Jain_Satyaprakash 1950 03

SR No.: 521662
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad
Publication Year: 1950
Total Pages: 28
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India
File Size: 12 MB

Page 11

શ્રીમટા તીર્થની યાત્રા
[ ૧૩૭ ઝીણવટથી તપાસ કરવા માંડી ત્યારે મૂળનાયક શ્રી આદીશ્વર પ્રભુની પછવાડે (પ્રાય) બધી લિપિમાં કોતરેલા થોડાક ત્રુટક અક્ષર જેવામાં આવ્યા. કોઈ જાતના અર્થની સમજણ ન પડતાં અમે શ્રીશાન્તિનાથ ભગવાનની મૂર્તિ તરફ વળ્યા. તેના લેખનો – ખૂબ જ ઝીણવટભરી તપાસને અંતે વાવવાળા માસ્તર ભાઈ ચુનીલાલે જે ગત ૨૦૦૨ના અષાઢ માસમાં પિતાની કાળજીપૂર્વક ઉતારેલા લેખાનુસાર લેખ વાંચવા લાગ્યશાલી થયા. એ લેખ આ પ્રમાણે છેઃ
શ્રી શશશ ઘઉં અષાઢશુદ્ધિ ૨મવાર શ્રીમતિ ..... श्रीशान्तिनाथविम्ब कारितं प्रतिष्ठितं श्रीनागेन्द्रगच्छे श्रीपरमानन्दसूरि (शिष्य ?) વિષયમમરૂર.....
અર્થાતઃ સંવત ૧૫૧૯ અષાઢ સુદિ ૮ ને સોમવારે શ્રીમાલ જ્ઞાતિના કોઈ શ્રેષ્ઠીએ શ્રી શાંતિનાથ ભગવાનની મૂર્તિ કરાવી અને તેની બીનાગેન્દ્રગછના આચાર્ય શ્રપાનંદસૂરિના શિષ્ય શ્રીવિજયપ્રભસૂરિએ પ્રતિષ્ઠા કરી.
અહીંથી નીકળીને અમે થાકયા પાક્યા જેનેના ઘરવાળા વાસમાં ગયા અને એક બ્રાહ્મણ ભાઈના ડેલામાં ઉતારો કર્યો. એટલામાં તો ત્યાંના શ્રાવક ભાઈઓ આવી પહોંચ્યા. ત્યાંની પ્રાચીન માહિતી વિશે થોડી ઘણી વાતો કર્યા પછી ગોચરી વહોરી લાવ્યા. એ કાર્ય પતાવીને અમે પુનઃ દાદાના દર્શને ગયા. પાછા બીજી સવારે ત્રીજી વખત દર્શનાદિ કરીને ત્યાંથી બલોધણ આવ્યા અને સાંજે પાંચેક વાગ્યાના સુમારે કુવાલા નગરે આવી પહોંચ્યા. દેરાસર કયાં રાખવું જોઈએ?
આ ગામ એક તે નાનું છે. શ્રાવકેના ઘર પૂરતાં છે નહીં; અલબત્ત તેઓની ભાવના ભકિત ને શ્રદ્ધા પ્રશંસનીય ને આદરણીય છે. પણ તેથી તેઓએ ત્યાં જ દેરાસર બંધાવવા ભાવના સેવવી એ અત્યારના તબક્કે સંપૂર્ણતઃ જોખમભર્યું કાર્ય છે. વસ્તુતઃ તેઓએ દશનાદિ માટે જરૂર ધાતુની પંચતીથી, સિદ્ધચક્રજી વગેરે રાખવા જોઈએ અને ગષભદેવાદિ નીકળ પ્રતિમાઓ છે તે કુવાલા ભાભેરના દેરાસરામાં અગર તે બીજ કાઈ સુરક્ષિત સ્થળે પધરાવવી એ સ્વ–પરને કલ્યાણકારી માર્ગ છે, એમ અમારું માનવું છે. શા માટે એટામાં મંદિર ન બંધાવવું?
આ બાજ માટી એક મુશ્કેલી છે. મુસ્લિમ જાતિની. તે લેકેનું મુખ્ય કેન્દ્ર સ્થાન પાકિસતાન અહીથી સાવ નજીક હોવાથી અવારનવાર તે લકે હુમલાઓ કરે છે, અને ગામ લુટે છે, વટલાવે છે અને મારી પણ નાખે છે. એ કારણે એક વસ્તુ હોય તેને સાચવવી એ જરૂરી છે, પણ હાથે કરીને નવી વસ્તુઓનું સર્જન કરવું અને છેવટે વિનાશ થાય તે જૈન સમાજના માનવની દીર્ધદષ્ટિની અવહેલના થાય એમ અમને લાગે છે. કારયુકે વર્તમાન સમયને ધ્યાનમાં રાખવું જ રહ્યો. આથી મારો તો અતિ નમ્ર આગ્રહ છે કે નવા દેરાસ (શિખરબંધી) આવા ભયવાળા સ્થાનની નજીક હોલ તરત નું બંધાવવા એ સંસ્કૃતિના ગૌરવને સાચવવા જેવું છે. ઘર દેરાસરમાં ભય નદી નુકશાન કરી ન શકે એ સહજ સમજાય એવી બીના છે.