________________
144
રસીલા કડીઆ
SAMBODHI
(૩૬)
(૩૭)
શાહ ગયો ઘરમાં કરી રીસ, મારી લાત ગરજૂને શીશ;
આવ્યા પાટુએ તે ઘડી, ગડદાની તરફટ જ પડી. જોવા મળ્યું ત્યાં સઘળું ગામ; શાહને કહે તને રૂક્યા રામ; આપ્યા છે તેમ જ લઈ જાણ, આમ કીધે નવ થાય વખાણ શાહ કહે હજી મારો વાંક, ભાઈયો મને અપાવો કાંક; વચ્ચે પડ્યા પછી વણીદાર, મુદલ મુદલનો કિધો વિચાર
ગરજુ કહે કાંધાં કરોબાર, શાહ કહે કાંધા કરો ચાર;
જોભાઈ મુરગા પામશું દામ, ફરી વિચારી કરશું કામ વર્ષે કાંધું પુરૂ થાય, ટંટો એટલો એટલો મચાય; સમજાં શુણીને કરી વિચાર, એવા નહિ કરશો વેપાર
દોહરા
(૩૮)
(૩૯) :
(૪૦)
(૪૧)
રાખી ઘરેણું રોકડું, આપે નાણું જેહ; ' સો મણ કેરે ગાદલે, સુખે ઉંઘશે તેહ.
" ઉધારે તે આપજો, જેનું ચાલે જોર;
આરબ બેસે આવીને, કરે કબજ ઘર ઢોર. સગપણમાં કે સ્નેહમાં, દેણા લેણા દામ; અંતે હેત રહે નહીં, કરજો જોઈને કામ.
જર જોરૂ ત્રીજી જમીન, કલેશતણાં ઘરમેહ,
સાખ સહિત લખત વિના, વાત ન કરીએ તેહ. ઉપજ વિચારી આપણી, કરીએ ખરચ સદાય; સારે નરણે કારજે, નહિ કરીયે ફુલાય.
જે ખરચે દેવું કરીમોટો મૂરખ એહ;
લોક વખાણે એક દિન, કરે વગોણાં તેહ. ઝઘડો અંગ ઉધારનો, શુણી હરખશે શાહ; જાતે ચોર દેવાળિયા, દિલમાં ધરશે દાહ.
વાતો શુણી વિચારજો, ક્રોધ ન કરશો લેશ; રૂદિયામાં ધરી રાખજો, દાપણનો ઉપદેશ.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
