________________
अपभ्रंश भारती 17-18
67.
इंद (फर्णि) फणिंद णरिंदय वि जीवहं सरण न होति। असरणु जाणिवि मुणि धवला अप्पा अप्पु मुणंति॥67॥
एक्कुपज्जइ मरइ (ए)कु वि इहु सुहु भुंजइ एक्कु। नरयहं जाइ वि (इवि) इक्कु जिउ तहिं णिण्वाणहं एक्कु॥68।।
एक्कल्लउ जइ जाइ सिहि तो परभाव चएहिं। अप्पा झायहिं णाणमओ लहु सिव सुक्खु लहेहिं।।69॥
जो पाउ वि सो पाउ लणि सव्वुवि कोवि मुणेइ। जो पुण्णु वि पाउ वि भणइ सो बुहु कोवि भणेइ॥70॥
71.
जह लोहम्मिय णियल बुहु तह सुणमिया जाणि। जे सुहु असुहु परिच्चयहिं तेवि हवंति हु णणि॥71॥
72.
जा
जइया मणु णिग्गंथु जिया तइया तुहं णिग्गंथु । जइया तुहुं णिग्गंथु जिया तो लठभइ सिवपंथु ।।72।।
73.
जं वड मज्झहं बीउ फुडु बीयहं वडु वि वियाणु। तं देहहं देउ वि मुणिहिं जो तइ लोय पहाणु ।।73।।
जो जिणु सो हउ सो जि हउ एहउ भावि निभंतु। मोक्खहं कारणि जोइया अन्नु वि तंतु न भंतु॥74।।
75.
वे ते चउ पंचवि णवहिं सत्तहं छह पंचाहं। चउ गुण सहियउ सो मुणहिं एयह लक्खई जाहं।।75॥
वे छंडिवि वे गुण सहियउ णो अप्पाणि वसेइ। जिणु सामिउ एमइ भणइ लहु णिण्वाणु लहेइ॥76।।
77. तिहिं रहियउ तिहिं गुण सहियउ जो अप्पाणि वसेइ।
सो सासय सुहु भायणु वि जिणवरु एउ भणेइ।।77॥