Page Text
________________
જીવને ક્રીયા કરતાં નીહાળતી ત્યારે તેનુ હૈયુ ડંખતુ` કે આવા જીવા કાયાને શેકી નાંખે છે. પણ તેમના આત્મવનમાં તેની અસર દેખાતી નથી, ક્રીયાને કનુ પરીવર્તન ના કરે તો શું? ફ્રેંચાતી ભારાભાર જરૂર છે પણ તે જીવન કાર્યવાહીને શુભ । આપે તે જ. તે પતિ-પત્નિના કર્તવ્યમાં જ્યારે તેમને જડતા જણાતી ત્યારે તે પેાતાના પાંતને સુચવતી કે દિવેલ વગરની દીવેટ સળગાવવાથી, કેટલો પ્રકાશ આપે તે કૈટલે કે ?
એક બથુરભાઈએ ત્રત કર્યું ને તે ઊજવવાની કાત્રી કાઢી. તેમાં વ્રત કરનારે પોતાને! ફાટેલ મધ્યમાં મુકયા. પૈસા ઠીક ખર્ચ્યા ને ઊજવ્યું, એટલે સજ્જન શ્રાવકે તેની પત્ની ગુણીયલને બતાવી કહ્યું નથુરભાએ સારા પૈસા ખરચ્યા.” સુણીયલ ખોલી “ શું કમાવા નીકળ્યે ને શું કાયા '' ? જે આત્માના કલ્યાણ માટે વ્રત કરે તેને સ્વપ્ને પણ ફોટા મુકી પેાતાની ાતની જનતાને નહેરાત કરવા ઈચ્છા થાય ? તે તેવી વાળા માના મુખ્ય આત્મા શું રળે ? સજ્જને કહ્યુ ગમે તેમ પણ જેટલા પૈસા ઘરમાંથી બ્હાર કાઢયા તેટલી તે લક્ષ્મીનાં માયા એછી કરીતે ? ગુણીયદ્મ-ક્રોધ, માન, માયા તે લાભ એ નંબર વાર એક પછી એક ચઢીયાતા શેતાના છે. તેમાંથી મથુરભાએ ત્રીજો (માયા) શૈતાનને છેડી, તેનાથી ભુડા બીજો ( માન : શૈતાન તેને સત્રર્યો. હલકી જે પથારી હતી તે અદકીને નબળી પથારીમાં પડયા. રાગ વચ્ચે કે ઘટયા ? આ તે રાગ તે માન બંને વાં, સજ્જન કહેઃ પ્રીયે ! તારી કહેવુ તદ્દન સત્ય છે. જ્યાં સુધી આ શેતાનેને ધમ કરતાં, જો સંગમાં રાખ્યાને રાગ ના તુયે તે ધર્મના નામે જીવા નફા કરતાં ખાદ્ય વધારે મેળવી જાય છે. ભલે દુનીયા તેને ધમ કહી ધર્મી કહે, પણ મહાવીર પ્રભુના દફ્તરમાં તેનું નામ ચડતું નથી. ૫૦૦ સુધી આયંબીલ કરવું એ ઘણું જ શ્રેષ્ઠ છે. પણ જો જીભડી બુટ્ટી– કલારા ફેમ જેવી)ના થઈ રસને રસાદ તુટયા કે માળા ના પાયા તે! તે આયંબીલ
36
કર્યાંનું તત્વ શું પામ્યા ? પહેલી દુષ્ટ સન્ના સાસ્ત્રોમે વાર કહી છે. તે આવા અયબીલ ફરતાં તે સંજ્ઞા ના ક઼ી મદ ના પડીને પછી ઘરના દ્દારના, હાર્ટલ કે લેજ અને ખુમાતા સામે ઊભા રહ્યા ને અક્ષ્ય ના છુટયા । તેથી શું ? સમજ વગરનું બાળક દુષને બદલે છાશને પકડે તેવી દા છે, વાવીને દા) ઘાસ ના મળે તે ફકત કુશકા જેવુ કદાચ દાયમાં આવે એવી આ હું તારમાં જ સમજી' ધુ' અને આ રમતને જ હરેક પક્ષ પણ આપ્યાં જ કરે છે. માટે જ આવુ સુદર જૈન સન ઊંચુ આવતુ જ નથી-જયારે વ્રત આદી તે પુષ્કળ જ્યાં ત્યાં થયાં જ કરે છે.
પેપર પાંજરામાં રામ રામ ખેલે ને નીચે જ રામની મુર્તી હાય તે। તેના ઉપર પેશાબ કરે ખરેકે નદી કારણુ સમજ ને જ્ઞાન નથ-રામ રામ સ ંખ્યાબંધ ખેલનાર–જપનાર, પછી રભ-રામનું મા-બરા-મરા લવતા થઇ ાય છે. કારણ ઉપયેગ ને જ્ઞાનશુન્ય છે. ઉપયેગ એજ પ્રથમ ક્રમ છે. ઉપયોગ એ ધર્મ, ક્રીયા એ કર્યાં, ને પરિણામે ધ
આ ગુણીયલે એક રાત્રીએ સુંદર સાવર જોયું ને તેમાં ખાધેલાં કમળ પ્રભુને—ચઢાવતાં સ્વપ્નમાં પેાતાને જો, આનંદપ્રમોદથી માંચિત થતાં, તેણે પતિને આ વખતે પ્રભાવ પુછ્યો. તે ખાવે!– હૈ પ્રીયે ! મહાગુણી ને નેશ્વર ભકત પુત્ર તને ચરી. ઉત્તમ સ્વપ્ન આવતાં પ્રભુ સ્મરણમાં બીતી રાત્રી ગાળવી જોઇએ એ પ્રમાણે તેણે છા ધ્યાનમાં રાત્રી પુરી કરી. તે દિવસથી સજનની કમાણી વધતી ચાલી, ઘણા વખતના વાર ધારને ચીરી નાંખી, પ્રભાતમાં સુર્યનાં કારણે નવજીવન આપે છે તેવા અનેરા આનંદ તેને લાગે, એક વખત જરૂર પડતાં તેણે ઘરની જમીન ખોતરતાં કે ખેદતાં, તેમાં સુવર્ણ ભરેલું પાત્ર જોયું, આનંદ થયું. દરીદ્રતા જીવ લઘ્ને નારી. ઘર સુંદર બનાવ્યુ . ગુણીયલની સેવામાં દાસીઓ રાખી, સાંભત મહાસવમાં !ન દીાં, ને પેતાના પતિને તેમાં જરાએ
| SR No. | 522123 |
| Book Title | Buddhiprabha 1961 09 SrNo 23 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia |
| Publisher | Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat |
| Publication Year | 1961 |
| Total Pages | 28 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprabha, & India |
| File Size | 962 KB |