________________
२०६
तरंगलोला
भणिऊण पाय-वडिया भीया भव-सायरा दुरंताओ । भणइ किमम्हं होही खुत्ताणं विसय-पंकम्मि ॥१६३१ मोह-च्छण्णा अम्हे तुम्हं चरिया सुदुक्करा अज्जे । ता तह कहेसु अम्ह जह संसारे न हिंडामो ॥१६३२ तो भणइ तरंगवती काउं न चयसि संजमं जइ वि। ता कुण गिहत्थ-धम्मं जिण वयणे निच्छिया होउं ॥१६३३
सोऊण य सा एवं वयणं अज्जाए अमय-सारमिण । हियय धरेइ हट्ट अणुग्गहं मण्णमाणीओ ॥१६३४ धम्मम्मि लद्ध बुद्धी तत्थ य संवेग-जाय-सद्धा य । सील-व्वया गुणवएहि समं गहेत्था य ॥१६३५ अभिगय-जीवाजीवा जे य सुभा जिण-सत्थ-पयत्था(१) घच्छीय अणुवयाई सीलाणि वयाणि य बहूणि ॥१६३६ सेसा वि य तरुणीओ सव्वा सोऊण कहमिणं सव्वं । दढ-सद्धा जिण वयणे जाया संवेग-पडिवण्णा ॥१६३७ खुड्डीए समं अज्जा वि तत्थ घेत्तूण फासुयं भिक्खं ।। जेणागया पडिगया संजम तव-जोग-गुण-धारी ॥१६३८
संबोहणत्थ-हेडं अक्खाणमिणं पवण्णिय तुभं । अवहरउ दुरियमखिलं होउय भत्ती जिणिदेसु ।।१६३९
हाइय-पुरीय गच्छे सूरी जो वीरभद्द-नामो न्ति । तस्स सीसस्स(?) लिहिया जसेण गणिनेमिचंदस्स ॥१६४०
