Buddhiprabha 1961 02 03 SrNo 16 17

SR No.: 522116
Original Sutra Author: N/A
Author: Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia
Publisher: Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat
Publication Year: 1961
Total Pages: 36
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprabha, & India
File Size: 1 MB

Page 21

પ્રભુને અબઘડી બતાવી દઉં. ત્યારે રાજાએ કહ્યું કે દરદ નજર જવાય એવી ચીજ નથી પણ મનથી જ તેને પ્રત્યક્ષ અનુભવ થાય છે. ત્યારે મહામાએ કહ્યું કે બસ ત્યારે, પ્રભુનું પણ તેમ જ છે. તે નજરે જવાય તેમ નથી તેને જોવા માટે મહા પુરની જેમાં નિર્મળ છાત છે તેને જ તે જોવા મળે છે. જો પ્રભુ જેવા હોય તે તમારે તેવું જીવન જીવવું જોઇએ. આથી જ કહેવાય છે કે અમનદ્વારા પૂર્ણ થઈ શકાય, અન્યથા નહી.
હિમ્મત અને પ્રયત્નથી આગે કદમ રાખનાર જવાભદને વિષે નકકી જ છે. એક વખતની આ વાત છે. રાજ્યને સ્થાપના દિવસ અને તેજ રાજ્યની એક રાજ્ય સામેની જીત. આમ બેવડા પ્રસંગને લઇને આજે માસમાં ઘણે આનંદ છે, ઉલ્લાસ છે અને ન કળી શકાય તેવું તેજ છે. ભલા, રાજા અને રાણી બંને આનંદ સમારંભમાં સાથે હૈય તે તે પ્રસંગ કે સુંદર બની જાય ? આવું જ કાંઇક તે રાજ્યમાં બની રહ્યું હતું. ગામના બગીચામાં તેને કાર્યક્રમ ઉજવાવાને હતે. કેટલાય ના પિતાની કળાઓ બતાવી પ્રજનને મુધ બનાવી
લાં હતાં. પણ તેથીય વધુ સુંદર દ્રશ્ય તે આ હતું: એક માણસ ગાયને ઉપાડીને પ્રજાને બુધ કરી રહ્યો હ, સજારાણી ઘણાંજ આનંદમાં હતાં. રાજાએ કહ્યું “શું એની શકિત ! ” ઘણુંજ મર્ય. પણ રાણી તેમાં સંમત ન થતાં “ પ્રયત્ન કરતાં દરેક કાર્ય સિદ્ધ થાય.” પણ રાજાને તેમાં પિતાને વાત કપાતી જાનિ કહે છે કે રાણી ! કહેવું એ રમત વાત છે પણ કરવું મુશ્કેલ છે. જે એમ હેય તે આપજ બતાવે તે ખબર પડે કે કેમ થાય છે? રાણીએ પણ કહ્યું કે રાજન! ભવિષ્યમાં આનાં કરતાં પણ સુંદર દેખાડું નહીં તે મને કહેજો.
ખરેખર ! માણસ ધારે તે પર્વત હલાવી શકે છે, સમુદ્ર પણ તરી જાય છે, સ્વર્ગને ઈન્દ્ર પણ હારી જાય છે, વાધની બેમાં પણ તેને કાંઈજ થતું નથી, રાણીના માંથી નીકળેલા વચનને કેમ
પસાર કરવું અને રાજાને કેમ જાહેર કરી આપવું કે “ પ્રયત્ન દ્વારા પૂર્ણ થઇ શકાય, ” એ સાંજે આમ વિચારને વેગ મળવા રૂપે દાગીએ ખબર આપી કે રાણીને વારી ગાડ ને પાઠ અવતરી છે. રાણી તે ક્યાં સમાતાં નથી, અને મને કહ્યું કે અવસરીયું વહી જાય છે . ફાલ કે ઠી છે. લાવ, આજવીજ હું તેને તે દાદર ચડવાની ટેવ આવ્યું. આમ રાજ રેજના પ્રયનને લીધે ભેંશ વધતી જતી હોવા છતાં પણ તે તે અત્યાર સુધી એમ જ જાણે છે કે હું તે ફકત પાડીને જ ઉપાડી રહી છું.
મેઘ ધનવવાળા આકાશમાં આ રાજા2ાણીતી જેલી આનંદમાં મસ્ત થયેલ છે. રાણી ખુશ થતાં કહે : છે ગયે વર્ષે મેં આપને જણાવેલું કે માણસ
પ્રોન દ્વારા પૂર્ણ થઇ શકે છે. ” એને પ્રત્યક્ષ પુરાવા જોઇતા હોય અને આપની મરજી હોય તો હું બતાવવા તૈયાર છું. રનની પરવાનગી મળી બઈ. રાજાએ પણ ગામના બધા જ માગને આમંત્રણ પાઠવ્યું કારણ કે ગામના માણસને ખ્યાલ આવે કે પ્રયત્નથી શું નથી થતું ?
બીજે દિવસે રાજસભા ખીચોખીચ ભરાઈ ગઈ છે. રાણી રાજાને નમન કરીને રાજમાને જણાવે છે કે “ અહીંયા એ છ પહેલવાન છે કે જે આ ભેંસને પિતાની કાંધ ઉપર છે. દર પર | વાર ચડ-ઉતર કરે. જો કે તેમ કરે આપણે તે તેને મારું જ આવીશ.”
કોઈજ તેમ કરવા હામ વડતું નથી તેથી રાજા કહે છે કે અરાજ્ય વાત છે. રાણી કહે હું કરવા તૈયાર છું. એમ કહીને ધસમસ કરતી જોતજોતામાં ત્રણ વાર ચાર કરે છે. જે પ્રમ કહે છે “ વાહ, કમાલ કરી. ”
રાણી કહે છે કે આમાં કમાલ જેવું કાંઈ છે જ નહીં. હું હંમેશા તેના જન્મથી આ પ્રમાણે કરતી હતી, તેથી પ્રયત્નથી કોઈ પણ વસ્તુ અશક્ય નથી.