________________
प्राकृतविभागः
कलिकालसर्वज्ञश्रीहेमचन्दाचार्यविरचितं प्राकृतद्व्याश्रयमहाकाव्यम्
वज्जर थक्को सि कहिं पज्जर कत्तो अ एण्हिमाओ सि । जम्पसु विम्हरिआ हं सीससु अणुसासणिज्जो सि ॥१॥ साहसु कीए रत्तो बोल्लसु अन्ना वि किं पिआ तुज्झ । संघसु किमहं मुक्का चवसु मए किं कयं विलिअं ॥२॥ पिसुणसु किं जुत्तमिणं उप्पालसु किं चिराउ दिट्ठो सि । इअ भमर-गुंजिएहिं ससिणं पुच्छीअ कइरविणी ॥३॥ णिव्वरही चक्क-वहू दूरत्थ-पिए जुगुच्छिअत्ताणा । झुणिअ-रवेहिं अदुगुच्छिअं पि भिसिणिं दुगुंछंती ॥४॥ न बुहुक्खिओ वि चक्को निय-छाहिं निअवि णीरवीअ बिसं । निअ-पक्ख-वीजणेहिं वोज्जतो घरणि-संकाए ॥५॥ गायंता सज्झायं झायंता धम्म-झाणमकलंका । जाणंता मुणिअव्वं मुणिणो आवस्सए लग्गा ॥६॥ दिण-ताव-उद्धमाओ सद्दहिउं दाह-पसमिणिं जुण्हं । को अमय-पिज्जणिज्जं अच्छीहि न घोट्टिउं लग्गो ॥७॥ पट्टीअ चंदिम-रसं चंदिम-रस-डल्लिरं चओर-कुलं । पिअइ म्ह अलि-कुलमणोरुम्मिअ-सेहालिअ-परायं ॥८॥ पवणेणोव्वाय-विलेवणाउ वसुअंत-सम-जला कुलडा । उंघते असुर-जणे ओहीरंते पिए य गया ॥९॥ निदायंतं कमलं भमरो नाइग्घिउं पि ओच्छरिओ । अग्घायंतो कुमुअं अब्भुत्तंतो व्व मयरंदे ॥१०॥
१०८
