Siddhachakra Varsh 05 - Pakshik From 1936 to 1937

SR No.: 520955
Original Sutra Author: N/A
Author: Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
Publication Year: 2001
Total Pages: 740
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Siddhachakra, & India
File Size: 24 MB

Page 415

૩૩૧
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૧૦-૫-૧૯૩૭ અમદાવાદમાં થયેલા ખરતર સાથેના વાદ પ્રભાવથી ઉજ્જવળ અસાધારણ તેજવાળા શાસ્ત્રોના અને તેના જય સંબંધીનો અધિકાર પણ જ્ઞાનમાં શ્રેષ્ઠ અને સર્વ અન્ય શિષ્યોમાં ઉત્તમ અને વિજ્યપ્રશસ્તિકાર આવી રીતે આપે છે. અત્યંત ઉત્તમ શકિતએ શોભવાવાળા
वत्साभिधस्याथ नृपाधिकारिणः, कल्याण- શ્રીવિજ્યસેનસૂરિજી સાથે ખરતરોએ વિવાદ ર્યો. राजापरनामधारिणः । कक्षा प्रविष्टैः सुमहानहम्मदा- પણ તે વિજ્યસેનસૂરિજી મહારાજે અત્યન્ત વારે વિવાહ સમષ્ટ્રિ: Ad: I°/ I (પાટણ બુદ્ધિશાળી અને તે (પ્રવચનપરીક્ષા) શાસ્ત્રના માં આવી રીતે હારી ગયા પછી ખરતરો કલ્યાણરાજ
પરાજ વિચારોને સમજવામાં ઘણા જ નિપુણ અને સભાને એવું બીજું નામ જેનું હતું તેવા વચ્છરાજ નામનો વિસ્મયપમાડે એવા વચન વિલાસવાળા એવા પંડિત જે રાજયમાં અધિકારિ હતો તેના પક્ષમાં પેશીને ઉંબરા વગેરે સભાસદોએ શોભતી એવી સુબાસાહેબ રહ્યા, અને ત્યાં પણ ખરતરો સાથે અમદાવાદમાં ખાનખાનાની સભામાં તે ખરતર નેતા જે પણ અત્યન્ત મોટો વાદ ર્યો.
કલ્યાણરાજ અને ઔષ્ટ્રિક (ખરતરના માર્ગને
ધારનાર આખા ખરતર સંઘની) ભૂલ-અજ્ઞાનનો ખરતરોએ પાટણમાં હારવાથી “હાર્યો જુગારી બમણું રમે” એ કહેવતની માફક
ચંદ્ર અને તારા સમુદાયની ચારે બાજુના અંધારાનો અમદાવાદમાં કલ્યાણરાજ નામનો અથવા વચ્છરાજ
સૂર્યનાં કિરણો જેમ નાશ કરે છે તેમ નાશ ર્યો. નામનો પોતાનો જે રાજ્યનો અધિકારી શ્રાવક હતો. આવી રીતે બીજી વખત રાજ્યસભામાં આ તેની કુમક લઈને આચાર્ય મહારાજ પ્રવચનપરીક્ષાનો અને પરમાર્થથી કહીએ તો શ્રીવિજ્યસેનસૂરિજી સાથે પાછો વિવાદ ઉભો ર્યો. તપાગચ્છનો ખતરો સાથેના વાદમાં જય થયો તે વિવાદમાં પણ તપાગચ્છની અથવા એટલું જ નહિં. પણ તે વિજ્યનો મહિમા જગજાહેર પ્રવચનપરીક્ષાની જીતમાં કેવું પરિણામ આવ્યું તે કરવાના થયેલા ઉપાયો તે વખતે જે થયા તે પણ માટે વિજ્યપ્રશસ્તિકાર શું કહે છે તે જોવા લાયક વિજ્યપ્રશસ્તિકાર જણાવે છે છે. તેઓ કહે છે કે
श्रीखानखानार्पितवाद्यवादनैर्वाचालतानीतसमस्ततेषामनूचानवितानवज्रिणां, धाम्ना महिम्ना दिग्मुखैः । शास्त्र प्रतिस्थानमनीयताखिलश्राद्धस्तच वचोऽतिशायिना।स्फीतस्फुरद्वाङमयवितिवित्त- दुत्साहमहोत्सवोत्सुकैः॥९॥ શૈ, શિષ્યોત્ત: સત્તમાશાલિમ ૬ . તે વખતના અમદાવાદના સુબાએ આપેલાં શ્રીધનવાનાસિ પ્રબુદ્ધથી વિપ્રોસ્વરામુરદ્યાર્ન- વાજાં વગાડવાથી તેના શબ્દોએ સર્વદિશાનાં મુખો ર્વિરાનના તક્રિયવ્યવિચારવારનવ્ય: વ્યાપી ગયેલાં કરીને તે પ્રવચનપરીક્ષા શાસ્ત્ર તે સમાવિસ્મયરિવારમ: II૭ | વન્યા//નાચે ખરતરોની સાથેના વાદમાં થયેલી બીજી જીતના તથષ્ટ્રિધ્વમૃથી નિર્મૂત્રમદાર વિક્રમ: ઉત્સાહને ધારણ કરનાર એ ઓચ્છવમાં વી તાનિરસ્થ ગામિતો, áાંત હરદ્ધિઃ ઉત્સુકતાવાળા સર્વ શ્રાવકોએ દરેક સ્થાને વધાવી किरण खेरिवं ॥८॥
તેથી હીરસૂરિજી કે જેઓ સાધુસમુદાયના આ ઉપર જણાવેલો બનાવ જગદ્ગુરૂશ્રી માલીક હતા તેમના તે જ મહિમા અને વચનના હીરસૂરીશ્વરજીના સામ્રાજ્યમાં જ બનેલો છે. કેમકે
લીધું.