________________
३०४
अनुसन्धान-७१
गेरसमजो उभी करुं एटले हंमेशा मने टकोर करे. कहे कोई माणस सर्वगुणसम्पन्न ना होय. आपणे माणसोनी सारप ज जोवानी. तो मारा अतिउत्साही स्वभावनी टीखळ पण करता कहे : दिकरा तारुं बेगानी शादी में अब्दुल्ला दीवाना जेवुं छे.
१४. एमनां पुस्तको आवे एटले मने रस पडे एवा विषयनां पुस्तकोनी एक नकल हरखथी आपे ज. ज्यारे जैन दर्शनना पुस्तकोनी एक नकल एमनी पासेथी हठ करीने मारा माटे लई लउं एमां एमना हस्ताक्षर करावं. मने कहे पण खरा के तुं आनुं शुं करीश ? त्यारे हुं कहुं के साहेब तमारां बधां पुस्तको मारी पासे तो होवा ज जोईए. जो के खरं कहुं तो एमणे घणुं मन हतुं के हुं भारतीय कळानो इतिहास अंके करं. आपणी प्रशिष्ट गणायेली कळानी लाक्षणिकता समजुं. कदाच एटले ज संगीतना परिवेश साथे मारा नामे एक पात्रनुं नाम राखीने एमणे 'मानस-परिवर्तन' वार्ता लखी हती.
१५. तारीख २९ जुलाई २०१६, शुक्रवार, लगभग मधरात, समय ११ : ३७, आस्ते आस्ते ढांकीसाहेबना श्वास थंभी जाय छे. आ पळोना साक्षी बनवानुं सद्भाग्य के दुर्भाग्य में सामे चालीने हठपूर्वक पसंद करेलुं. एमनो डाबो हाथ मारा हाथमां हतो ने एमने जमणे अभिमन्यु ऊभो हतो. पासे डॉक्टर, नर्स अने आलापभाई हतां. आसरे छ- साडा छनी आसपास फेफसा सुधी ओक्सीझन पहोंचाडती नळी काढी लीधां पछीथी सतत आ अवश्यंभावी पळनी घडीओ गणाती हती. बे दिवस पहेलां वेंटीलेटर काढी लीधा पछीथी ते छेल्ली पळो सुधी मुट्ठी हाडकांनुं आ शरीर नियति साथे संतलस करी रह्युं हतुं. आखरे खूब ज शान्तिथी आपणी वच्चेथी एमणे विदाय लोधी, गरिमापूर्वक !
नेए साथे अमारुं पण अमदावाद प्रकरण समाप्त थयुं.
ता. क. मारा माता-पिताना सौहार्द विना ढांकीसाहेब सानो संसर्ग टकवो मुश्केल हतो. मारा पिताना अवसान पछी पण मारां मा मारे गाम एकलां रहे छे. छतां ढांकीसाहेबनी वाते हंमेश कहेतां के तुं करजण नहीं आवे तो चालशे पण साहेबने मळवा जरूरथी जजे. एमने फोन करतो रहेजे.
ढांकीसाहेबना ऋणानुबन्धमा केटकेटली परोक्ष अने प्रत्यक्ष कडीओ जोडायेली हती अने रहेशे पण खरी. कदाच एमां ज तो हशे आपणा होवानी कृतार्थता. ( २५ ओक्टोम्बर २०१६, वडोदरा )
