Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1930 05 Year 01 Ank 19 to 22

SR No.: 525760
Original Sutra Author: N/A
Author: Jamnadas Amarchand Gandhi
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1930
Total Pages: 16
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 10

મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા
સમવાર તા ૧૮-૫-૩૦
== ==
=ા ( મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા.
લાગુ થઈ છે, હારે ને ઉદ્યાનના અભાવે વિકાનti દુઃખોથી પીડાતા હોય તે તરફ ભીની માંગ કરવાનો અવકાશ નથી અને એમ છતાં કેવળ ધામધુમના આડંબરને પષતા હજુ શરમ નથી લાગતી ! દેવદ્રવ્યને લગતા ઘેટાળાભર્યા હિંસાબે પોતાના નામે છડેએક ખેલતા હોવા છતાં એમાં
HERE FIRE
શ્રી વીરનાં સાચા સંતાન. સવાટ કરવાની જરા માત્ર શનિ નથી, એમ છતાં તેના
શાશ્વત ઉન્નત્તિને નામે પકાર કરતાં શા સારૂ લાજતા નહીં શ્રી મહાવીર પતે ક્ષત્રિય હતા એ તેમના પુત્રે હોય ! ચા પાદિના વેપારૈમાં બર્નિતિના માર્ગો ઉપાર્જન તો આપણે પણુ ગમે નિવટને ઇ કરતાજ માગ્યા કરેલ દ્રવ હોવાથી તે તેને મા દુરૂપગ નહીં તે ! છીએ, વર્તમાન કાળ એ ક્ષાત્રતેજની આબાદ કરી કરી જે ઠેર ઠેર કોરાની માગ પ્રજલિત કરનારા રાસનઝેમા રડ્યા છે. અંતર સમાજની માફક જન સમાજે પણુ ર૪ કહેવાશે તે પછી સાચા પ્રેમીને વસ્વ માન્ય પ્રાણુ ક્રરવું જ ચરણે પોતાની સેવાઓ આપી છે, સફેદ દુક ના ખાદીના પડવાનું'. આ ‘ નામ પડે સુરજી જસુ, તે આખે નદિ’ સ્વચ્છ થી સજજ થયેલી સત્યાગ્રહી સેનામાં અને પીળા દેખે કશુંઘાટ ! માવૈ ધર્મના નામે સૈવતા મા " 'શિરીઆ પથાક પરિધાન કરનાર સ્ત્રીમતિમાં જનની ની વાત થઈ. તેઓ દેશ સેવામાં શું ફાળે ખાપી ! સંખ્યા જોઈ ભાગ્યેજ એ કઈ ભાગી હશે કે જેને
ન છે તે જ છે ! જેમની છાતીમાં ‘ ખાઠી ત્તિ *
જેવી નિષ ચળવળ કે આ પવા જેટલું સામ ય ની ઉમિ' નું ઉહતી હોય. સામાજે એ સેવા એ જ નથી તે તે બીનું કયું લીલું કરવાના દ્રતા છે ક્યાં ગયા રહેa સંપાથી તે સમાપથું મુખ ઉજ્વળ થયું છે. જૈનત્વના પૈસા મુમ્બઇ વઘા યંગમેતે ! ખાનદાન નથરા એની કહેવાતી સાચા કનિદ્રાસને ઝTIકાવનાર ને જીવંત કરી ભૂતાવના૨ તેજ એ સેવાભાવી ‘ાર ” નો કંઈ સરધસ કે યમામ કેમ ગેટે છે. વીરનો ધમ” ભૂતકાળ માં મયકામલાને જ નહીં નથી થતો ? યુનીલમ માત્ર રામની પાછળ કોર્ટના - અને વર્તમાન કદિ પણુ નથીજ. એનું સાચું ભાન કરાવનાર
દાદરા કઇ જવામાં સેવાની પૂર્ણાહૂતિ સમાપ્ત થઈ છે ?
