________________
नवेम्बर
२०१४
बुलबुल बाज तीतर मोर, मंडे सावनुं घनघोर, बहुते जैनके प्रासाद, करते गगनसेती वाद. १४ भेट्यां टलत हैं विखवाद, वाजत संख घंटानाद, जीजां झालरां झिणकार, धपमप मादला धौंकार. १५ चिंतामण पास चिंता चूर, देखत होत दालिद दूर, उंचा देहरा असमान, प ( पो) ढो हेम-मेरु जांन. १६ सुंदर कलस धजादंड, एहवी छिव नही ब्रह्मंड, चातुर लोक हें अति चूंप करतें आरती अनूप. १७ कुमति छोडके निज मत्त, दरसण देख रहतें रत्त, वरनुं वेस हन्नुमांन, धरते लोक जाका ध्यांन. १८ चंडी कालिकाके कोट, सोहते सुरनराकी जोट, पैहरण फुलकी हें माल, आंनन सोभतो विकराल. १९ चोसठ सक्त बावनवीर, पेहरें हार लडकत हीर, जागत- जोत चंडी-थांन, नेवज लावते बहुमान. २० झणणण झालरां झिणकार, होते नोबतां ठिणकार, माता सेंहरकि रिछपाल, मेटें भ्रम मायाजाल. २१ थानक बहुत गोगा पीर, महिमा बहुत खेतल वीर, वनिता खूब है वैश्याक, कांमी चित्त "उन खोज्याक. २२ नीके लागणें हे नॅण, बोलें मुख्य मधुरें वेंण,
मुखभर चावते हें पांन, छेलां मार सहके बान. २३ ओढण दिखणीके चीर, नैनां "सावकाको तीर, भ्रकुटीयुगल कोकबांण, आसक होत है हीरांन५ २४ चालत हस्तनीकी चाल, सुंदर सोहती बाबा (चा) ल, पांनी भरत है पनीहार, दीसत रंभकें उनीहार. २५ घमके घुघरा घमरोल, रणझण वाजती रमझोल,
वेसर वेस मोती भाल, सोभत बीज ज्यां भलकार. २६ देख्या सहसलिंगा घाट, जुडीया नारीयांका थाट, अवर थान है चंगाक, देख्या होत मन रंगाक. २७
१२९
१३०
दूहा :
अनुसन्धान- ६५
मांटीमरद हैं मुंछाल, फूटरलोथ (क) ज्यां फूंदाल, सादी बांध है सिर पाघ, सुधै डार पेंहरण "वाघ. २८ राजै राज गाइकवाल, छाजै नीत सखरी चाल,
* हासल चूकते जिहांक, जगाइत लेत हें तिहांक. २९ मेंगल मदसु झरतेक देखी लोक थरहरतेक,
सुंदर फोजकें सिणगार, सोभें राजके दरबार ३० हयवर करत हैं हिंसार, तेजी खूब हें तोखार, कबी कूदणा केकाण, साचा पवनवेगी जांण. ३१ बैठत आप मिल दरबार, मिलते लोक तहां हज्जार, कालीकोट हैं वीरांण, देखें अरी छंडे प्रांण. ३२ वरणें बाग वर वाडीक, नीकी सोहती झाडीक, बाहिर देव देवी थांन जांनों सहरके उनमान. ३३
तिण सेंहरें सोभत भलो किलो मनां क्रम मेट, उपासरो अब सुनन भ्रम, श्रमण साधू जिन भेट. १ उभें चखांल खचकित हैव, जाली गोख सुधाम, ते रसना पावन भणी, कहुं नाम अभिराम. २
॥ अथ छंद जात मोतीदाम ॥ उपाश्रयवर्णनम् ॥
बन्यो अति सुंदर देवविमांन, पयोधर परीव सुसीम पिछांन, थुडी तस नीम पताल सुजत्थ, घड्यो गजधार विधात ४८ सुहत्थ. १ किनां सुर-थांन हर्यो "जकमंध, किनां ग्रहधांम लियो भुजबंध, किनां अलकान्नपनो ग्रहकोस, लख्यो इसडो भल आलय जोस. २ वदै पृथवी जस पोलीयो नांम, फबै न्नख (व?) खंड सुपोलि भिराम, उदोत अपार अछै भ्रमसाल, उभें पट देख घणो सुविशाल. ३ तिहां मुनि बैठण थांन सुखद, झरोख गवाक्ष बनें ५ हदोहद, वडा जसवंत रहेज महां (हंत, सबै श्रुतबोध अभ्यास करत. ४ वसै यखराज लियां निज साज, खरो अरिखंड तपागछराज, जिहां गणधीस तपें गछईस, विराजत भांनुं समो निसदीस. ५