________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ભાવાર્થ-જેને સિદ્ધાંતનું સુવિશુદ્ધ દઢ ચિંતન, મનન કે નિદિધ્યાસન નથી તેવા મનુષ્ય થડા શાસ્ત્રાભ્યાસથી પોતાને બહુશ્રત મનાવે; ઘણા શિષ્યો- ભક્તો અને ઉપાસકાની વૃદ્ધિ કરે, પણ તેથી કાંઈ તેના આત્માનું કલ્યાણ નથી થતું. તેમજ જેઓ સમ્યગૂ જ્ઞાન વિનાની એકલી ક્રિયામાં-શુષ્ક ક્રિયામાં જ નિમગ્ન બન્યા છે, સ્વસિદ્ધાંત અને પર સિદ્ધાંતનું ચિંતન છોડી બેઠા છે; વિશદ શાસ્ત્રજ્ઞાનથી રહિત છે તેઓ નિશ્ચય દૃષ્ટિથી તે વ્રતાદિ નિયમોના ફળથી જ વંચિત છે. સ્વસિદ્ધાંત અને પરસિદ્ધાંતના જ્ઞાન વિના મનુષ્ય સમ્યગૂજ્ઞાન પૂર્ણ રીતે કેવી રીતે પામી શકે ? અને સમ્યગૂજ્ઞાન વિના યથાર્થ ક્રિયારૂચિ-સંયમરુચિ પણ કેવી રીતે પ્રગટે ? એને તે વિના આત્મશુદ્ધિ પણ કેમ થાય ? માટે મુમુક્ષુ પ્રાણીઓએ તો શાસ્ત્રજ્ઞાન મેળવી શાસ્ત્રાનુસારી શુદ્ધ ધર્મક્રિયા કરવી જોઈએ.
" [ ચાલુ
સમિતિના પાંચ પૂન્યાનાં ચતુમસ -સ્થલ ૧ પરમપૂજ્ય આચાર્ય મહારાજ શ્રી સાગરાનંદસૂરીશ્વરજી મહારાજ
ઠે. નેમુભાઈની વાડી, ગોપીપુરા, સુરત ૨ પરમપૂજ્ય આચાર્ય મહારાજ શ્રી વિજયલબ્ધિસૂરીશ્વરજી મહારાજ
- ઠે. લાલબાગ જૈન ઉપાશ્રય, ભૂલેશ્વર. મુંબઈ ૩ પરમપૂજ્ય આચાર્ય મહારાજ શ્રી વિજયલાવણ્યસૂરીશ્વરજી મહારાજ
ઠે. શેઠ આણંદજી કલ્યાણુજીની પેઢી, વઢવાણ કેમ્પ ૪ પરમપૂજ્ય મુનિમહારાજ શ્રી વિદ્યાવિજયજી મહારાજે
શિવપુરી (ગ્વાલીયર સ્ટેટ ) ૫ પરમપૂજ્ય મુનિમહારાજ શ્રી દર્શનવિજયજી મહારાજ
- ઠે. જૈન સોસાયટી, એલીસબ્રીજ, અમદાવાદ.
–સુધાર'श्री जैन सत्य प्रकाश' के गत अंक-क्रमांक ११७-के पृष्ठ १९६ पर प्रकाशित 'आर्य वसुधारा के सम्बन्धमें विशेष ज्ञातव्य' शीर्षक मेरे लेखमें एक महत्वकी भूल हो गई है उसका परिष्कार यहँ। किया जाता है।
उक्त लेखकी १३ पंक्तिमें " मेवाडी सं. ८०४” छपा है वह गलत હૈ વાસતવિવાÄ વહાં “ તૈયારી (નેપાછા) સં. ૮૦૨ '' વાgિ /
नेवारीसंवत् और विक्रमसंवत्का अंतर ७३६ वर्षके लगभगका है अर्थात् नेवारी संवत् इतने वर्ष पीछ प्रचलित हुआ.। -अगरचंद नाहटा
For Private And Personal Use Only
