________________
૧૦૫ : શ્રી સિદ્ધચક્ર)
વર્ષ ૯ અંક-પ-૬
(૨૮ ડીસેમ્બર ૧૯૪૦
• • • • •
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • બીજના ક્ષયે શ્રાવણ વદ બારસના ક્ષયની વાત હતી
એટલે શાસ્ત્ર અને પરંપરાને માનવાવાળો વર્ગ
અંતિમ ઉગારો એકમનો ક્ષય અર્થાત્ વ્યવહાર એકમ બીજ જ ભેગાં શાસ્ત્રની આજ્ઞા મુજબ તો બે માનવા તૈયાર હતો અને તેમાં શ્રી હીરપ્રશ્નનો પૂનમની બ તેરસ અને પૂનમના આધાર પણ હતો તેમ તેથી જ શાસનપક્ષવાળાએ ક્ષય તરસનો ક્ષય થાય. ઉહાપોહ ઉઠાવ્યો હતો. આશ્ચર્યની વાત તો એ છે જો કે- ડેસ્ક કરીને કરે નહિ.” એવા શબ્દો કે આ વૃદ્ધ પોતે જ અહિંયાં ધરણેન્દ્રસૂરિ સામે મૂકવામાં આવ્યા છે, પરંતુ તે વાકયની બહાર જ ઉહાપોહ ઉઠયો કહે છે અને પહેલાં દુ:ખ થયેલું છે અને વળી તે વાકયમાં બંધ બેસતા પણ નથી ચાલી પડેલું એવા એવા શબ્દો વાપરે છે. માટે એ કોઈ વિચિત્ર વલણના શબ્દો છે. તા. ક. જો કોઈ અદ્રશ્ય રીતે શાસનની સેવા
ભદ્રનું કથન તો ષષ્ઠશબ્દ આકાશમાંથી શાસનના અધિષ્ઠાયકો કરે છે અને તે આમાં કરી
નાંખીને અને એકવચનનું ભાન રાખ્યા વગર થયેલું
હોવાથી તેમજ તેનું નિરૂપણ ઘણી વખત આવેલું છે એમ માનીએ તો આચાર્ય સિદ્ધિસૂરીજીના
હોવાથી ઉપેક્ષણીય છે. મુખમાંથી નીચેના શબ્દો સાચા નીકળી ગયેલા હોવાથી શાસનના પ્રેમીઓને હર્ષનો જ વખત
સં. ૧૯૯૨ની સાલમાં પણ તિથિચર્ચા અંગે થયેલો તાર વ્યવહાર અત્રે રજૂ કરાયેલ છે. જેથી પણ સામો પક્ષ ચર્ચા માટે તૈયાર કેટલો છે? તે આપોઆપ જણાઈ આવશે.
ઉપર પ્રમાણે પંદરમી નવેમ્બરના વિરશાસનમાં જાહેરાત આવવાથી - સં. ૧૯૯૭ના કાર્તિક વદી પૂનમને દિવસે પાલીતાણાથી સંઘવી ચંબકલાલ સાથે પૂ. આગમોકારક આચાર્યદેવેશ શ્રીમાન્ સાગરાનંદસૂરીજી મહારાજ સાહેબે અમદાવાદ આચાર્ય મહારાજ શ્રીસિદ્ધિસૂરીજી ઉપર મોકલાવેલા.
ગણાય.
