Buddhiprabha 1960 06 SrNo 08

SR No.: 522108
Original Sutra Author: N/A
Author: Chabildas Kesrichand Sanghvi, Bhadriklal Jivabhai Kapadia
Publisher: Buddhiprabha Samrakshak Mandal - Khambhat
Publication Year: 1960
Total Pages: 48
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprabha, & India
File Size: 1 MB

Page 6

-બુદ્ધિપ્રભા
શ્રદ્ધાજંલિ
લેખકઃ-~-જયભિખ્ખુ
તા. ૨૦-૨૧
જતે નિહાળીએ છીંગે, તે સાથે જૈનત્વને ૧૫ અનુરાગી પણું પેખીએ છીએ, ત્યારે જૈન કુળમાં જન્મેલાને પણ ધર્મના ભર્યંનું જાણું નવું અભિજાત
દન થાય છે !
પ્રગતિની પાચા સમુ એ જ્વન! માત્ર ગેમ પીસીન જ જીવન ! એજ જીવન વસ ંત ! એફમાં માનવ બન્યા, ખીજામાં મહાન પણ કેટલી તરબતર કરી મળે તેવી સુવાસ! આજ તે માનવતા માપી ભુની છે તા મહત્તાની વાત થી વતા કૃવત્તારાને નળસી રહેવાની તે અંતે ખાતર રૂઢ સાધનાની તંગની વી તૈયારી! ગામડી ગામનું ખીરું ખાળી રાતી લગામ કુંવ માત્ર! પૂરેપૂરી નભથુ ને ચરીત્ર મ. મે માર્ટીમાં હજારે અન મા થયા, ને એ ભાટીમાં જેવા પૈદા ચયા તેવા લેશ્ પણ વિશિષ્ટતા વિના એમાં મળી ગયા એભાંના અનેક મધુલરી પાંખડીઓવાળુ' એ સુવ ગેસ દ્રાતિસૂદ્ર બાળના જીવન ઉત્થાનના થા કમળ ! એ કમળના જવક્રમવત્ જીવનમાં દી લીચ પ્રમત્ન ! ફૅટ કેટવા પ્રત્યવાયાને સામનાયેગીની આલેક સંભળાય છે. દી પ્રેમયોગીની છતાં સાચી આત્મશ્રદ્ધાનાં કેવાં મધુર ફળ ! પુકાર સંભળાય છે. કાવાર ગેપીષદના ગીત ને વાર મહાવિાભચંદ્રનાં આઝાદીના ગીત સંભળાય છે! કાવ્ઃ૨ અધ્યાત્મયોગી મહાવીરની અહિંસા અને ક્રાન્તિની ગૂજ સ`ભળાય છે. ડાઇવાર ભરત ફકીરનાં આટ્લે સભળાય છે. કાવાર એકસે આ શિષ્ય સર્જવા એ કમર ક્રસીને ક્ષત્ર ક્રુતા નેવાય છે, તે કાવર માં કમવાદ તે રાષ્ટ્રવાદના નાદ સભભાવ |
વિકાસ ! વિકાસ ને વિકાસ 1 નરના નારાયણતા ખણે સાક્ષ'કાર! પણ એ બધુ તે એની જીવન સ્થાના પુષ્કી દેશે. અનને તે અત્રે પેલા વિનો ૫ દિંત યાદ આવે છે.
ટીડા જાસા ઔર પથ્થરમે પર ર ઇન્સાન ન થયું. દિલે દિલભરમે પર્ કરે.
સા
જુનવાણી મહાનના વરખ સમા વીજાપુરના ટ્રેડ નથુભાઇ મા કહ્યુખી બાળતે ભેટે છે વણુની મૂર્તિ સમા જૈન મુનિરાજ અને સાંપડે ! સર્વ ધર્મના સમન્વવ્ય સમા જૈનત્વ પર એને સાવ થાય હૈ તેમ કરી પાટી જેવું છે, જીની પરંપરાના આત્માય હેમચંદ્રને ઉદયનની બેડલા થમાં બે ચડે અને એ સાધુરાજના હાર્ચે ભાગ્યનિર્માણના પહેલા ભેસ પડે છે અને પછી તેમ ખાતર એવુ ભાક્ષ્મ રીતે થાય છે કે આપણે
ભૂતકાળની ખરાડીમાંથી તેજસ્વી વર્તમાનકાળનું તર થાય છે, અને ણુ તથા યુ માટે જીવન ખર્ચી નાંખતાં સહુ ખાળામાં પેલું પીંખાળ ભાત્રિના ઉન્નત મિનારા ખડા કરે છે! ટૂંક સમયમાં જ એક જિગીષુ જુવાની મીતા, ભાયલ કુરાન, અવેસ્તા પાંચો નેસખે છે. મંદિર, મળ, મસ્જિદમાં
એપિ ત, એ સાધુત્વ એ કવિત્વ, એ. ૧૦૧, એ આત્મપ્રેમ, એ મસ્તી, એ દિલ દેશાવરી નાખી હતી. કવિ, તત્ત્વજ્ઞ, વક્રતા, જાણે પૂર્વ જીવત વિસ્મરી જઈએ છીએ. સામાન્યલેખક, વિદ્વાન, યોગી, અવધૂત, એકલવીર એમ અને સરિતાના સગમ એ બુધ-અધિમાં ( બુધ્ધિ સાગર ) થતા જોવાય છે, ખરેર, આપણ શ્રષાતત્ત્વ ખટ્ટુ માળુ હાવા છતાં આપે।માપ રહી દેવાય છે કે,
એ એમાં અનેક હતા એસીમાં એક હતા,