________________
Vol XX, 1995-1996
રાજસારકૃત પુંડરીક-કુંડરીક-સંધિ
155
ષડવિધ જીવ પ્રતઇ જે ન હણઈ, સાધુ સિરોમણિમન તનું વણાઈ, એહવા સદૂગરનઈં ચિત્ત લાય, ભગતઈં ભવીષણ વાંદણ જાય. ૫ કે હાથી કે બઈઠા ધોડઈ કઈ સુખાસન કે રથ જોડઈ, કેઈક પોતઈ પાય વિહારઈ, સહુકો જાઈ એવં કારઈ. નરપતિ પિણ જાવઈ રિદ્ધિ લેઈ, પ્રગટ્યા પુણ્ય ગિણઈ મનિ કેઈ, બીજઉ ભાઈ-પિણ છઈ સાથઈ, ઈમ હરખિત બે પ્રથવીનાથ. ૭ સાવિ પાંચે અભિગમરાય, વસ્ત્રાભરણ વૃભિષિત કાય, આવી પાસિ પ્રદક્ષિણ તીન, દેઈ બે વાંદઈ લયલીન. રાજા મંત્રી સેઠનઇ સાહ, સેનાપતિ તિમ સારથવાહ, નગરીલોક નિત્યા વન માંહિઇ, બઈની પરખદ મન ઉછાંહઈ. ૯ સાકર દ્રાખ સમાંણી વાણી, સુણિવા હરખા ભવીયણ પ્રાણી, ઉનયલ દેખીનઇ ઘનઘોર, જીભ આણંદ લહર મનિ ચોર. મુનિ સહુનઈ પ્રતિબોધ નિમિત્ત, ધઈ ઉપદેશ કરી ઇકચિત્ત, એ સંસાર અસાર વખણઈ, પિણ એહવઉ પુણ્યવંત પિછાંણઇ. ૧૧
(સર્વગાથા-૩૨)
ઢાલ-૩
ભોગ.૧
૨.પ્રતિ. આંકણી.
રાગ-ધન્યાસિરી
આપ સવારથ જગ સહુ રે-એ દેશી. દોહિલઉં નર અવતાર એ, તિમ સુગુરુનઉં સંયોગ, તિણ ધરમ ઊપરિ ખપ કરું. તજી તૃણ જિમરે અતિ ચંચલ પ્રતિબુજઉ ભવ્ય પ્રાણીયારે, ભવ માહે રે કઈ દુખ અનંત, તે સગલા જીવઇ સહ્ય રે, તે જાણઈ રે નાંણઈ ભગવંત. સંસાર સ્વારથની મિલ્યઉ ચેતી નહીં ચિત્તિ કોઈ, જામ લગઈ ઘટમઈ સાસ છઈ, સહુ સેતી રે. સગપણ તાંઈ. ન વિસરાઈ ખિણ પિણ જિણ પમઈ, જસુ સીસ ઘરની માંડિ, જબ તેહ પુતચઈ પરભવઈ, મુખ હુંતી રે તબ મુંકઈ છાંડિ. રોવઈ મિલી સહુ સ્વારથઈ સુખ દુખ કુણ લહઈ તાસ, દશવીસ દિન વઉલ્યાં પછી, વીસારી રે કરઈ લીલ વિલાસ.
૩. પ્રતિ.
૪. પ્રતિ.
૫. પ્રતિ.
