________________
अपभ्रंश-भारती-3-4
गामिल्लउ सागडिउ
अतिथ कोइ कहिं गामेल्लउ गहवइ परिवसइ। सो अण्णया धण्णभरिउ सगडु लेविणु पंजरगउ तित्तरी सगडि बंधेवि नयरु पट्ठिउ।सोनयरगउ य गंधियपुत्तहिं देक्खिउ।सो तर्हि पुच्छिउ - किं एहु तुज्झ पंजरए ?
तेण लविउ - तित्तिरु ति। तइयहुं तहिं लविउ - किं इमु सगडतित्तिरी विक्किजइ ? तेण लविउ - आमं, विक्किज्जइ। तहिं भणिउ - किं लब्भइ ? सागडिएण भणिउ - काहावणेणं। तइयहुं तहिं काहावणु दिण्णु, सगडु-तित्तिरु च गहेवं पवत्ता। तइयहुं तेण सागडिएणं भण्णइ-कीस एह सगडु नेहि ? तहिं भणिउ - मोल्लेणं लइय।
तइयतुं ताहं ववहारु जाउ। सो सागडिउ जिउ। सो सगडु तित्तिरीएं सह हिउ। जस सगङ-उवगरणु हिय सो सगडिउ जोग-खेम निमित्तु आणिउ बइल्लु गहेवि विक्कोसमाणु गउ।
अण्णे कुलपुत्तें देक्खिअ, पुच्छिउ य - कीस विक्कोससि ? तेण लविउ - सामि ! एम संधिउ हउं। तइयतुं तेण साणुकंपें भणिउ - ताहं चेव गेहु वच्च, 'एम च भणहि' त्ति।