________________
जून - २०१९
१२७
छे. बाकीना श्लोको शुभवीरना ज छे के वळी कोई अन्यना छे - ए प्रश्न ऊभो रहे छे. पूजानी जूनी हस्तप्रतो तपासवी जोईए.
बालचंदकृत शिखामणबत्तीसी एक बोधक कृति छे अने पोताना समयमां ते सारी लोकप्रियता पामी हती. आ वाचनामां दरेक छन्दना प्रारम्भे एक (अड़धी) पंक्ति वधारानी छे, जे शीर्षक जेवी लागे छे. गावानी ढबमां ए पंक्ति कदाच उपयोगी थती हशे.
बारमासानी बे कृतिओ शुद्धप्रायः छे. विरहभावने यूंटती शब्दावली अने तेवी ज देशी, जे बारमासीनी विशेषता छे, ते आमां पण छे.
'अंजनासुन्दरीरास'मां केटलीक वाचनभूलो छे. पृ. ९९ नीचेनी पंक्ति : 'सनथवध', 'सनधबध' जोईए. पृ. १०१ नीचेथी ५ अने ६ पंक्ति : 'हेजालु ध' एम छपायुं छे. प्रासनी जरूरत प्रमाणे 'हेजालुध' जोईए. पृ. १०२, पं. ७ : 'धणि'. अहीं 'धण' शब्द छे. राजस्थानीमां 'धण' एटले वधू.
___'कमलावती रास'नी भाषा जूनी छे, तेथी वाचनभूल थवी सहज छे. दा.त. क. ५० : 'तिहा थ(छ)काय' एम वांच्युं छे. त्यां छकायनी कोई वात छे ज नहि. 'काय' वांच्युं छे त्यां 'की य' हशे. आ शब्दो आम वांचवाथी अर्थ स्पष्ट थशे :- "तिहां थकीय'. क. १० : 'वसु' - 'वस्तु' क. ११ 'विडइसि' - 'विहडसि' क. २४ : 'सतीइ बाप' - 'सतीइं [ज]बाप'. क. २४ : 'पांवसइ' - 'पांच सइ'.
चतुर्थ देवलोकमां अल्पबहुत्वनी चर्चानो लेख विषयने स्पष्ट करे छे, साथे साथे लेखक मुनिश्रीना आगमिक विषय परना प्रभुत्वने पण प्रकाशित करे छे.
