________________
પણ વધુ મહાન તે એ કંસાર દા હો પણ કુખ જાથે લખવું પડે છે કે તે છે.
પુત્રને આપણે ભૂલી જ ગયા છીએ. દીવાની
લૌકિક ઉજવણીમાં એની માગ ઉપેક્ષા જ કરી છે. મતવીરની અહિંસા ત્યારે કરવી પડી હતી. એના સંસાર ત્યારે નબળા પડયા હતાં ત્યારે ગુજરાતની અસ્મિતાને ત્યારે પારાવાર વી કુમારપાળને એણે અહિંસાના પિયુષ પાયા રાજકારણ કાર થશે છે ત્યારે એ સારદાતાનું પેગ બહુમાન પણ અહિંસા ને સત્યથી જ વધુ દા ને સંગીન આપણે કરવું પડશે. અને તેમાંય આપણે જેને બની શકે છે એવી સબ કેળવણી આપી એણે તે અત્યંને ભાગ ભજવે છે. કારણ એ પ્રજાને આધ્યાત્મિક બળ આપ્યું. ગુજરાતને એણે વાડીલાને જન માતાએ ઉછેર્યા છે એના પગબળથી સંસ્કાર્યું હતું.
અંબાનમાં એને જ ખબયનાળ તે છિન્નભિન્ન થયેલી ગુજરાતની અસ્મિતાને અધ્યાપન કાળ ગમે છે એમ એના ચરિત્ર એણે એડી કરી હતી. એના સાહિત્યમાં એણે નવા છે. એની સ્મૃતિને જાક્ષી આપતે એવે એ શકાય ચીલા પાડયા હતાં, ગુજરાતની એકતાનું અને ભાજપનું ખાવાડામાં તેની મને માયા તો ભાન કરાવ્યું હતું. “હું ગુજરાતી છું” એવું ઊભો છે. એનું અનેક સાહિત્ય ૫ણ ઉલબ્ધ છે. એણે આપણું સ્વમાન પેદા કર્યું હતું. આમ ગુજરાતને અનેક રીતે એણે જગાડયું હતું, અંકાયું હતું, શું એની અંજલિમાં આપણે એક જ્ઞાન એને બેલતું શું હતું અને વિશ્વના બીજા રાષ્ટો મંદિર ન બાંધી શકીએ ? શું એવું એ એની સ્મૃતિમાં કે રાજ્ય સામે ઊભું રહી શકે તેમ ઘડતર ગુર મંદિર ઉભું ન કરી શકીએ ? ઇતિહાયના એ કર્યું હતું.
એ અવશેષને શું બાપરે બેહત ન કરી શકીએ? ગુજરાતના એ પોતા પૂવ કલિકાલ સત્ત
વિસરાઈ ગયેલી એક વિભૂતિને આજ યાદ શ્રી હેમથાઈ ને આજ એના ( કારતક સુદ
કરવાની ખૂબ ખૂબ જરૂર છે. કારણ કે માત્ર એ પૂનમ) જન્મ દિવસે અમે લાખ લાખ વંદન
જમાનાને જ મહાન પુરૂ ન હતું. દવા યુગને એ
મહાન પુરુષ છે અને રહેશે. કરીએ છીએ.
દુનિયાના જડ વ્યવહારમાંથી થોડા ફરેગ થઈ અમને, આપણા ભાઈબંનેનું એના માટેનું એની જયંતિ ઉજવીએ, એના સાયનું અધ્યયન મીન જે ખૂબ જ રજ થાય છે. એના માટે
કરીએ, એના જીવનનું વાચન કરીએ, એના આદેશનું આજ સુધી આપણે શું કર્યું ત્યાર પછી થઈ
છાનમાં અમલ કરીને એ વન વિભૂતિ એવી કંઈક વિભૂતિઓના આપણે સમાધિ મ.દર, શ્રી હેમચંદ્રાચાર્યનું એ બહુમાન કરી આપણે તેમના નામના જ્ઞાનમંદિર એવાં અનેક સ્માર :
નાની શી અંજલિ અર્પણ કરીએ એજ અભર્યના નાં ક મના જન્મ દિવસો, મૃત્યુ દિવસની જયંતિએ પણ ઉજવી; ઉજવીએ છીએ. એમનાં સ્મરણમાં વિશે માં કાઢીએ છીએ; સભાઓ પણ
જીએ છીએ, અને તેઓના ગુજરાન પણે ખૂબી ખૂન કરીએ છીએ.
