Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1930 07 Year 01 Ank 28 to 31

SR No.: 525762
Original Sutra Author: N/A
Author: Jamnadas Amarchand Gandhi
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1930
Total Pages: 24
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 15

સમવાર તા. ૨૧--૧૭
મુબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા
કરનારે મહાસભા કે કેફરન્સ નથી એ પણ જાહેર થયું છે;
અમુતસરિતા.. ત્યારે એ શાસનપક્ષ વિરૂદ્ધ પેટી ઈરાદાપુર્ઘક ચળવળ થાય છે એમ બતાવવા માટે મેજ પક્ષની મા મત હોય તો માયણે માં થય' નદ્ધિ પામી છે મા બનાવ બની ગયા પછી તા ૧૨-૭-ટેંક ના મુખ્ય સમાચાર'માં થી રામજિયછને વીરશાસન પુત્રના બખાળા. ન્ટિગ્યુ અને તેના ત્રીજા જ દિવસે થી રામવિજ્યજીને સુધારૈ પ્રકટ થાય છે. અમાજક પ્રઢ થતાં ઈન્ટરંભ્યની રચના, ભેજના અને પ્રથમથી થયેલ દવાથી તે સમાજ પરિચીતજ 'જમાનાવાદી રોટલાના પુજારી બનાવટી આચાર્ય.' છે, આ ૨૦થમાં પણ જે નતની ર ચનાં ગણને ભાયા જોવાય છે તે જ તટસ્થ પત્રકારની જા હાવા કરંતાં તે
પગ તળે રેલા અને પારકી વાત કરવાની ઉપાશ્રયમાંજ છેuઈ ધુના નામે પ્રકટ કરવામાં અાવી હેય એવી એમાં માથા છે કી રામવિજયજીને હું જાણું છું
પત્રકારની લેખન પધ્ધતિ, ત્યાં લગી નિર્ભય, સ૬ પછ અને ખુલ્લુ’ કહી દેવાને દાવો
( લેખક :-રા, મહાસુખભાઈ ચુનીલાલ ) છે. પશુ જાણીને નવાઈ પામું છું કે મા ઇન્ટરવ્યુમાં એ બધા ને સદંતર અભાવ છે. એમાં તે ભા રોભાર પ્રપંચ,
મુંબઈના વાલથાગતી પાટ ઉપરથી મુનિ શ્રી રામવિજ પાપડ ભ વષને સપને અપચાપ તરવરે છે એના બીનું છએ મને રેલી ચેજનો જવાબુ મેં સાંજ વર્તમાન ને સવાલ માં તે કહે છે ;
જત પત્રમાં આપે કે “ આવી ચેલેન્જ મને યાદ કરતાં ‘મનાલ :-ખાદીના સંબંધમાં આપ શું ધા રણ છે ?
ધમાં પતા પક્ષની સુરત મુકામે ગયા ચિત્ર 1 ના રોજ
મળેલી એક ઇ-ડી મા જ ગમેન્સ જન સેસાની પહેલી આપ ગમે તે (ખાદીને) ત્યાજ્ય ગણે છે કે શ્રાવ ગા છે.”
પરીયદુના પ્રમુખે પેતાના ભાવણુ માં મુક્ત કે સાતમી જવાબ રાજકારની કે એવી બીજી વ્યાં કરવાનું ધમી પાપે બળ પછ ખેમાં જાહેર કર્યું છે?' પુજય' કામ મા નથી એમ કહી ગ્યા બા જવાબમ બમની સાધુ સંસ્થામાં કર્યા છે પર ધાર્યું છે, એકલ વીકારી રહી ભાંજગડમ શબ્દશળ રચે છે. સવાલ કરનાર રાજકારણ કે
સાધુઓની સંખ્યા વધતી જાય છે. કેટલાક પતિત સાધુઓ હબીજી રીતે ચર્ચામાં ઉતરવાને મામંત્રણ આપ્યું ન હતું
ધર્મના નામે કૃષમ ઉપદેથી ૨હ્યા છે,' બા પ્રમાણે મા પના . છતાં તે ૨જકારણ્યની ચર્ચા ન કરી શકે, બીજી પ ચર્ચામાં
પક્ષના પ્રમુખ કહે છે તે કૃપા કરી તેમને પુછે છે તેવા ન ઉતરી શ ઍ છળ થી થ ત્રકમ સંબૂ ધમાં જન હિત મધુ ક્યા છે. તેમને ખુશાસે મળેથી મને પુછવાની શાસ્ત્રની માન્યતાને લાલય હવાલે માપી ખાદી એ માલ જા નહી રહે.* છે કે કેમ ? એને જવાબજ પ્રિવી છે, સાચી વાત એ છે કે ખાડી પહેરવી એ પિતાને પ્રિય નથી, પસંદ નથી; માસમાં એક ભયંકર gશા પ્રકટ કરેલ : **જનાના ધરમાં મામાની સુચવેલ છે તેથી પણું એને એ તરી કૈિલ પણ દારૂ અને 4 ચટણીની જેમ ખવાય છે,” માં થા છે, આ વાત છુપાવવા માટે આટલી ધી વાફ નળ દવ મંવિધ ફળની છાપ મેજની કાયર અને અસતપ કહપના પડી છે. મેં પછીના સવાલ કબૂ શ્રી રામવિજછતી હતી પણુ ધડીભરની દલીલની ખાતર માની છે કે કોઈ ધર્મ મનોદશા પર મુ છે પ્રકાશ પાડે છે તેથી તે જેમના તેમ ગૃહસ્થ તેમ કરે છે અને તે લેવા શ્રી રામવિજયજીને ભાવપૂર્વક ઉતરે છે
