________________
ओक्टोबर २०१६
कर्या. चूपचाप विद्यानी उपासना करता रह्या. तेमने प्राप्त जीवनराशिनो तेमणे महत्तम उपयोग कर्यो. ओटलुं काम कर्तुं के आवनारी पेढीओ तो आ वातने चमत्कार ज गणशे. जीवनना अन्तिम अध्यायनी समाप्ति सुधी स्वाध्यायरत रह्या ने आपण पोतानो अनन्य अक्षरदेह धरता गया; जे चिरंजीव रहेशे.
२३३
मने बे-त्रण वखत तेमनो फोन आवेलो. ढांकीसाहेब वात करे छे ओम सांभळता ज रोमांचित थई जतो. "खूब सरस काम करो छो, आ रीते काम करता रहेजो, खूब आगळ जशो." जेवां तेमनां वाक्यो मारा मनमां उत्साहनो संचार करी जतां. बहु लांबी वात न थाय पण ढांकीसाहेबनो फोन आव्यो हतो ओनो केफ दिवसोना दिवसो चाले.
ढांकीसाहेबने रत्न, मणि, नीलम आदि मूल्यवान पथ्थरोना संचयनो भारे शोख छे ओवुं प.पू.रत्नकीर्तिविजयजी म.सा. पासेथी सांभळेलुं. पण तेमणे ज करेली बीजी एक वात मने विशेष अपील करी गयेली के महामहेनते अकठा करेला आवा अतिमूल्यवान पथ्थर जो घरे आवेला कोई महेमानने गमी जाय तो तेमने तरत ज भेट आपी देतां पण तेओ न अचकाय. वस्तुना मोहमां फसाय तो ढांकीसाहेब शाना ? मने मारा विद्यागुरु डॉ. दर्शनाबेन धोळकियानुं स्मरण ताजुं थई आव्युं. एक वखत मारी पत्नी नियामत माटे सोनानी बुट्टी आपतां बहेनने में कह्युं के, 'बेन आटलुं बधुं न होय, सोनानी छे.' त्यारे तेमनो जवाब हतो के, 'अमारा गुरु श्रीकृष्णे गीतामां लोखण्ड अने सोनाने धातुमात्र समजी समान गणवानो आदेश कर्यो छे, जो ओम न करीओ तो अमारुं शिष्यत्व लाजे.' माराथी शुं बोली शकायुं नहोतुं. ढांकीसाहेब पण वगर को आ शिष्यत्वने अजवाळतां आपणी वच्चेथी नीरवपणे सरकी गया.
मने ढांकीसाहेबनां छेल्लां दर्शन डो. नलिनी बलवीरने हेमचन्द्राचार्य - चन्द्रक अनायत करायो त्यारे थयेलां. प्रियजनो माटे जेम बाग-बगीचा मिलनस्थळ होय तेम मारा माटे ढांकीसाहेबना मिलननुं एक ज स्थळ हठीसिंहनी वाडी अमदावाद. मारा माटे आ स्थळ मन्दिरथी पण अदकेरी जगा बनी गयुं छे; ने आजीवन रहेशे, कारण के आ स्थळे हुं आवा ऋषिपुरुषनो संस्पर्श पाम्यो छं.
-
-
चन्द्रकअर्पणना कार्यक्रममां तबियत नादुरस्त होवा छतां ढांकीसाहेब उपस्थित रहेला. तेमणे भ्रूजता अवाजे हिन्दी भाषामां वक्तव्य आपेलुं. भाग्ये ज
