લાગી. અરે ! કપાળો પવિત્રતા પીછાણુનારાએ ‘-૫૨ 'ના કયાષ્ટ્રને માગ કાય ડાઘ રહી જશે, માટે જૂગતા રહેજો, હમારે ગફલત સ્વીકાર્યો. જ્યારે પોતાની સરી જતી સત્તાના મદમાં ‘ રાગ/ધ * રહ્યા તે અહિંસાને દા કરનાર, છતાં મને વચન અને નેતાઓએ કેળવણીના પ્રકાર હામે કુળ ઉભળવા માંડી. કાયાથી હિંસાને સેવનાર મા કહેવાતા સાધુ છળ, Jષ પૂરે કુદરતી ન્યાયે તેમનીજ માં ખેમાં ‘ળ' પડી. અને એના છે, એટલે તમારા ઘરના જમાનામને એજ લગાઢતાં વાર નહિં દુઃખથી માં ચૂળતા મેં ઢાંબી ' કેળવણીના પ્રકારાને કરે, માટે સાવધ રહેજે નહિ કપાળ તપાસવું પડશે.
અને પ્રક્રાથ ઝીલનારાઓને ‘નાતક ' શબ્દ નવાજા, જે મેળા કે સાધુના વેશમાંજ મમતા માને છે તેવાએને ભૂતકાળને વાર સે મેળવી જીવન જીવનારા ‘ મેં ઢાએ ' ' કાવાદાવાથી, વંકા, લાકુ, અંધ, પતાસાં વિગેરેની પ્રવન નાચે મુડીએ કયા લાગ્યા. ' પ્રકાશ નાં દાન પામેલાતેમ મનુની લાલચથી . ભરમાવવામાં માને છે. અને તેવા- એ “કાવા " ના પાડા, અને થાંતર કસતા મંડાણ ગમને હથિયાર તાવી આગના તનના વેરવાને મા ધંધે કરે છે, તેથી યુવાન ! આ ગાળાના અવતારી
થયાં, આપી સંસ્કૃતિનું આાપણુને વિસ્મરણુ થયું". મહાતમા () સામે થયવસ્થત રીતે ગોઠવાઈર્ત સમજપૂર્વક, જાતિય અને સ્થાપક તરફ માપવું, બેદરકાર બુ. કયા શાન્તી રાખીને કામ ળના વિશ્વાસથી યુવાન વીરને અને માપથી રીસ,ઇ ગઈ. ક્ષત્રિયમાંથી વણીક બનેલા આ પશે તેવી રીતે અહિંસક રેઢીને પાણી ભૂતાવરો ક
માપારી મહી, લાલ “ન્યાઃ “સ્વામીવાત્સલ્ય' એજ શ્રેષ્ઠ સે ના