એ ગૃહસ્થ મમ ત્રણ કરે છે એમાં શ્રી રાજવિજઇને સવાલ :- આ પે પહેલુ" વધ કેવું છે ? દેશી કે
પસંદગી કરવાની રહે છે કે કેમ ? સાચેજ શ્રી રામવિજથઇ વથી ? "
ખાદી ન પહેરવાની ‘ગાલ કાનતા છૂપાવવા જતાં જે જાણ 3-wમારા સમા તે એવું છે કે જે વસે
નિબળ, કાયર અને દિડાઉ જન્મ આપે છે .મમાં ગૃહ ઉતને માટે બાલૈલા હોય છે એ એમાંથી તે
મુતિએ પરે રહેલી શકાહાર, વૃષ, પાત્ર નિરિક્ષાની ને મારી અમને જે છે ભકિતપૂર્વક આપે છે તેજ અમારે તે પહે
અને જવાબદારી ઇનકાર કર્યો છે અને તેમ કરી જન
સિદ્ધાંતે નક્કી કરેલ સાધુ સમાજ માટે બૈરી માર્ગનું એ ૨ષાનું ટાય છે, ખમાર, એની પસંદગી મારે છે છીજ
ઉલંધન કર્યું છે. આથી એક વાત સાફ, ચાખી hવાની હોય છે ? A અખાએ જાબુ માં શ્રી રામબિr૫. છએ જે દંભ, પ્રપ અને પાખંડ માગયુ હૈ તે સામાન્યૂ
અને 'જૂ થાય છે કે કહેતે શાસન મા સુધારક, વિચારેક થમ ક્રથી પણ્ છ રહી સકે તેમ નથી. પ્રથમ કારે તમારા
કે પ્રતીક્ષારં તે નથીજ પશુ એ પક્ષ સ્થિતિચુસ્ત પળ્યું નથી, શરીરપરનું' હવેબ કેવું છે એમ પુછયુ તેને જવાબુજ
સ્થિતિચુસ્ત પક્ષમાં ચાલતી પ્રણાઝિકા, ૨ઢી અને પ્રથા પર અધર ઉડાવી દેવામાં આવ્યો છે અને પેતાને
ઋળ શ્રદ્ધા હોય છે. રમા માં તે પાયું નથી. પોતાના પક્ષને મા જેવા એ ભાવપૂર્વક માપે, જેવાં છે કે
હવે રામકથા કે એવુંજ કેરું નામ આપી દેવું જોઈએ કે જેથી પર તૈયાંજ વસે વાપરવાને શ્રી રામવિજઇને ધર્મ છે.
શાશનનું થતું વાર | પમાને બંધ પડે શ્રી રામવિજયજીએ દશ
વર્ષ ૫૨ મુરલીમ મા લલીના ય કારથી મામાના એમાં એ સાહેબને પસંદગી કરવા જેવું કે છેજ નહિં, નામ અને લાગવગને ઉપચેગ કરી અમદાવાદની કઈ રવી પર પરિશ્ચાય કે મ પરિધારી, ગાલ કે અગાલા કહે કે મકહય. ચાતા બકરાને ખૂળાકારે અટકાવે ત્યારે મહામાં ઉમે એ નિર્દોષ સંહૈ.૫ એની તપાસ ગણુ કે અવાકન વાની કામનિવેષને ન શોભે તેવુ હોવાનું જણૂ થી વૈય છેઠવા જવાબદારીથી આ રામવિજયજી માળા છુટી જવાને જોર- ભલામણ કરેલ સારથી કી રામવિજયજી મહાત્મા ગાંધીજીના દાર યત્ન કરે છે પડ્યુ તેમ કરીને મુનિએ પ્રત્યે જે મધન આ જન્મ લિધી ભૂખ્યા છે. એના વીરશાસન પત્રમાં, એણે શાસ્ત્રીય જવાબદારી રહી છે તેનું ગુન્હાપાત્ર અને ભયંકર , એલરના ધાબા પા પા પ્રવાહમા અ પમાન કક' છે મુનિએ માદાર, વરૂ, પાત્ર બને એમ વિગેરના મારેમાં, હસ્તપત્રમાં મુને પિતાના વ્યાખ્યાનમાં એમના ઉમેગમાં શ્રાવતી એ કે એ મીજની નિર્દોષતાની પાવર મામા ને શ્રી વિજયજીએ પ ભરી મા પ્રાથમીક નજરે પૂરી માની કરે અને ત્યા૨ પછીજ તે લે માપી છે અને માજ લગી મે ના વાળમાં એ ગ૨ મુકાઆદ્રારમાં મા શ્રી રામવિજયજીને જંગલી જવાભ ઘટાથી છે ભી જેમની તેમ શ એ ખુદની વાત છે કે આ રમવિતે મદ્રાન અનય જ ઉમે થાય છે ગૃહસ્થ ભક્ષ ખાતે જઈ મકાત્મા ગાંધીજીનાં રાષ્ટ્રતિના અને એક એક હાય અપેય પોતે હોય અને તે મા સાહેબને ભાવપૂર્વક લઈ રાષ્ટ્રિય પુનિત પ્રજાના વિધી છે, લેકમત તીવ્ર નડ્ડી લેવાનું ગામ કયું કરે તે હું પુછું છું કે તે લઈ લૈયા શ્રી એ ખરું કહેવામાં ખૂ ખાઠ કરે છે ૫ણુ તે છપાતું નથી, રામવિજયજી તેયારે છેશ્રી રામવિજપ) મે તું ચાતુર સમાજ માં એમ થાય કે એજ અભ્યર્થના.