________________
ऑगस्ट २०११
धर्यां शिशे कुंभ एटले सजन जन सहु को मिल्यां बाल पुंन गोपाल बाला निसूणी जोवा खलभल्यां । वरशक मंगलतूर वाजे भेरी भुंगल नाल ए, मरदंग मादल झांझ झल्लरी ताल पुन कंशाल ए ॥१०॥ वाजी परे रे धूंश निशांणनी घोषनां वली वाजित रे केहिक देश विलायतनां । इंगरेजीरे करी दरवेश ते नवनवां ते वजावे रे, वाजित्र थईने इकमनां ॥११॥ ईक मना थईने सहु वजावे सकलजन हरखित भयो सजित भूषण हयगयादिक रूप्प कनकादिकमयो । भट सुभट थट घनघरट जोधा प्रबल सामंत सूर ए गारदी तूरकी अश्वपाला चढ्यां चाले पूर ए ॥१२॥ वली कौतल रे हय थई थई करी चालतां वारू गयवर रे, सूंड प्रचंड उल्लालतां । जरकशनां रे, कशित पल्लाण सोहामणां गावे गौरी रे मंगल हर्ष वधामणां ॥१३॥ वधामणां गावंती गोरी जडितकनकाभूषणं ते पहेरी बाला अतिविशाला हैममण्डितकंकणं । नयरनां शेठ्या मोटामोटा अमरसूतसम बनी करी कुंमर कुंमरी रथे बेसे केइक चढिया गज तूरी ॥१४॥ म्यांना पालखी रे, रथ बगी च्यारठ सोहता छबीवंता रे, वरघोडे मन मोहता । चढी जोवे रे, जाली गोख झरोखथी लटकाली रे, केई नर जोवे मोजथी ॥१५॥ मनमोज शेती कियो उच्छव गयण गर्जारव थयो तेह उच्छव पेखवाने मेघ पिण चढी आवीयो । मेघ तव आदेश दीधो श्रमशमन छाया करो घन घटारूपें छव्यो अंबर वरसीयो सुख जलधरो ॥१६॥
