Jain_Satyaprakash 1949 10

SR No.: 521657
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad
Publication Year: 1949
Total Pages: 36
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India
File Size: 15 MB

Page 31

અર્ક ૧ ]
સુન'તા અને સુમિત્ર
[ ૨૯
રાજકુમારી : મેન ! તારી વાત સાચી છે. તે આ પદ લઇ જા. આનું ઉત્તરાષ એમની પાસે પૂરુ કરાવી લાવજે.
સખી એક શ્લોકનું ઉત્તરાધ' લઇ રૂપસેનકુમાર પાસે પહોંચી અને પ્રેમથી કહ્યું: શ્રેણીપુત્ર ! શ્લાક તા વાંચે.
રૂપસેનકુમારે પૂર્વાધ વાંચી, ઉત્તરાધ લખી પાદપૂર્તિ કરી નાખી
સખીઃ શ્રેષ્ઠીપુત્ર ! ઊભા રહે. હું હૅમાં જ આવું છું.
રાજકુમારી તાડપત્ર ઉપર લખેલા મેાતીના દાણા જેવા મનેાહર અક્ષરા જોઈ ચમકી અને પાદપૂર્તિ વાંચીને તા ખુશ ખુશ થઈ ગઈ ખાલી : સખી ! જા, જલ્દી જા, શ્રેષ્ઠપુત્રને કહે રાજ સબ્યા સમયે અહીં આવે. કાઈક રાજ તમારી રાહ જોશે, ભૂલા નહિં, જરૂર આવશે.
સોએ ઉતાવળા પગલે જઈ ને શ્રેષ્ઠોપુત્ર રૂપસેનકુમારને કહ્યું: હે મહાનુભાવ ! અહીં રાજ આવજો, એમ રાજકુમારી સુન દા આપને કહેવડાવે છે.
રૂપસેન: શુ રાજકુમારી કહેવડાવે છે? એ તેા આશ્રય છે, પણ એ તો પુરુષ ક્રેષિણી છે એમ સાંભ~ હતું એનું શું?
સખી, તમારી વાત સાચી છે. પુરુષ દૂષિણી હતી એ ખરું, પરંતુ હમણાં થા સમયથી એ દ્વેષ ઓસરી ગયા છે અને તેમાંયે તમારા દર્શનથી તેા પુરુષ જાતિ ઉપર દ્વેષને બન્ને રામ જાગ્યા છે. તમને પ્રેમથી ચાહે છે. માટે નિરંતર અહીં આવવાનું ચૂકશો નહિ.
રૂપસેના ઠીક છે. બનશે ત્યાં સુધી જરૂર આવીશ પણ હું સ્વપ્નામાં તા નથી ને ? રાજકુમારી મને પ્રેમથી ચાહે એ તા ખરખર મારા ભાગ્યેાધ્ય જ કહેવાય. ઠીક છે ! જોઈએ, થાય તે ખરું.
એમ કહીને જાય છે. સખીએ આવીને રાજકુમારીને આશ્વાસન આપ્યુ.
રાજ સધ્યા સમય થાય છે. અને રાજકુમારી ઝરુખામાં બેસે છે. શ્રેષ્ઠપુત્ર રૂપસેન રાજ આવે છે. પરસ્પર ષ્ટિ મેળાપના અમાજળના સિંચનથી પ્રેમ વૃક્ષ ફૂલવા ફૂલવા અને વધવા લાગ્યું. બન્ને જણાં પ્રેમ સાંકળથી દૃઢ બલાતાં ગયાં. વિસા જવા માંડયા ત્યાં કાર્તિકી પૂર્ણિમાના કૌમુદી મહાત્સવ આવ્યા, રાજાએ નગરમાં ઉદ્ધે ાષણા કરાવી. દરેક પ્રજાજનાએ નગર બહાર ઉદ્યાનમાં આવવું અને કૌમુદીમાત્સવ ઉજવવેા. આભા વૃદ્ધ દરેકે ઉદ્યાનમાં જવું. ઘેર કાઈ ન રહે.
રાજકુમારીએ સખીદ્રારા શ્રેષ્ડી પુત્ર રૂપસેનને કહેવડાવ્યું: કૌમુી પૂર્ણિમાએ ઘેર રહેજો અને રાત્રિના પ્રથમ પહેાર જતાં રાજમહેલમાં પધારો. આપણે પ્રેમગાષ્ઠી, સ્નેહાલાપ અને પરિચય સાધીશું. હું પણુ રાજમહેલમાં જ રહીગ્ર. ઉદ્યાનમાં નહિ જાઉં, બગીચાની બારીએ દોરડું. બધાવી શખીશ, તમે આવીને તેને હલાવજો, અમે તમને ઉપર ખે’ચી લઇશુ’.