________________
३०२
अनुसन्धान-७१
८. जून २००५ पछी अमदावाद कंइक दोढ-पोणा बे वर्ष रहेलो. कनोरिया सेन्टर फोर आर्टस् मां फेलो आर्टिस्ट हतो. ढांकीसाहेबना घरनी नजीक. एटले रोज सांजे छ वागे ने एमनो फोन आवे ज, दीकरा क्यारे आवे छे ? मारो रोजनो क्रम ते आ ज. कनोरियाथी एमना घेर जवान ने दोढ-बे कलाक एमनी साथे बेसवानुं ने पछी रुम पर जवान. मोटेभागे तो एमनी साथेनी वातोनी निश्चित दिशा ना होय. एमने मळेला महानुभावोना अनुभवो होय. एमां स्टेला क्रेमरीश होय, मादाम झन्नास होय, डॉ. मोतीचन्द्र होय, कपिलाजी होय, दरेकनी वात लाक्षणिक छटा साथे उघडती आवे. एमने एमना बोलवानी ढबछब बधुंय तादृश. एटले हळवा नर्म मर्म साथे ए वातो प्रगट थती जाय.
९. एमनी सादाईभरी छतां अभिजात घर-गृहस्थीमां दादी गया पछीथी फेर पड्यो हतो. दरेक नानी नानी बाबतनी चीवट राखनारा ढांकीसाहेबे धीमे धीमे घरनी बाबतोमांथी मन वाळी लीधुं हतुं. एमना बेठकखंडमांनी तस्वीरो, फ्लावरवोझ अने चित्रो धीमे धीमे झांखा पडवा लागेला. अमे जईए त्यारे आ जोई अमे पण मन मनावी लेतां, चूपचाप.
१०. एमनी छेल्ली मांदगीना दिवसोनी वात छे. ढांकीसाहेब होस्पिटलमां हता. हुं एमने मळवा गयो त्यारे मने आपवानुं एक चित्र अने एक आफ्रिकन बस्ट एमणे धर्मेशभाई पासे होस्पिटलमां मंगावी राखेनुं ते आपेलं. हुं कहेतो रहेलो के साहेब आपणे घरे जइए त्यारे मने आपq हतुं ने ! उतावळ शुं छे ! ए पछीना, ज्यारे थोडाक दिवस पर एमनी पासे गयो त्यारे ढांकीसाहेब लगभग चाली गया हता.
११. सांज पडी गई छे. खबर छे फोन रणकवानो नथी. साहेबनो अवाज आववानो नथी. ए पूछवाना नथी के शुं करुं छु. ए नथी पूछवाना के साहित्यक्षेत्रे-कुरुक्षेत्रे शुं चाली रह्यं छे. सितांशुभाई (सितांशु यशश्चन्द्र) केम छे. मोटाभाई (हेमन्त दवे) शुं करे छे. शिरीषभाई (शिरीष पंचाल)ना | खबर छे. भरतभाई (भरत महेता) केम छे. अजयभाई (अजय सरवैया) मजामां ने. बीजल मजामां छे ने. हवे एम नहीं पूछे के दीकरा क्यारे आवे छे के फोन मूकतां नहीं उमेरे के दीकरा वहेलो आवजे. हवे मारे अधरस्ते बाइक रोकीने एमने जवाब आपता एम नथी कहेवारों के साहेब अत्यारे हुं बहार छु. काले फोन करीश. ए
