________________
८२
अनुसन्धान-५६
परुणागत थाप्या उच्छाहे, फत्तास्हानी पोलमांहे ।
केई दिवस वतीता आंम, चिंते रक्षपालक ताम ॥ तु० भ० ॥१०॥ क्रीडा केलिकरणने उल्लासे, मनमां ईम देव विमासे ।
प्रभू ठववा जोवुं ठाम, निपजावी नवो जिनधाम ॥ तु० भ० ॥११॥ सहु नयरनी भूमि विलोकी, टंकशाल जोई निरदोषी ।
क्रीडा केलि इहां बहु थास्ये, तस कारक जोवे उल्लासे ॥ तु० भ० ॥१२॥ जोयुं नयरमां दानी जीव, हरकुंअर शेठाणीनो देव । रजनीमें सूहणे आयो, चंद भेरव देव उमाह्यो || तु० भ० ||१३||
ढाल ३ ॥ जिम जिम ए गिरि भेटीये रे ए देशी ॥
-
पून्य फले जगमां सदा रे, पून्ये वंछित थाय सलूणा । पून्य थकी सुख भोगवे रे, पून्ये पाप पुलाय सलूणा ॥ पून्य फले० ॥१॥ ए आंकणी ॥
सूहणामां सबहि कथा रे, कहि सूणावे देव स० । ठवज्ये प्रभू टंकशालमां रे, भुवन करावज्यें हेव स०॥०॥२॥ ते निसुणी विस्मय थई रे, ए नृपनो आवास स० ।
किम करी प्रभु ठवणां तणी रे, पूगे माहरी आश स० ॥ पू०॥३॥ देव कहे चिंता म कर रे, कहुं हुं नृपने धाय स० । तूज्झने घर बेठा थकां रे, थास्यें नृप सुपसाय स० ॥ पू०||४|| तुजने कुंप्पनी प्रसन्न थई रे, देश्ये ए टंकशाल स० ।
ए छे उत्तम भौमीका रे, निरुपम गुणमणिमाल स० ॥०॥५॥
तिहां जिनचैत्य करावज्ये रे, ठवज्ये श्रीसीयंश स० ।
ईम कही देव अदृश्य थयो रे, एह स्वप्न निःशंश स० ॥ पू०||६|| रयण विहाणी प्रह थयो रे, जाग्यां नगरनां लोक स० । शेठाणी मन चितवे रे, भागा भव भय शोक स० ||पू०||७|| श्रीजिनचैत्य करावशुं रे, पावन करस्यूं देह स० ।
मूह मांग्यां पाशा ढल्या रे, मनमां हर्ष अछेह स०॥०॥८॥ उमाभाईने तेडीने रे, शेठाणी पभणंत स० । रजनी सुहणांनो सवी रे, निसुंणायो विरतंत स०॥०॥९॥
