________________
(१) 'त्रिदशतरङ्गिणी' महा-पत्रनो एक
अप्रगट अंश कर्ता : भ. श्रीमुनिसुन्दरसूरि
- सं. विजयशीलचन्द्रसूरि विज्ञप्तिपत्रो विषे ऐतिहासिक वातो जाणीए - वांचीए, त्यारे पत्रसाहित्यना विषयमां जैन मुनिओए केटो बधुं खेडाण कर्यु छे तेनी भाळ मळे छे, अने त्यारे आश्चर्य अने अहोभावथी आपणुं मस्तक झूकी जाय छे.
आ पत्रोमां विज्ञप्तिलेख (आ. लोकहितसूरि), विज्ञप्तिमहालेख (जिनोदयसूरि), विज्ञप्तित्रिवेणि (वा. जयसागर) तथा त्रिदशतरङ्गिणी (मुनिसुन्दरसूरि) जेवा महा-पत्रो विशिष्ट, अद्भुत अने अजोड गणाय तेवा छे. ____आ स्थळे 'त्रिदशतरङ्गिणी' विषे थोडीक वात करवी छे. तेना कर्ता तपगच्छपति श्रीमुनिसुन्दरसूरि छे. तेमनो सत्ताकाल वि.सं. १४३६-१५०३ छे. तेओनी प्रचण्ड प्रतिभा, चारित्र तथा विद्वत्ताने कारणे तेओ 'कालीसरस्वती', 'वादिगोकुलषण्ढ' जेवां बिरुद पाम्या हता. तेओ सहस्रावधानी हता. पोताना तप-संयमना प्रभावथी तेओ मारी-मरकीना तथा तीडना उपद्रवोने शमावी शकता हता, तो देव-देवीओ पण तेमना गुणोथी आकर्षातां हतां. तेमणे रचेला ग्रन्थोमां 'अध्यात्मकल्पद्रुम', 'उपदेशरत्नाकर', 'जिनस्तोत्रकोश' वगेरे मुख्य छे. ____ 'त्रिदशतरङ्गिणी' पण तेओनी ज एक अपूर्व रचना छे. आ रचना एक 'पत्रलेख'रूप रचना छे. तेमणे पोताना परमगुरु श्रीदेवसुन्दरसूरिजी पर एक प्रलम्ब विज्ञप्तिपत्र लखेलो, जे पत्र १०८ हाथ लांबो हतो. आ पत्रलेख विषे आपणा मूर्धन्य साक्षर संशोधक श्रीमोहनलाल दलीचंद देशाई आ प्रमाणे लखे छे : “सं. १४६६मां तेमणे एक विज्ञप्तिग्रन्थ पोताना गुरु देवसुन्दरसूरिनी सेवामां मोकल्यो हतो. तेनुं नाम त्रिदशतरङ्गिणी छे. तेनुं विज्ञप्तिपत्रोना साहित्य अने इतिहासमां सौथी वधारे महत्त्व छे. तेना जेटलो मोटो अने प्रौढ पत्र कोईए पण • लख्यो नथी. ते १०८ हाथ लांबो हतो अने तेमां एकथी एक विचित्र अने १. आ विधान १५मा शतकथी लईने २१मा शतक सुधी लागु पडे तेवू छे.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
