Prabuddha Jivan - Mumbai Jain Yuvak Sangh Patrika 1930 01 Year 01 Ank 02 to 05

SR No.: 525756
Original Sutra Author: N/A
Author: Jamnadas Amarchand Gandhi
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1930
Total Pages: 24
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 2 MB

Page 6

મુબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા.
સેમવાર તા ૧૩-૧-૩૦.
વેરાતની કિંમત સમાજમાં ફરી બદામની પણ ન ગબ્બી શકાય છે મુંબઈ જેન યુવક સંઘ પત્રિકા. 8 એમ અમે માનીએ છીઍ. મા અધિવેરાનમાં આ પ્રશ્વને
છે પહેલું સ્થાન આપવાની રગત છે અને તે સ ધી મેગ્ય રાશરનારા નિકાલ મહમતિથી તે અનુમતિથી કરી તે પ્રમાણે વર્તન परूपातो नमे रे न देषः कपिलादिषु । . કરવાની સાધુ સંરક્ષા ઉપર ફરજ નાંખવી જોઈએ. અને તે युकिम वचनं यस्य तस्य कार्यः परिग्रहः ॥
ફરજમાંથી યુત થનારને એગ્ય શિક્ષો થરી નેપ , મારી - શ્રીમદ્ હરિભકૅરિ. રીતે જે માપણે કડકે નહિં થઈ છે તે ભવિષ્યમાં હાલની
સાધુ સંસ્થાની સ્થિતિ પૂર્વકાળમાં થઈ ગયેલ વાસીમેની * ૧ હિરા, સ્થિતિ કરતાં પણ વધારે ભયંકર નિવડશે
૧૫ દીક્ષાથી જનેતર મન માં પણ્ માપણી હાંસી આ અધિવેશને જૈન સમાજમાં નવીન જાગૃતિ, નવું થઈ રહી છે, જે સાધુ સંસ્થાને જનેતર પ્રજા પણ્ નમન જોમ, અને અનેરી માથા કરી છે. પ્રશ્ન કરવા માં ગૌરવ સમજતી હતી તે પ્રજા માને છડેચક્ર સાધુ બાજે સમાજને ગુગળાથી રતાય છે, તેમાંથી છુટકારાને દમ સંસ્થાની મનમાનતી નિંદા કરે છે તે છે જેથી તેથી બબૂત બે’ચવા માટેજ મા અધિકૈરાન ભરાતું હોય છે. તેમાં નથી, ગમાનું કારણ કેળ મા 'પી નિર્બળતા છે, માપણે નવાઈ નથી. સમાજની હાલની વિભકત દશાથી સમાજ તે સરથાને સુધારી થરથા તેને બતાવી એ તે તેના પાનાના ઉક' સાવાને મનમક છે, વિચાર મતભેદોથી સામે માંગા પશુ ચીપવાની કોઈની તાકાત છે નહિં. યુવક એવી તે હિન્નભિન્ન સ્થિતિ થઈ છે કે જે આ અધિવેશન સંધને આ બાબત સત્ય જણાઈ હતી અને તેથીજ તેણે તેને એગ્ય નિકાલ નહિ થાવે તે ભો ન થ્ય માં સમાજ ઉ૫૨ દીક્ષાની નિયમાવજી ધડવામાં સળતા મેળવી છે, મેં નિયમાસિંધાવાદળ ફરી થી સમાજ અને ધર્મના માથી પશુ વળા ઉપર પણું અમે અધિકૈશનનું ધ્યાન ખેંચીએ છીછે.
વધારે હિનભિન્ન રિથતિ કરી નાખશે. માટે મા અધિવેશનમાં ગમે ત્યાં સુધી માનીએ છીખે ત્યાં સુધી તેમાં શારખાનાને ૧ એવા અને ચર્ચાની માવસ્મફતા છે કે ભવિષ્યમાં સામા સામે રાખીને જ બધા નિયમ ઘડવા માં આવ્યા છે, એક પણ
છા શક્રિએ બીજી રીતે નિરર્ષક વેઢફાઈ જાય નહિ. આમાં નિયમ એ નથી કે જેમાં શાસ્ત્રારાને ભડાએ ભણી હાય, મુખ્ય પ્રચ ભાગવતિ દીસાને છેઆ દીક્ષાના પ્રજો એટલે ખાસ કરીને એ નિયમાવળી ઉપર પણું વિચાર કરજામનગર, પાટણુ, ખંભાત, અને મુંબઈમાં બે કલાક વાની અમે વિનતિ કરીએ છીએ, ત્યાર થાદ પશુ જ મને મુચાગ્યે છે, એટલું જ નહિ પણ તેથી અમ્મત મારામારી છે. ‘દેવ દ્રશ્ય ' સંબધી પણ જનતામાં એ છે ઉદ્દા પેક | _ળે, સ્થળે ઉભી થઈ છે. એટલે આ વખતે દીક્ષા અબુ ધાને થયું નથી તેની ચર્ચા સમાજમાં આજે લગભગ થી પ્રશ્ન ચર્ચવાની અધિવેશનને ખાસ ફરજ પડે છે, દીક્ષા જેવી
બાર વર્ષ થયા ચાલે છે, તેને એ કસ નિ આવ્યું નથી.
