Page Text
________________
૮૦ : : બુદ્ધિપ્રકાશ
કરતી વખતે કવચિત્ અમારા હાથ અને મે લેહીથી ખરડાઈ જવાના અનુભવ અમને થયા હતા, તે છતાં આ દૃશ્ય જોવું ગમે તેવું નહતું. પ્રેક્ષકામાંથી કાઈ તે સતાષ થતા હતા, સ્ત્રી નાપસ'દગી બતાવતી હતી, ગેાધાને આ લેહી જોઈ ને તથા કાઈ ને શિક્ષા કરવામાં મળેલી સફળતાથી વધારે શૂર ચઢતું હતું. પછી આ ખેલને છેવટને ભાગ આવતે. એક માણુસ લાલ રૂમાલ અને લાંબી કટારી લઈ તે મેદાનમાં આવતા, ગેાધાને આમતેમ રમાડીને ચેાગ્ય તક મેળવી લેતા, અને ઘણી જ ચપળતાથી ગેાધાની સામે જ રહીને પેલી કટારી ગાધાની પીઠમાં એવી રીતે ધેચી દેતા કે તેના હૃદયમાં પેસી જાય. ગોધા એકદમ જમીન પર તૂટી પડતા, તેના મેાંમાંથી તથા નસકારમાંથી લેહી નીકળી પડતું, અને ગધા તરફડવ મારીને મરી જતા, ઘેાડાનું શબ તેમ જ ગેાધાનું શબ બાંધીને સાા કેાડાઓ તેને મેદાનની બહાર ધસડી જતા એ દૃશ્ય પણ ધાતકી લાગતું આવી રીતે એક ગાધાને ચીઢવી, રિબાવીને મારી નાખવામાં આવતા. એક દિવસના કાર્યક્રમમાં આવી રીતે છ ગાધાને મારવાના હોય છે.
ધસી પડયો, છેક માણસનાં કપડાં સુધી પહેોંચ્ય ત્યાં સુધી તેા સીધા દોડયો પણ પછી એને વિચાર સૂઝયો હશે કે આરસમાં શિંગડાં મારીશું તા શિંગડાં ભાંગી જશે તેથી એ જરા બાજુએ ખસી જઈને આગળ દેવો. પેલે માણસ જરા પણ ખસ્યા વિના શાંતિથી ઊભા રહ્યો. પ્રેક્ષકાનાં તા હૃદય એક એ સેક`ડ માટે થંભી ગયાં. જો શિંગડ માર્યા હાત તેા એ માણુસ મુડદું થઈને પડયો હાત. પ્રેક્ષકાએ તાળીઓ પાડી અને હર્ષોંનાદ કર્યાં એટલે પે માણસ બાજઠ પરથી કૂદીને કઠેરા તરફ ધસી જઈ તે બહાર કૂદી ગયા. આ કિસ્સામાં ખરેખરી મર્દાનગીની સેાટી થઈ હતી.
આ દૃશ્ય પૂરું થયું પછી પાછી ખેંધી ખુલ્લ ફાઇટની ક્રિયા શરૂ થઈ. ગાધાને દેડાવીને હંફાવવા માંડયો, તે થાકયો પછી ધજાવાળા સળિયા ખભામાં ખાસવા માંડયા. પેલા છેડેસ્વારીને આવવાની તૈયારી થતી હતી ત્યારે મેં છાનામાનાં મારી આંખના ખૂણામાંથી જોવા માંડયુ` કે મારા પિતાને પાછી બધી ધાતકી રમત જોવી છે કે કેમ? મારા પિતા એમની આંખના ખૂણુામાંથી જાણવા ઇચ્છે કે હું ત્રાસી ગયે। છું કે કેમ ? અમે બન્ને એવું માનનારા કે અમને લાગણી પર સખત અકુશ છે. અમે બન્ને દાક્તરા, બન્ને લેાહીથી ટેવાયલા, પણ બન્નેને આવા ધાતકી ખૂત માટે તિરસ્કાર. છેવટે હું નાને એટલે મે' સ્વસ્થતાથી કહ્યું કે ખુલ્લ ક્રાઈટમાં શું હોય છે તે તેા આપણે જોયું, હવે વધારે ઘેાડા અને
ખીજા ખેલની શરૂઆતમાં અમે એક અજબ હિંમતનુ' દૃશ્ય જોયું. આ મેદાનની વચ્ચેાવચ્ચ લાકડાના એક નાના ચારસ બાજઠ ગેાઠવાયા હતા. તેને સફેદ ર`ગથી એવી રીતે રંગેલા હતા કે તે આારસપહાણુના હાય તેવા જણાતા હતા. તેના
પર એક સફેદ કપડાં પહેરેલા માણસ આવીને ઊભાગાધાઓનાં ખૂન જોઈને કરવું છે શું? બન્ને ઊઠી
.
રહ્યો. આ ખેલને માટે એવા સમય પસંદ કરવા પડે છે કે જ્યારે પવન તદન પડી ગયા હૈાય. આ માણુસ એવી રીતે ઊભો રહ્યો કે એવા જ ભ્રમ થાય કે એ આરસનું પૂતળું છે. પછી એક તાજા ગાધાને મેદાનમાં દાખલ કરવામાં આવ્યા. ગેાધાની નજર આ માણુસ તરફ પડી એટલે તેણે આગલા પાછલા પગે ધરતી ખેાદવા માંડી અને પેાતાના રાજ દર્શાવ્યા. તેનાં નસકેારાંમાંથી થૂક કે કોઈ રસના છાંટા ઊડવા લાગ્યા, અને પછી પેલા માણસને મારવા માટે નીચે શિ’ગડાં કરીને વાયુને વેગે એ
જવાને આતુર હતા. અમે બહાર નીકળ્યા ત્યાં સુધી તા અમારાં મે પૂણી જેવાં ધેાળાં અને ફ્રિમાં હતાં—અમે ટાળાની બહાર નીકળી ગયા પછી અમાશ રોષ પ્રગટ થઇ ગયા. પેાતાના ખચાવન કરી શકે તેવા નબળા ઘરડા ઘેાડાઓનું લેહી રેડવુ’ હતું તે અક્ષમ્ય અને અમાનુષી હતું. ખેલાડીઓની હૅશિયારી અને હિકમત, તેમની ચપળતા એ બધુ ઘણું પ્રશ'સાપાત્ર હતું પણ છેવટના ભાગમાં ગેાધાઓને મારી નાંખવામાં આવતા હતા તે બિનજરૂરી, ધાતકી અને ક્રૂર હતું. જે જનસમાજને
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 522253 |
| Book Title | Buddhiprakash 1955 03 Ank 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nagindas Parekh |
| Publisher | Gujarat Vidyasabha |
| Publication Year | 1955 |
| Total Pages | 36 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprakash, & India |
| File Size | 8 MB |