________________
142
રસીલા કડીઆ
SAMBODHI
ચોપાઈ બોલ્યો ગરજ એવા બોલ, શાહતણું મન થયું ઢમઢોલ; દીધા ખત માંડીને દામ, કીધું ગરજૂએ નિજ કામ.
(૧૧) અર્થ સર્યોને ગરજ જ ટળી, નામ લહે નહિ સામો મળી;
જાણે શાહ વધે છે વ્યાજ, ગરા જાણે થયું મુજ કામ. (૧૨) એમ કરતાં એક વર્ષ જ થયું, આપો નાણું શાહે કહ્યું, ધીરજ રાખી કરો ઘરકાજ હમણા જાઓ વધે છે વ્યાજ.
(૧૩) તમ થકી અમને ચિંતા ઘણી, હાલ નથી નાણું અમભણી; આવશે નાણું હાથે ચડી, વણ માગ્યા દેશું તે ઘડી.
(૧૪) સહુ પહેલા ભરશું તમતણા, ભાઈ તમે ટાળી છે મણા
વ્યાજ વધાર્યાની નથી ખાંત, દીધા વિના નહિ થાય નિરાત. (૧૫) સુજયો તળાઈમાં સુખે જઈ, નાણું તમારું રહેશે નહીં; કાળાચોરના કાઢશું તે વંત, હશે જેના લોઢાના દંત.
(૧૬) નહિ તો જાતે વેચાઈ આપશું, તો બીજી વાર લેવા આવશુ
માગેશાહ દિનમાં એકવાર, એમ કરતે વીત્યાં વર્ષ ચાર. ત્યારે શાહ લેવાને ગયા, આપો રૂપિઆ બમણા થયા; રૂપીયાનું નહિ લેશો નામ, હાલ નથી રૂપિયાનો ઠામ.
ઠામ નથી તો મારો શો વાંક, તું તો રહ્યો સદાયનો રાંક;
કહું તને કરીને પરણામ, આપો હવે અમારા દામ. આપીશ તો પણ લઈશું અમો, નહિ ચાલે ના પાડે તો; એ રીતે કહ્યું બહુ જ પ્રકાર, બોલ્યો ગરા તેણી વાર
(૧૮)
દોહરા
ગરા બોલ્યો તાહિરે, સાંભળ સાચી વાત; ક્યાંઈ ન જવાશે ચોરવા, હોય તો દઇએ ભ્રાત.
શાહ ત્યાં હાં ગરજા થઈ, બોલ્યો થઈ લાચાર; ભાઈજી આપો તો વળી, દઇશું બીજી વાર.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
