________________
तरंगलोला
काऊण अंजलिं सा तायंते भणइ भमर-महुर गिरा ।। ललिय-पणयंग-लही घण-भर-सिस्सेयण(?) विणएण ॥१३८ माणस-सर-संपत्ता संपइ इह-वास-जाय-परिओसा । सरयागम घोसणयं करेंति सुहरिसमिमे हंसा ।।१३९ सरओ अल्लियमाणो सहसा हंसेहिं पम्ह-धवलेहिं । कासेहि पयासिज्जइ जउणा-कच्छट्टहासेहिं ॥१४० नीलेंतो गलिय-वणे असण-वणे पीयए करेमाणो । कासे य सक्तिवण्णे धवलेतो आगसो सरओ ।।१४१ गहवइ वट्टइ सरओ नट्ठा सत्तूहिं ते समं मेहा । संपइ जह पउम-सरं तह सेवउ ते चिरं लच्छी ।।१४२
तो एवं भणमाणी उवगया गहवइस्स उवणेइ । संछण्णं चंगोडं सा सहसा सत्तिवण्णाणं ॥१४३ तत्थुग्घाडिय-निग्गय-पहाविओ दस दिसाउ पूरेतो । गयवर-मय-गंधो विव गंधो सो सत्तिवण्णाणं ।।१४४ तं सत्तिवण्ण-पुण्णं चंगोडं मत्थयम्मि काऊणं । पुप्फेहिं तहा अग्धं अरहंताणं कुणइ ताओ ।।१४५ भझं च देइ ताओ अम्माए अप्पणो य मालेइ । पेसेइ य पुत्ताणं .. स-कसत्ताण पि पुप्फाई ॥१४६ पेच्छइ य उक्खिवंतो सारय-ससि-निम्मलेहि कुसुमेहिं । करि दंत-पंडुराओ पिंडीओ सत्तिवण्णाणं ॥१४७ तत्थ य कंचण गारं(?) अमलिय-जुवइ-पओहर-पमाणं । पस्मइ स-रयं पयगुं रुण्पय कुल(?)-पिडियं(?) पिंडिं ॥१४८ तो..................अ-वरं कणय-सच्छह पिंडि ।। विम्हय फारिय-नेत्तो पेच्छइ य चिरं गहेऊणं ॥१४९ ताओ य तं गहेर्ड मणम्मि सु-विणिच्छियं करे जे । तो निचल-सव्वंगो मुहुत्तमेत्तं विचितेइ ॥१५०
तत्तो हासविय-मुहो मझ पणामेइ तं कुसुम-पिडि । भणइ य मुणेहि पुत्तय इमीए वण्णाहिगारमिणं ।।१५१ तं पुष्फजोणि सत्थम्मि सिक्खिया गंधजुत्ति-सत्थं च । एत्यत्थि तुज्ज्ञ विसउ त्ति तेण भणिया तुमं पुत्ति ॥१५२ पगईए पंडुराओ पिंडीउ पुत्ति सत्ति वणाणं । कारण जाएण इमा केण मणे पीइया पिंडी ॥१५३ अम्हं विम्हय-हेउं कि मण्णे होज्ज सिप्पिएण कया । अह जोणी-सत्थम्मी सिक्खिय-गुण-पायडण-हेउं ॥१५४
