Jain Dharm Vikas Book 03 Ank 02 03

SR No.: 522526
Original Sutra Author: N/A
Author: Lakshmichand Premchand Shah
Publisher: Bhogilal Sankalchand Sheth
Publication Year: 1943
Total Pages: 40
Language: Gujarati, Hindi
Classification: Magazine, India_Jain Dharm Vikas, & India
File Size: 8 MB

Page 40

આપી. 3 સિદ્ધાચળના, 2 કેસરીયાજીના 1 કરછ ગીરનારના 2 સરખેશ્વરજીના, 1 કાપરડાજીનો અને 1 જેસલમીરનો એમ દશ છ'રી પાળતા સ હૈ, જુદાજુદા વીસેક વ્યક્તિઓને વીશસ્થાનક, નવપદજી, પંચજ્ઞાન, બારવ્રત આદિ ત્રતાના ઉદ્યાપન, તેમજ બાવીસેક વ્યક્તિઓને જુદા જુદા સમયે ઉપધાનતપ મહોત્સવની આરાધના અને ગિરનાર, ચિત્રકુટ, કુંભારીયાજી, તારંગાજી, સંખેશ્વરજી, સુરત, વાપી, રૂપાસુરચંદની પળ અમદાવાદ, આદિ સ્થળોએ પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ, રાધનપુર અને કાપરડાજી એડિંગે, અને જુદા જુદા ગામેામાં મળી 59 પાઠશાળાઓ, અમદાવાદ, પાટણ માં લાયબ્રેરીઓ આદિ જ્ઞાનની પર વહેતી સુકાવવા ઉપરાંત પાલીતાણા, પુર, આહુડ, ફધિ આદિ સ્થળાએ ધર્મશાળા આદિ અનેક શાસન ઉદ્યોત ખાતાઓ ખોલાવી ઓછામાં ઓછા પચીસેક લાખથી વધુ રકમના સદ્વ્યય કરાવ્યા છે. - આ રીતે આચાર્ય શ્રી સમાજના આવા મામુલી ચાલુ કાર્યો કરાવવામાં જ માત્ર ઉત્સાહિ હતા તેમ નહોતું. તેઓ સમાજના પિલીટીકલ પ્રશ્નોમાં અને તીર્થોના રક્ષણના પ્રશ્નોમાં પણ ખૂબ ખ્યાલ રાખતાં હતાં. રેવતાચલતીથ" ઉપરના જિનાલયની જીણું સ્થિતિ થઈ ગયેલ હોવા છતાં, તે તીર્થની વહિવટ કરતી પહેડી પાસે આર્થિક સંજોગે સદ્ધર હોવા છતાં જીણુતા ટાળવાના કાંઈ પણ પ્રયત્ન રાજકીય સનેગેના અંગે કરી શકી નહોતી તે આબત આચાર્યદેવશ્રીના હૃદય ઉપર આવતા રાજ્યના કર્મચારી મંડળ પ્રત્યે લાગવગના ઉપયોગ કરી, કરાવી આજદિન સુધિ જે કાર્ય થતું નહોતુ’ તે કરાવવાની રાજ્ય પાસેથી પરવાનગી મેળવી, ગિરનારના જીર્ણ જિનાલનો જીર્ણોદ્ધાર સ્વતંત્ર રીતે જુદી કમિટી નિમી તે દ્વારા શરૂ કરાવી, તે કાર્ય માટે ખૂબ જ જહેમત ઉઠાવી સમાજના નવેક લાખથી વધુ રકમ ખર્ચાવી સેંકડો વર્ષ સુધી તેના માટે ચિન્તા ન રહે તેવું કાર્ય સમાપ્ત કરાવી તીર્થના જિનાલયે દીર્ધાયુષ્ય બનાવેલ છે. આ સિવાય પણ તારંગાજી, જેસલમીર, કાપરડાજી, કુંભારીયાજી, ચિત્રકૂટાદિ તીર્થો અને મેવાડે, માળવા, ગુજરાત, કાઠીયાવાડના કેટલાય ગામેાના જિનાલાના જીર્ણોદ્ધાર કરાવવામાં પણ ભક્તજનો પાસે મોટા પ્રમાણમાં નાણાને સદવ્યય કરાવેલું છે. એક દર માત્ર જીર્ણોદ્ધારના કાર્યમાં બારલાખથી વધુ રકમનો સદુવ્યય કરાવેલ હશે, સાચી વાત તો એ હતી કે જેને આત્માજ પ્રાચિન જીનાલયના જીર્ણોદ્ધાર અને મહાવીરના વારસાને જ્ઞાનપિપાસાથી તૃપ્ત કરવામાં ઓતપ્રોત જ થઈ ગયેલા હતા. જેમને નવીન કંઈ પણ કાર્ય ગમતું જ નહિ. કેટલાય ભક્તજના એ નવીન પ્રતિમાઓ ભરાવવા અને અંજન*લાકા કરાવવા આચાર્યદેવને વિજ્ઞપ્તિ કરેલ છતાં પણ તેમને હરેક પ્રત્યે એકજ સંદેશા હતા કે નવીનના બદલે પ્રાચિન તત્ત્વોને સાચવવામાં સમાજનો એકેએક વ્યક્તિ ઉદ્યમી અને માગુલ રહે એ જ વધારે હિતકર શાસનની ઉન્નતિ માટે છે. અપૂર્ણ. “તત્રીસ્થાનેથી”