________________
९४ .
अनुसन्धान-६६
एकेन्द्रियादिक जीव सूक्ष्म आपणी चरम(चर्म)दृष्टिं नावे, माटे कोइ . मिथ्यादृष्टिना उदयथी जीवनी सद्दहणा नावे ते जीवे अजिवसंज्ञा ॥७॥ अजीव अचेतन पुद्गल जड, तेहने जीव करी माने ए अजीवे जीवसंज्ञा कहिइं ॥८॥
___मुक्तने अमुक्त माने, ते किम ? जे क्रिया-अनुष्ठान करतो ए चेतन कर्ममलरूप जे मेंल तेहथी विमुक्त थाय, तेहनें केटलाएक जीव अमुक्त माने, अज्ञानने बलै ते मुक्ते अमुक्तसंज्ञा कहीइ ॥९॥ अमुक्ति मुक्ति ते स्यु ? ते कहें छई । जे संसाराऽतिरक्त, संसारिक जे भोग विषयादिक तेहने विषे.सता रहे , अने मनमां जाणे छे जे अम्हे मुक्ति पामीस्युं (पणि) इम नथी जाणता, जे नवां कर्म बंधाइ छे ते । तथा सिद्ध पोहता मुक्त थया तेहनें फिरिने संसार माने । तथा केटलाएक अज्ञानना वश थकी जीवने मुक्ति नथी मानता, तथा याग प्रमुखे जीवहिंसा करीने ते जीवने मुक्ति माने छे. ते अमुक्ते मुक्तसंज्ञा कहीइ ॥१०॥
ए दश मिथ्यात्व टालवानो खप करु । एणि परें सर्व मिलि २१ संख्याइ मिथ्यात्व थया ते यथाशक्ति टालुं । ए मिथ्यात्व एकवीस मिटे तिवारे समकित रूप गुण ए जीवने उपजे ते समकित ८ गुण छइ ते लखिइ छ।
निस्संकिय १, निकंखीय २, निवित्तिगछा ३, अमुढदीठी अ ४ । उववूह ५, थिरिकरणे ६, वच्छल्ल ७, पभावणे अठ ८ ॥१॥
ए आठ गुण जाणवा । ते मध्ये प्रथम निस्संका - ते जिनआगममे सूक्ष्म अर्थ कह्या, ते साचा करी सद्दहै, पणि शंका संदेह नाणें । ते प्रथम भंग ॥१॥ बीजो नि:कंखागुण - ते मिथ्यात्व कुमतनी वंछा न करवी ते ॥२॥ त्रीजो निवितिगिच्छा गुण - जे मुक्तिकरणी [ते] शुभफल छ ज तथा अशुभफल पुद्गलकरणिनो छ ज । अने पुण्यउदय शुभ संयोग मिल्या खुशी होइ, पण ते अहंकार करवो नही । पापनें उदयें असुख जे दुःखसंयोग मिल्या, दिलगीर थावो नही । करणिनो फल छ ज इमा कोय संदेह राखवो नही ए ३ भेद ।। हवे चोथो भेद - शुभ अमूढदिट्ठि गुण - जे आगममे सूक्ष्म निगोदना तथा षट् द्रव्यना सूक्ष्मविचार सांभलता मुंझाववो नहि । जे धारी शके तेतलो धारे। जे न धारी शमैं तेने सद्दहै ॥४॥ उववूह गुण पाचमो - जे इणि आपणा जीवमें अनंतगुण छे ज्ञानादिक, ते छुपाववो नही । शुद्ध सत्ता जेहवी छे तेहवी कहिवी।
