________________
Vol. XX, 1995-1996
રાજસારકૂત પુંડરીક-કુંડરીક-સંધિ
157
જીમ ઓસ ડાભ અણી રહયઉં, તસુ પડત કેહી વાર, જમવાર તિમ માનવ-તણલ, નવિ જાંણઈ રે પિણ જેહ ગમાર. ૨૦. પ્રતિ ખિણ ખિણઈ આઊખલ ઘટઈ, નીકઈ સિગલઉ કાલિ, દિન ગયઉ તે નાવઇ ફિરી, કાંઈ ચેતજે રે જીનવચન નિહાલિ. ૨૧. પ્રતિ. હિત જેહ ન કરઈ આંપન ઇં, મૂરખ તિકો સંસારિ, ઈમ જાણતાં કાંયાંત, આખિ માંચી રે કરું કાં અંધાર.
૨૨. પ્રતિ.
સર્વ ગાથા-પર દુહા-૭ ભવીયણ વયણ ઇસ્યા સુણી, પામ્યા હરખ અથાહ, વલિ વલિ પરસંસા કરઈ, વાહ વાહ રે વાહ. દેખી વાણી સાધુની, કુણ દાખલ થયરાગ. પિણ ભવ છૂટછે કિણ પરઈ, કરમ ન ઘઈ જઉ માગ. વાંદી લોક વલ્યા સહુ, ઉલટ અંગિ ન ભાઈ, ધન દિન જાણઈ આજ નઉ, જે ભેદ્યા મુનિ પાય. પુંડરીક શ્રાવક થયઉં, પુતઉ નિજ આવાસિ, કુંડરીક કર જોડીનઈ, આવ્યઉ મુનિવર પાસિ. કહઈ સુણી માં નવિ લહ્યઉં, ભવ અટવીની અંત, પિણ શિવ તિહનદૈ લાધિવા, દીઠઉ મારગ તંત. આજ અથિર ભવ જણિનઈ, હું વિહરિસિ તુમડ સાથિ, કુણ મૂરખ કૂઈ પડઈ, દીવ લેઈ હાથિ. દીક્ષા ઘઉ મુજનઈ તુર્મો, પૂછી આવવું જોમ, બાપ સમઉ ભાઈ વડલ, તિણ પુછણ કામ.
ઢાલ-૪
રાગ-રૂડી
જંબૂદીપ મઝારિ-એ દેશી. કુંડરીક પુંડરીક પાસઈ, આવીય પ્રણમીય, વચન અનોપમ ઇમ ભણઈએ, ધઉ મુજનાં આદેશ, દીક્ષા લેઈસિ, જીમ ન પડઉ ભવ બંધણઈએ. સદ્ગુરુ, કેરી આજ વાણી સાંભલી, તેમઈ સુધીસર દહીએ, છોડી જાવી નેટિ પ્રભુતા કારિણી, વિષય કલા વિષ સમ સહીએ.
