________________
તરંગલાલા
નગરીમાં જે મુખ્ય પ્રવચનવિદ અને પ્રવચનના વાચક હતા તેમને પિતાજીએ મારે માટે બોલાવ્યા, અને મેં નિગ્રંથ સિદ્ધાંતનો સાર ગ્રહણ કર્યો. (૧૨૦ ). તેઓએ પાંચ અણુવ્રત, ત્રણ ગુણવ્રત અને ચાર શિક્ષાવતનો મને ક્રમાનુસાર બંધ આપે. (૧૨૧).
યૌવન
એ પછી ગુહિણી, બાળપણ વિતાવીને (૨) હું કામવૃત્તિને કારણે આનંદદાયક ને શરીરના સ્વાભાવિક આભરણ સમું યૌવન પામી. (૧૨૨). તે વેળા કહે છે કે શ્રીમંત, પૂજનીય અને દેશના આભૂષણ રૂપ ઘણાયે વૃદ્ધ ગૃહસ્થ તેમની પુત્રવધૂ તરીકે મારું માગું નાખતા હતા. (૧૨૩). પણ કહે છે કે (મારી ઇચ્છા) જાળવીને વર્તતા પિતાજી, સરખેસરખાં કુળ, શીલ અને રૂપવાળો વર નજરમાં ન આવવાથી તે (ભાગને ) યુક્તિપૂર્વક અસ્વીકાર કરતા. (૧૨૮). (તે બધી) વાતચીત સાંભળીને સારસિકા નામની એક વિનયવિવેકમાં કુશળ દાસી મારા પ્રત્યેની રહને કારણે મને કહેતી. (૧૨૫). હું પણ “ જી, જી, ” કરતી સખીઓથી વીંટળાઈને, સાત માળની હવેલીની ટોચે અગાશીમાં રમતી. (૧૨૬), પુષ્પ, વસ્ત્રાભૂષણ, સુંદર કીડનક અને જે કાંઈ ખાદ્ય પદાર્થો હોય તે સર્વ મારાં માતપિતા અને ભાઈઓ મને આપતાં. (૧૨૭). મારા વિનયથી સંતુષ્ટ હતા ગુરુજન, દાનથી ભિક્ષુક જન, સુશીલતાથી બંધુજન, અને મધુરતાથી સર્વ ઇતરજન. (૧૨૮). કવચિત ભાઈઓથી, તો કવચિત સહિયરથી વીંટળાઈને હું મારા ઘર - મંદિરમાં મંદર પર્વત પર લક્ષ્મીની જેમ રહેતી હતી. (૧૯). પૌષધશાળામાં હું વારંવાર સામયિક કરતી અને જિનવચનોની ભાવના માટે ગણિનીઓની સેવાસુશ્રુષા કરતી. (૧૩૦). માતાપિતા, ભાઈઓ અને બાંધને હદયથી વધુ ને વધુ પ્રિય થતી હું એ રીતે સુખસાગરમાં નિમગ્ન બનીને સમય વિતાવતી હતી. (૧૩૧).
માલણનું આગમન
હવે કોઈ એક વાર પિતાજી નાહી, વસ્ત્રાભૂષણ સજી, જમીને બેઠકખંડમાં આરામથી બેઠા હતા. ખંડમાં કૃણાગુરુના ધૂપના ગોટા પ્રસર્યા હતા, અને રંગરંગનાં કુસુમે વ સજજા કરેલી હતી. પડખે રહેલી લક્ષ્મી સાથે વિષ્ણુ વાર્તાલાપ કરતા હોય, તે પ્રમાણે તેઓ મારી માતા સાથે વાર્તાલાપ કરી રહ્યા હતા. (૧૩૨–૧૩૩). હું પણ નાહી, અરહ તેને વાંદી, પૂજ્યની પૂજા કરીને બા-બાપુજીને વંદન કરવા ગઈ. (૧૩૪). મેં પિતાજીને અને માતાને વિનયપૂર્વક પાયલગણ કર્યા, એટલે તેઓએ “જીવતી રહે” કહીને મને તેમની પાસે બેસાડી. (૧૩૫). તે સમયે ત્યાં વાને શ્યામ પણ વેત વસ્ત્રોમાં સજજ થયેલી અને એમ ચંદ્રકિરણોથી વિભૂષિત શરદ-રજની સમી શોભતી, કૂલપાતરી લાવતી માલણે, મોસમી ફૂલોથી ભરેલ તાજાં પર્ણોને સંપુટ લઈ અમારા બેઠકખંડમાં પ્રવેશ કર્યો. (૧૩૬-૩૭).