આથી દિનપ્રતિદિન રામવિકાસ કંપન્ન થતા નય છે, અને પશ્વિત્ર વસ્તુ માટે મારે માથાલ ઉસે થાય તે માણુ
પ્રથમની આવકમાં ગેટ ધટાડો થવા પામ્યું છે અને થતું પામરતા અને અજ્ઞાનતા છે, દીક્ષાને માટે દ૨ા - Mય છે, આમ દાનની સુંદર પ્રકૃાલિકાને તાશ થવા પામી, ચાએ કરેલા છે અને તેના નિયમે પણું બાંધ્યા છે. છેવટમાં જે દેવ દ્રયની કાઠી કનુદી વ્યાખ્યા એ કરી તેને જુદા જુદા છેવટ વડેદરા મુકામે શ્રીમદ વિજાનંદસૂરિશ્વરજીના સાધુ રૂપે નિભાવવામાં માને છે. તેમાંથી જ મરેસ કાર્યું થઈ શકે સંમેલને જે દર માં છે તે વે થાઈ - કેવળ * દેવ દ્રશ્ય ’ એ શબ્દમાંજ મારામારી રહી છે મા K, આવી રીતે દર બે થયા છતાં પશુ તેજ સંધ દ્વાન સાધુ
શબ્દ શાથી ઉત્પન્ન થયે તે પશુ કેટલાક એ કકસ પણે જણૂાવી
* શક્તા નથી જે તીર્ષક માથાથી રદ્દિત છે, તેમના નામની એ છે તેનું ઉલ્લંઘન કર્યું છે, અને અમેગ્ય દીક્ષા આપવા પૈઢીએ ચાલે, તેમના નામના ભંડારો હાય, એટલું જ નહિં માટે ગમે તેવા માટે રચી છે જનતાને ભરમાવી છે, પણુ તેમના નામે કરડે રૂપીઆ, ના, વેર લેના વગેરેમાં પામ કરવા છતાંપણું તેવા એનું સ્થાન સમાજમાં અભ્યાબાધ શકાય તે ધર્મો અને વ્યવદ્ધાથી ઉલટું દેખાય છે. મંદિરા ગામે રીતે ટ રહેવા પામ્યુ છે તે પ્રમાપણી અંધશવાની મા પા મહાન વારસે છે, તેમાં બે મત છેજ નહિં. માજી જેવા તિમાંwતાજ સૂચવે છે. ખ કહીએ તે દીક્ષા .
| સુWિાત મદિરથી માપણે મગર છીએ પરંતુ દૈવદ્રશ્યની મમ્રામ
કા દેવીએ તેથી આપણે મંદીરે ઉડાવી નાંખવા માંગીએ આપનાર અને ૫ પાવનાર માને માટે જવાબદાર છે. છીએ, તેમ હોઈ શકૈજ નહિ. હા, એટલું તે જરૂરી છે કે ક્રમી અને સત્તાના મદમાં ” કે “નેલા સાધુભક આવે માપણે મદિરાને મદિરતા માં શખ પા; તેમાં મારામારી કે &માં ઉત્તજનું અાપે છે અને તેથી છેવટે મા પને દયાશ્રય ધમાલ ઉભી કરવી તે મૃણાનતા છે. શ્રાલના અભંગાર મનાય લેવાની પશુ કઠીન ફરજ અદા કરવી પડે છે. મારી દીક્ષા છે, ત્યારે મદિંરના અભ'મહા૨ ય તેમાં ય શું છે ? જનહિતકારી નથી, તે તે જે પુરવાર થઈ ચૂકયું છે. પણું કમભાગ્યે જ્યારથી પ્રભુને હીરા, માણેક, માની ને નાનાં બાળકૅને દીક્ષા માપવાથી હાલમાં દીઠાને છેડી” ભાગી.
સના પાના દાગીના ચઢવા લાગ્યા ત્યારથી તે ધાને બધું
કરવામાં પાક્યા છે. તેના ઉપર પોલીસ પહેરા મુકવામાં જનારની સંખ્યામાં ધાજ વધારા થયા છે; એ જ ન માયા છે. સાત્તિના સ્થાનમાં ચારી રટ અને તેવા બીજ પણુ દીરાના વેષમાં રહીને રક્ષા ક જે રાયતાનીયત ખેલે છે, મુન્દ્રા બનવા લાગ્યા છે, એ વસ્તુ સ્થિતિને જરાત્રે ભળી જનતાને ઉધા પાટા ખંધાવી ભાળી સ્ત્રીને નિભાવી લેવા જેવી નથી. ગ્યા માટે પદ્ધ એગ્ય નિણ્ય ભાવછે તેની તેઅજિ નથી. જે સંસ્થા પ્રભુ મહાવીરની પ્રા. વાની મનાય આવશ્યકતા છે. બાકીના વિષયે સંધીની રૂપે પૂજનીય મનાય છે, તે સરથા માં બાવા અનાચાર અને
પગ્ય ચર્ચા અને ખમા મંનદ્ મમમે સમાજ આગળ છે
પછી રજુ કરીશુ' શ્યાશા છે કે ઉપરના બન્ને વિષે સંજુ ધી પાયાં થયા ન હતું તે સંસ્થાને સુધારવા માટે ચેક થી અવની સુંદર ત મા અધિવેશન લારાએ કંઇ પણ પગલાં, કેનરસનું અધિવેશન ન લે તે તેવા અદ્ધિ. સમાજને માપશે,