________________
ओक्टोबर-२०१६
२२७
चर्चा पूरी थई जाय पछी पण खूब ज भावथी वधु बेसवानो आग्रह अचूक करे. नवी नवी वातो करे वळी पाछा अडधो कलाक - एक कलाक वधु बेसाडे. पछी ज्यारे छूटा पडीओ त्यारे पोताना उपरना माळेथी छेक नीचे झाम्पा सुधी वळाववा आवे अने अमुक दिवसे पाछा आववानुं छे तेम जणावी बांधी ले.
एकवार अमे स्तोत्रनी चर्चाओ चड्या. में अमुक स्तोत्रना भावो अने छन्दोनी वात करी एटले एमणे तो एक पछी एक जातजातनां स्तोत्रनी वातो काढी. में कडं, मने केटलांक स्तोत्र खूब ज प्रिय छे. तेमां भक्तामरस्तोत्र अने सिद्धसेन दिवाकरसूरिनी वर्धमानद्वात्रिंशिका तो अत्यन्त प्रिय छे. त्यारे ढांकीसाहेबे जणाव्यं के भक्तामरस्तोत्रना कर्ताना समय विशे एक लेख लखवानुं विचारुं छु. केटलाक मुद्दाओ तेमणे नोंधी राख्या हता ते पण मने जणाव्या. में ओ वखते कह्यु के 'साहेब ! आपनी वात तो साची ज के भक्तामरना कर्ता घणा प्राचीन छे. पण स्तोत्र तो अद्भुत छे. आप कर्ताना समय विशे लखो तो हुं स्तोत्र पर लखं." पण पछी आ विचारणा खूब ज आगळ वधी. अमे अनेक कलाको सुधी आ विषय उपर चर्चा करता रह्या अने तेमांथी ज भक्तामरस्तोत्र उपर एक पुस्तक लखवानुं आयोजन करवामां आव्यु. अमे बन्ने भक्तामरस्तोत्रना काममां जोडाई गया. भक्तामरस्तोत्र पर विश्वभरमां जुदी जुदी भाषामां लखायेखें तमाम साहित्य अकळं कर्यु. तेमांथी अनेक प्रश्नो शोधी काढ्या. ते प्रश्नो उपर प्रकाश पाडवो अत्यन्त जरूरी हतो. अमे तमाम बाबतो उपर गंभीरताथी विचार कर्यो. ते समये तेमनी अत्यन्त सूक्ष्म प्रज्ञा, संशोधनवृत्ति, तुलनात्मक विचारणा करवानी अजबनी बुद्धि - बधुं ज जाणवा अने अनुभववा मळ्युं. अकाद पण नवो उल्लेख के लेख मळे तो तेना उपर विचार करी ग्रन्थमां ते बाबतोने समाववानो पूरो प्रयास करवानो अने आ समग्र प्रक्रियामां क्यांय उतावळापणं के उपेक्षा नहीं करवाना. भले समय वीते पण कांई पण अद्धरताल मूकवानी वात नहीं. ते समये हजु कोम्प्युटरनो उपयोग शरु थयो न हतो. बधुं ज जाते लखवा, तेमना अक्षरो अटला बधां सारा नहीं अने मारा अक्षरो पण तेमने पसन्द नहीं एटले अमे जेटलुं पण लखीओ ते बधुं ज तेमनां धर्मपत्नी गीताबेन खूब ज सुन्दर अक्षरोमां, स्वच्छ अने सुघड लखाण करी आपे ते ज तेमने गमे. गीताबेन सवारे घरकाम पतावी, ढांकीसाहेबे तैयार करेला लेखो सुन्दर अक्षरोमां लखी आपे.
