________________
26
राजनगरनुं वर्णन छे. राजनगर साभ्रमती-साबरमतीना किनारे वस्युं हतुं. ते नगरना लोको एटला समृद्ध हता के तेमना घरना कचरामां पण रत्नो ठलवातां रहेता. चोकमां ठलवायेलां ते रत्नो साभ्रमतीनां फरी वळतां पाणीमां तणाई जतां. नदी समुद्रमां मळती एटले आ बधां रत्नो पण तेमां ठलवातां. लगभग आ ज कारणे समुद्र ते रत्नाकर-रत्नोथी भरेलो कहेवायो होवो जोईए !
बीजुं पद्य संवादात्मक पद्य छे, अने पत्र पूरो थया पछी लख्युं छे. तेमां 'पाप' नामे व्यक्तिने कल्पीने तेनो अन्य कोई जोडे थयेलो संवाद माणवा जेवो छे :
'अरे भाई, कोण छो तुं ?' मारुं नाम 'पाप' छे. 'आटलो दूबळो केम ?' मारी माताथी विखूटो पडी गयो छु एटले. 'तारी माता कोण ? तेनाथी विखूटो शाथी पड्यो ?'
मारी मातानुं नाम छ 'मारि(हिंसा)', तेने शाह अकबरे हीरसूरिना कहेवाथी यमना घेर मोकली आपी छे, एटले हुं एकलो थई गयो छु.
'तो हवे तुं क्यां रहीश ?' हुं तो हवे जे हीरसूरिनुं वचन नहि माने तेना हैयामां रहीश. यशोविजयजीनी प्रतिभानो एक नवो ज उन्मेष अहीं प्रगट थाय छे.
(१७-१८) आ बन्ने पत्रो वीजापुरसमीपवर्ती स्याहपुर (शाहपुर)मां चोमासुं रहेल पं. श्रीतत्त्वविजय गणिए क्रमशः वर्गवटीमां स्थित गच्छपति विजयप्रभसूरि तथा उदयपुरस्थित विजयरत्नसूरि पर लखेल पत्रो छे. सं. १७३५ना महा तथा फागणमां मोकलायेला आ पत्रो, दूर देशमां पत्र पहोंचाडनारा विलम्बथी मळवाने कारणे आटला मोडा लखाया के मोकलाया होय, तेवू मानी शकाय. वीजापुर ते उत्तर गुजरात, गाम समजवानुं छे. तेनी नजीकमां शाहपुर गाम प्रायः आजे पण होवानुं जाणवा मळे छे. वीजापुर विद्यापुर तरीके जाणीतुं हतुं.
___ पत्रलेखक तत्त्वविजयजी ते उपा. यशोविजयजीना शिष्य छे. पत्रमा प्रयुक्त भाषा, छन्दोवैविध्य, कल्पनावैभव, वर्णन-विभाग इत्यादि तेमज प्रारम्भिक मंगल पद्योनो 'स्वस्तिश्री' पदथी थतो प्रारम्भ, बीजा पत्रमा ७२मा पद्यमां आवता
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
