Siddhachakra Varsh 09 - Pakshik From 1940 to 1941

SR No.: 520959
Original Sutra Author: N/A
Author: Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
Publication Year: 2001
Total Pages: 494
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Siddhachakra, & India
File Size: 16 MB

Page 285

•
• •
• •
• •
• •
• • •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
•
પરમાર
૨૧૭ શ્રી સિદ્ધચક્ર) વર્ષ ૯ અંક-૧૧-૧૨
(૨૭ માર્ચ ૧૯૪૧ [ (પાના ૨૦૪થી ચાલુ) જવાબથી ભગવાન શ્રી નેમિનાથ સ્વામીજીની પાસે છે. શાસનરસિક બનાવવાની ભાવના મોક્ષ દીક્ષા અપાવી છેને! ત્યાં વળી એક રાણીએ પોતાની પમાડવા માટેની છે. બીજાની જેમ અન્યમતનો કુંવરીને શીખવ્યું કે તું દાસી થવાનું માંગજે!” અહિં પરાભવ કરવાની ભાવનાથી તે નથી, આત્માઓ કૃષ્ણજીની ગોઠવણ ઊંધી વળે છે, પોતે સીધી વાળે કર્મ બાંધતાં અટકે અને બાંધેલાં કર્મોથી છટી મોક્ષે છે, શી રીતે? ઈરાદાપૂર્વક તે પુત્રીને વીરાસાળવી જાય માટે શાસનરસિક બનાવવાની ભાવના છે. સાથે પરણાવે છે, કયાં સાળવી અને કયાં વાસુદેવની શાસનની રસિકતામાં તો સાધન પણ છે અને ૩૦
પુત્રી ! અનેક રાજાઓના કુંવરો હોવા છતાં વીરા ભાવનામાં તો માત્ર સાધ્ય છે, છતાં ઉત્કૃષ્ટતા શી
સાળવી સાથે શા માટે પરણાવી? કારણ એજ કે રીતે? મૈત્રીભાવનામાં રહેલી ભાવના ભાવનારૂપે
તેને પણ દીક્ષા જ અપાવવી હતી. વિરોસાળવી તો
કહે છે કે હું તો સેવક ! મારે ના જોઈએ !” છતાં જ રહે છે, પણ પ્રવૃત્તિપણે પરિણમતિ નથી,
કૃષ્ણજી પોતાની સત્તાથી પરાણે પોતાની પુત્રીને તેની શાસનરસિક બનાવવાની ભાવનામાં તો “જીવોને
સાથે પરણાવે છે. વીરાસાળવી પરણીને તેને મોજમાં આરંભ સમારંભ પરિગ્રહથી નિવૃત્ત પમાડી, મોક્ષ
રાખે છે. કૃષ્ણજી તેને કહે છે કે તારે ત્યાં મેં આપનાર એવા શાસનના રસિક બનાવું એટલે સુધી બેસાડી રાખવા નથી મોકલી ! તેની પાસે તમામ છે, અને ત્યારે જ તો તીર્થંકર નામકર્મ બંધાય છે. કામકાજ નહિં કરાવે તો તારી ખબર લેવામાં
શ્રીકૃષ્ણજીએ પોતાની પુત્રીઓને પરાણે આવશે.” વિચારો કે સમ્યક્તની ધગશ કેવી હશે! - પ્રવ્રજયા શા માટે આપવી? ત્યાગધર્મ અંગીકાર કરાવવા માટે પોતાની લાડલી - ત્રણખંડના માલિક શ્રીકૃષ્ણ વાસુદેવે પોતાની પુત્રીને કેવી પરિસ્થિતિમાં મૂકે છે ! વીરાસાળવી દીકરીઓને પરાણે સાધ્વી કેમ બનાવી? તેનો આથી જેવા ત્રણખંડના માલિકની દીકરીને કનડે, ફાવે તેવા ખ્યાલ આવશે, આપણે છોકરાને પૂછીએ કે - “ હુકમો કરે, ત્યારે તેણીના મગજમાં કેવું લાગી આવે ગાંડો કે ડાહ્યો?” તો જવાબ “ડાહ્યો’ એમજ મળશે. ! અને પછી શું બોલાય? વિરાસાળવીએ એક વખત પોતાને ગાંડો કોણ ગણાવે? શ્રીકૃષ્ણજીનો પણ તેવો મારી એટલે તે રોતી રોતી આવી શ્રીકૃષ્ણજી પાસે જ પ્રશ્ન હતો, “રાણી થવું છે કે દાસી? ઉત્તર શું
* ! કૃષ્ણજી દાદ નથી દેતા, પણ કહે છે કે “દાસીપણું
કર્યું મળશે તે જાણીને જ આ પ્રશ્ન પૂછયો હતો. પ્રશ્ન તો એવું જ હોય!” હવે કુંવરી નિરૂપાય છે. તરત પૂછનાર કોણ છે? વાસુદેવ! ત્રણ ખંડના સ્વામી
રાણીપણાની માગણી કરે છે, તરત તેને પણ દીક્ષા
અપાવે છે, આમાં પોતાનું સંતાન સંસારમાં ન ડુબે પોતાની કુંવરીને રાણીપણું દેવું એમાં વળી પુત્રીને
* એજ ભાવના છે કે બીજી? જેવી ભાવના છે તેવી પૂછવાનું શું? હજી તેવો સંભવ ન હોય તો પ્રશ્ન
' જ પ્રવૃત્તિ પણ સાથે જ છે, શ્રેણિકમહારાજાએ પણ થાય. પણ અહિં તો ત્રણ ખંડના પોતે જ સત્તાધીશ તેવી પ્રવૃત્તિ અમલમાં મૂકી છે, અને એ અમલમાં છે, પ્રભુ છે, માલિક છે ! વ્યવહારુ રીતે પોતાની મકાય ત્યારે તીર્થંકર નામકર્મ બંધાય છે. માત્ર પુત્રીને રાણીપણું દેવા પોતે સમર્થ છે, કન્યાઓ વિચાર તે તો માત્ર ભાવના છે અને ત્યાં મૈત્રી રાણીપદ માગે તે તો દેખીતું જ છે. બસ એ જ ભાવના સમજવી.