________________
नवेम्बर - २०१४
१४१
१४२
अनुसन्धान-६५
पत्रपमांन महां तव वंदनकुं, मन उज्जल पाप निकंदनकुं, गडधौम नगारन धुंस दीयै, घनराज तणी पर ओप लिय. २ गजराजघटा वण "घन्न तणी, तडदाह भलक्कत सेल २ अणी, गगडधौं निसाण सुघोष वजै, गडडाट पयोधर नाण गजें. ३ "बुगपंत सुसेत पताक वह, मिल दंपति चात्रक चित्त चहै, . सुरणाइ वगै सुर कोकिल है, असवार समीर अनोपम है. ४ नर मोर झिंगोर वदै मुखतै, प्रतपो घननाथ सदा सुखतै, इण भांत अनोपम क्रांत लियां, वरपै करदांन आवाज किया. ५
॥ अथ सेहरवर्णनमाह ।। सारदमाता समर हुं, गुरके लागु पाय, मेदनीपुरकं वरणवू, दीजै उक्त वताय. १ जिनवरवाणी सोहती, दया-जीव बहुजांन, दांन सील तप भावना, एते धर्म प्रमाण. २ मारवाड सुखधाम है, सिरै विचालैं सेहर, बहु मिंदर रचना बहु, रहत जैन की मेहर. ३ मेहर करी सब जीवपै, जैन धर्म प्रगटाय, जिनवर चोवीसुं सबै, वसै सेहरकै माहि. ४ कविजनसुं कर जोडकै, यथाबुद्धि अनुसार, गजल मेडता सैहरकी, सुणो सकल नर नारि. ५
॥ गजल चाल ॥ मेडता सहर है अभिरांम, रसना वरणवै जस धांम, नगरी लंकथी छिव जोर, जैसा सहर नवि कोइ ओर. १ पहिला वरनवू बाजार, सगला सेठ साहुकार, हद्दोहद्द है हटश्रेण, ऊभे लोक सोदा लेण. २ मुलमुल सावटु मलतांन, सोदा ग्रहै तानोतांन. मुखमल देख मैमूदीक्, नैणां होत चकचूंदीक. ३ वरनुं नगीनाकी नोख", सुनतां होत है मन जोख, रेजावासता जरतास, सेला डोरिया फिर खास. ४
जिनवर देहरो फिर जांन, 'कटलो नाम ही वाखांन, होवै पंच" एको ठांम, सारै सब] कोईको काम. ५ सोनी घडै चांदी हेम, मांहै खोट घालण नेम, सुनवर जालियां अरु गोख, चोहटै वीच सुंदर चोक, ६ कपडो विकत है भारीक, चाहो चीज लो सारीक, सखरा सोहते सराफ, दमडा परखते दिल स्याफ. ७ आना आठसोकै लार, एतो व्याजको विस्तार, करडा कंदोयाका काम, सो तो करै "दूणे दांम. ८ घेवर लाडवाके ढेर, वरणुं पंच वरणा "फेर, मालण साग ही देवेंक, दमडा तुरत ही लेवेंक. ९ छाबां फूलमाला हाथ, भमटा लूंब ते तिण साथ, मंडी मांहै आवैऽनाज, जावै स[ब]को लेवण काज. १० गहुँ बाजरीय..... र, मुंग अरु मोठका अणपार, गाडा ऊंट भर भर आंण, वेच्यां भरै “हासलडाण. ११ मणिहारा बैसते पाक, डबी कंठीयां राखैक, आणू पसार्याकी हाट, जिनकै औषध्यांका थाट. १२ मिंदर बालजीको जांन, दरसन करत सकल जिहांन, मिंदर "माजनी अनूप, निरखे चतुरभुज ब्रजभूप. १३ कहियै "चांतरो धर नेह, तस्कर कब[ज] करते तेह, ऊंची बोत है मैजीद, करती गगन सैहती जीत. १४ नीचै नको कोठार, चऊदिसि हाटका विस्तार, तिनके निकट सायरडांण, हासल भरत है बहुमान. १५ आणू नाथका है थान, ताकुं नमत नरवर आंन, बैठे पान तंबोरीक्, भरीयां खूब चंगेरीक्. १६ तिनके पास अति सोहैक, देहरा आदका मोहैक, ऊंचो देहरो असमान, पव्वे हेम-मेरु जांन. १७ सुंदर कलस धजादंड, एहवी छिब नहीं ब्रहमंड, चातुर लोक है अति चूंप, करते आरती अनूप. १८