Jain_Satyaprakash 1949 10

SR No.: 521657
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad
Publication Year: 1949
Total Pages: 36
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Satyaprakash, & India
File Size: 15 MB

Page 30

શ્રી જન સત્ય પ્રકાશ
[ વર્ષ ૧૫ રાજકુમારી પોતાની સખીઓ સાથે રમવા ફરવા આવી હતી. અનેક નવ યુવતીઓ, નવ યુવકે હસતા રમતા અને ફરતા જોવાય છે અને રાજકુમારીનું મન વિહુવલ બનતું જાય છે. એને એમ થાય છે કે, શું મારા ભાગ્યમાં પતિસુખ નથી લખાયું? આમ વિચારતી નિસાસા નાખતી રાજકુમારી સંધ્યા સમયે ઘેર આવી. રાજમહેલના ઝરૂખામાં ઊભી રહીને ઉદ્યાનમાંથી આનંદ માણી ચાલ્યા આવતા પ્રજાજનોને જોવા લાગી.
ત્યાં તે રાજમહેલની સામેની જ દુકાને જાણે શરદપૂર્ણિમાનો ચંદ્ર ઊગતો હેય એવા તેજસ્વી, કુડા-રૂપાળા નવયુવાનને તેણે જે. ઓહ! અદ્દભુત રૂપલાવણ્ય ! શું એની બાંકી ચાલ ! દુકાનદારે પણ આવેલા નવયુવકને ખૂબ જ પ્રેમ અને આદરથી બેસાડયો. દુકાનદારે સુગંધી લિજજતદાર પાને બનાવી નવયુવકને આપ્યું. મુખમાં પાન મૂકતાં મૂકતાં નવયુવકની નજરે રાજમહેલના ઝરુખા ઉપર પડી. રાજકુમારી અને નવયુવકની દષ્ટિ મળી. બસ, ચાર નેત્ર કમને મળ્યાં અને જાણે શું શું રમત રમી ગયાં. જાણે કેટલાય વર્ષોની જની ઓળખાણ હોય તેમ મૌનપણે અનેક વાત કરી લીધી. રાજકુમારી તે નવયુવકના મુખ ચંદ્રનું અમી એકીટશે નેત્રકમલોથી પી રહી હતી. ત્યાં તો સખીએ આવીને તેને સાવધ કરી અને પૂછયું બેન ! કદી નહિ અને આજે આવી એકાગ્રતાથી કેને જુઓ છો?
ત્યાં તે નિઃસાસા નાખતી રાજકુમારીઓ સામે ઈશારો કર્યો. સખીએ નવયુવકને જોયો. તેનું રૂ૫ અને નવજુવાની જોવી ગમે તેવી હતી. સાથે જ તેનું હસતું મુખડું અને વાત કરવાની છટા પણ આકર્ષક હતી,
રાજકુમારીઃ સખી! આ ભાગ્યશાળા નવયુવક કયું છે? તેને તું ઓળખે છે.
સખીઃ એની એને કેમ ન ઓળખું? આપણા જ શહેરના પ્રતિષ્ઠિત નાગરિક શેઠ............ના પુત્ર છે અને તેમાં પણ સૌથી નાના રૂપમેનકુમાર છે. આ રૂપસેન કુમારને બીજા ત્રણ ભાઈઓ છે. પરંતુ રૂપ, કાન્તિ, શિક્ષણ અને સંસ્કારમાં તે બધાથી આ રૂપસેનકુમાર ચઢિયાતા છે.
રાજકુમારીઃ સખી ! તારી વાત લાગે છે તે સાચી. એની ખાનદાની એના સંસ્કાર અને એનું શિક્ષણ પણ અદ્દભુત જ લાગે છે. હું કથારની એને જોઈ રહી છું પરંતુ મારી સામે જોઈ હસીને તેણે નીચી આંખ કરી લીધી છે એ આછા ગાંભીર્યની વાત નથી. જાણે ન મળે લગારે વિકાર કે ન મળે અવિવેક. બસ, શાંતિથી વાતચીત કરે છે, જાણે કઈ છે જ નહિ.
ત્યાં તે રૂપમેનકુમાર ઊઠયો અને ઘર તરફ પ્રયાણ શરૂ કર્યું.
રાજકુમારીઃ સખી! એ તો જાય છે. જા, એમને કહી આવ, રોજ અહીં આવજે. તમારી જ કેઈક રાહ જોશે.
સખીઃ બેન એમ ઉતાવળ ન કરીએ. તમારે લાયક છે કે કેમ? એની પરીક્ષા તો કરો. એક અધુ” પણ બનાવી આપો એની પાદપૂર્તિ કેવી કરે છે, તે જુઓ અને પછી પછી આપણે તેને આમંત્રણ આપીએ.