________________
(४) पहुभत्तिपहावम्मि निद्धणचंदवणियस्स कहा
पहुभत्तिपहावेणं, होइ आसन्नसिद्धिओ।
इह निद्धणचंदस्स, दिटुंतो सोक्खदायगो॥ कल्लाणपुरम्मि चंदो भीमो य दोण्णि सोयरा वसित्था। कमेण चंदो निद्धणो हुवीअ, भीमो महिड्डिओ संजाओ। चंदो जइया अन्नगेहेसुं अन्नेसिं सेवं काऊणं निव्वाहं कुणेइ । तइया भीमो वयासी - 'तुं अप्पणो गिहे चिट्ठसु । जं विलोइज्जइ तं ममाओ घेत्तव्वं' । तओ चंदो भाउगेहम्मि कम्मं किच्चा निव्वाहं विहेइ।
एगया रत्तीए वरिसंतम्मि मेहम्मि भीमो साहेइ - 'तुं खेत्तम्मि गच्छाहि, तहिं केयारेहि जलं निग्गच्छंतं संभाविज्जइ, तहिं तुमए पाली बंधणिज्जा'। चंदो झियायइ - 'जइ अहं एण्डिं न गच्छिस्सं तइया मम निव्वाहो दुस्सक्कणीओ' त्ति झाइऊणं खेत्तम्मि गच्छित्था । तत्थ केयाराणं तुटुंतीओ पालीओ बंधमाणे नरे पेक्खिऊणं चंदो पुच्छित्था - 'के तुम्हे ?' ते वयासी - 'अम्हे वंतरदेवा भीमस्स सेवगा कामियदायगा भीमस्स पुण्णेण आयड्डिया समाणा पालीओ बंधमाणा इह संठिया' । चंदो वएइ - 'मम इच्छियकारगा सेवगा कत्थ ?' ते वयासी - 'तव सेवगा वीरपुरम्मि संति । तहिं गंतूणं सिरिउसहजिणीसरस्स सेवं विहेसु, तत्थ तुवावि कामियलाहो होहिहि'।
तओ चंदो सकुडुबो तत्थ गओ। सिरिउसहजिणीसरस्स पइदिणं दव्वओ भावओ य भत्तिं कुणंतो तिणकट्ठभारं वणाओ आणेऊणं विक्केऊण निव्वाहं कुणेइ। एगया पहुभत्तीए तुट्ठो कवद्दी जक्खो वयासी - 'अहं एयाए चउद्दसीए सत्तुंजयमहातित्थम्मि सिरिसंतिजिणस्स दिट्टीए रसकूविगं उग्घाडिस्सं, संझं जाव जइया तव इच्छा सिया तइया तत्थ आगंतव्वं, रसो गहियव्वो, सो रसो एगगदीयाणपमाणो सट्ठिगदीयाणगतउमज्झे खिविज्जइ, तया सव्वं सुवण्णं सिया'। तओ चंदो तत्थ गंतूणं उसहतित्थयरं भत्तीए समच्चिऊणं थुणिऊणं च तओ सिरिसंतिजिणं, पणमित्ता रसकूविगाओ तुंबयत्तयं गिण्हित्था । तओ गेहे समेच्च सुवण्णं किच्चा किच्चा इड्डिवंतो जाओ। सत्तखेत्तीए धणं वइऊणं पज्जंते चारित्तं घेत्तूणं सो चंदो सत्तट्ठभवमज्झे सिद्धि गच्छिहिइ। उवएसो
णायं चंदवणियस्सेह, पहुभत्तिभरन्नियं।
सोच्चा सम्मं जिणे भत्ति-कारगा होह सव्वया॥ पहुभत्तिपहावम्मि निद्धणचंदवणियस्स कहा समत्ता ।।
- पबंधपंचसईए
82