________________
नवेम्बर - २०१४
३०३
३०४
अनुसन्धान-६५
भव्यजीव प्रतिबोधवा ललनां, लाल हो ए छे सहगुरु रीत सह....., सुणवा सही गुरुदेशनां ललनां, लाल हो ए छे साधर्मिक रीत सह..... ३ वेग(गे) आवे वांमणि(णी) ललनां, लाल हो आणंद होवे अपार सह...., हरखनो आपू(पु) हारलो ललनां, लाल हो मू(मुक्ताफल मनुहार सह.... ४ सहिगरु आवंता मि(मे) सुण्यां ललनां, लाल हो आज हआ अ(उ)जमाल सह.... चालो सहि(हे)ल्यां सहू मली ललनां, लाल हो लीजे मोती सोवन फूला(ल)थाल
(३०) मालवणथी अणहिल्लपुर पं. रत्नविजयजीने पत्र
मालवणथी अणहिल्लपुर(पाटण)मां बिराजमान पं. रत्नविजयजी गणीने उद्देशीने सं. १८४९मां प्रस्तुतपत्र लखायो छे. कर्ता अज्ञात छे. छतां पत्रनी शैली उपरथी पं. रत्नविजयजी गणि पत्रलेखकना गुरुभाई के परममित्र हशे, एवं अनुमान थाय छे. कृति नानी छे, एमांय वळी 'गोरख कुलमें वासना, नयणा आडा डुंगरा' जेवां अन्य कविनी रचनानां पद्यो अहीं उद्धरायां होइ मूळ कृतिना भारमा घटाडो करे छे. कृति एकंदरे सरळ छे, परन्तु कविने 'दाणा-पाणी को जोर है' आ पदथी शुं अभिप्रेत छे ते अमने समजातुं नथी.
१
चोक मंगली(लि)क साथीयो ललनां, लाल हो वधावे बहू नर-नार सह...., संघ सह ईम वीनवे ललना, लाल हो ए छे सयल संघ मनुहार सह..... ६ जेसैं चातुक चंद चकोरसें ललनां, लाल हो लागो पूरण नेह सह...., तिसो श्रावके सहिगुरु ललनां, लाल हो जांणे मयुरा मनमां मेह सह..... ७ वीनतडी अवधारीए ललनां, लाल हो विजयराजिंद्रसूरीश्वर राय सह...., पूज्य चोमासे पधारीए ललनां, लाल हो गुणवंता गुरुराय सह..... ८
॥ इति सज्झाय ॥ समस्त श्राविकानी वंदणा वंचावसीजी । बा. श्रा. अजवादे, श्रा. राजकुदे, श्रा. गांगलीदे, श्रा. दीपादे, श्रा. प्रेमकुअर, श्रा. जांमादे, श्रा. रुपकुमार, श्रा, जीवादे, श्रा. बिनकुअर, श्रा, लखमादे, श्रा. हरादे, श्रा. चर्मदृष्टि, श्रा. अजबादे, [श्रा.] अमरकुअर, श्रा. राजलदे, श्रा. जीफादे, श्रा. कल्याणदे, श्रा. हरखादे, श्रा. वजादे, [श्रा.]प(पा)नकुअर, श्रा. लखमादे, श्रा. अणदादे, श्रा. दिलकुअर, श्रा. जतनादे, श्रा. गलादे, श्रा. अमरादे, श्रा. कल्याणदे, श्रा. शदादे, श्रा. सजांणदे, श्रा, सूजादे, श्रा. देवकुअर, श्रा. जीवादे, श्रा. गांगलदे, श्रा. लाधादे, श्रा. जोयतादे, श्रा. स्तादे, श्रा. गलादे, श्रा. प्रेमकुअर, गाम मांडवारावाला सा. भीमा भार्या श्रा. रामादे, श्रा. जलादे, श्रा. पदमादे, श्रा. धनादे, श्रा. वखतादे समस्त श्राविकानी वं. १०८ अवधारवीजी । श्रीजी साहिबजी चोमासे पधारीज्योजी। १८५९ असाढ वद ११.
॥१०॥ स्वस्तिश्री अणह(हि)ल्लपुरे, महा शुभ स्थान पवित्त,
परम पूज्य परमेष्ट तुं, नमो [उत्तम शुचरित्त. परम हितदायक सदा, लायक नायक खास, हीतकर प्रितिपात्र तुं, सब गुण-कलानिवास, मनमोहन आनंद तुं, मनवल्लभ विश्राम, मुझ मनमंदिर तुं वस्यो, तुं मुझ आतमरांम, सकलसयणशिरोमणी, सकल गुंणलंकृतगात, कुमतांधकारनभौमणी, अखिलोपमा रही ख्यात. गौरखकुलमें वासना, अणघड रह्यो सुजात, संभुष्याला पेखतां, प्रगटे साते धात. चीरंजीवी रहो तुं सदा, जब लग मेरूगीरींद, ससी-रवी-ध्रुतारी लगें, लीला करियो मुनंद. तातश्री शुभ योग्य जे, मालवणमें मनोहार, परउपगारी गुंणनीलो, चंद्रप्रभु सुखकार. जास प्रताप गुंणआगलो, सुंदर अद्भुत वान, तास कृपाथी हूं लखू, प्रेमपत्र सुखखान.