કઈ ભાષના લાલ બેલશે કે? વરની ચરવીરના *િ ભાતી પ્રસંગ છે કૅઈ પડ્યું હોય તો માં ગાંધીજીની ચળવળ
વાજી 2માં ધર્મના એઠા તળે પિતાને ભાય ન પૂછાવાથી અને એમાં સંપૂર્ણપણે સાથ આપી જેનેએ સ્વાગજ, ભાંડચેષ્ટા કરવા ફ ભવાઈ કરવામાં જ શુ પીરતા નથી સાથે સાથે નતમાં પચાવી રાખેલ થી ગાદ્રિચક્રતા એટલું જ નહિં પણુ વારાચિત સાચું રા૫ ૫ણ નથી, નરી દેખાડી આપવા માંડી છે. સવાયના યુધ્ધને વધુ પનાવી કાયરતા છે વીરના સાચા સંતાન હવાની ાિલા" દેવ આજે તે સિધ્ધાંતને તેમજ ઇતિહાસને યથાર્થ રૂપમાં
- તે એ બધા ચોળી ચસ્કા મૂકી દઈ, ખેટા મળે કરવામાં
ભાવ 'નવ્યવ છે કંઈ', પાના ગુચવાલા કિ કહાના ઉકનવેસરથી શ્વાદેખી રહેલા છે. અને જેમ નાના નાની બુમાં સાથ આપી આગળ વધે. બામશક્તિનું સાચું ભાન દયા પાળી શકે છે તેમ મા પાને માનવજત પર થયું હોય તે દેડી નય ધરાસણા. આજે જ્યાં સાચા મનપડી રહેલા વા મા ૫ ત્રાસના નિવારણુ અ" પશુ કમર કસી, રાનનાં ઇરાન થઈ રહ્યાં છે. ઉપરાશ કષાદરી તમે પણ તે દયાની વિશાળતાને ફાયડા ઉકેલવાની તકને નજીક લાવી શકે મારે, જાટીને કે ઉંથીને ધણામે ઉપવાસે નાં કરો છનાં એ છે ટુંકમાં કહીએ તે સાચું ન કેવળ લાંબી પહોળી
સમજાકને સંયમવું ન મા તપ જરૂર કરે. આમાં કંw
મામાની લુખી વાત નથી પણ લોખંડના ગણ્યા ગ વવા વાત કરવામાં કે ખાખરી ખાં કરવામાં નથી પણ જેના સાથ દર્શનને યેાગ છે, વીસમી સદીના સુદાન કે જ્ઞાનપૂર્વક ભાઇ હર્ષાર શત્રુ એ સમે શાંતિપૂર્વક છત કાળિકાચાર્ય જરુર માને કે પાશ્રયમાંથી નહિં પણ માતા મેળવવામાં છે તેથી એ સનાતન સત્યને સાક્ષાતકાર જનતાને અહિંસક સમાન સ્થળેથી પકવાના છે. માં પડાની જેલના કે કરાવવાનું શુભ કાર્યો તથા પંગુ દ્વારા પુરી પાડી રહેલ છે. ઐશયાળ મહાજાના વરાડા-સામૈયાની વાહ વાહ કે બેલમામ જ્યારે યુવાન લોહીનું વલણ દેશની હીલચાણમાં છેબાલા છાની મળ સાગરમાં મિ દુ સમ છે. ત્યારે કેટલાક વિચાર વર્તાનમાં બૂડ્વા છતાં, કૃત્રિમ fમ ધારાયુ
અકસની વાત એટલીજ છે કે દેશમાં જ્યારે ચોમેર
* જાગૃતિના પુર ની વેન્યા છે અને ચેતતત્વના પગલા ગઇ કરી સ થવાની વૃત્તિવાળh કા સમ યુવાન પપ્પાની ચેષ્ટાને ૨વા છે ત્યારે જન સમાજને એક કહેવાતા ધમિ' વગ' લા દેરા રવાની વાત કરી રહેલા દ્રષ્ટિાચર થાય છે. માં ધુએ છવાના ભેગે તૈયાર થતું એ પવિત્ર શ મ તજનો પણુ કમર પિતાની જાતને ગ્રાચનના શ્રેમી તરિકે ઓળખાવવામાં ગર્વ કક્ષા નથી, હૃg પશુ મીલના ચરબીભર્યા વચ્ચે વાપરી માને છે છતાં એમનામાં શાસન પ્રેમની માત્રા કેટલા પ્રમા
ધમ'•ી શાભા વધારવાની વાતે કરે છે ! હમલાભ ધ સાય
કી નજરે જોવા છતાં હજુ ના વાઝા-વાવટાને પરડાના બુમાં છે એનું' તેલન સારીએ જનતા તેઓ તરફથી જાનેર, ખ ા થતા નથી, સંસાર અસારની વાત કરનાર ાિ જામનગર, પશુ, ખંભાત, સુરત અને મુંબઈ શાર્દિ સ્થળે ઉગે નવા કલા ઉભા કરી કવાયતી ચેકડીમાં ઉભેલ ખર્ચે બજવાયલા ફારથી યથાર્થ રીતે કરી મુૉલ છે, નિકwાષણે છે સયા મહી જેવા ચિાયતી હાંઢ સરખી ન હોવા છતાં કથા સિવાય રહેવાતું નથી કે તેમને ખાજે શ્રી મહાવીર પિપટની માફક કેવળ બાદમ-મુકિતની વાતે ૨ટી જવા માં દેવના ઢાસન કરતાં રામસૂાગરના શાસનની વધારે પડી છે 9 તે પોતાને સામે શાસને રોચક માને છે ! શાનને
વિસારી કેવળ ક્રિયાથી ગાઢરતા ધારણ કરી tણ છે પતીકા પક્ષને જીતાવવાની માંધામાં તેણે શી પીરની ઉદારતા ગરદન ઉંગી રાખવા પન સેને છે. વધુ મા કર્યું તે એ છે ભર્યા સિદ્ધાંતોનું ખૂન કરતા પણુ અયકાતા નથી ! તેમને કે સંસાર સ છે જરા પશુ ન લેવાદેવાની વાત કરનારા કેટલાક આજે પૂર્વાચાકૃત સંધ્ય એ કે, જે ઉ%ારને અભાવે તે જ સંસાર ને સરકારના કાયદાને પાળવા માધર્મના કીઝનો ભોગ બનતા જાય છે તેની પેઢી નથી પણ ગર્વથી કાનુનને પણું વૈ મુકતાં વિચાર્યું કરતા નથી, મા કરતાં વ ઉદ્દે પાનાની ડાકા વિસ્તારવી જે ડી કારેલા Vફલટાને શાચતીષ શું હોય ? જન સમાજ, વી૨નાં સાચા સ નીત, ફરફરીયામાં નાણા ખર્ચ ધામાં ધમ માની બેસવાની શ્રેષ્ઠ લે તે તું પ્રબદ્ધ થા.