________________
ऑगस्ट २०११
८१
निशि वासर वंछित दान, ईहां देस्यूं महागुणखाण ।
ते निवस्यां एवं जांण, दश पल्लव दश तरु आण ||२०|रा०||१६|| तेथी दातापणो खास, शेठाणीने हाथे उल्लास ।
पूओ पूरव पूंन्य विलास, कहे भेरवचंद विकास ॥र०रा०॥१७॥
सोरट्ठा ॥
ते तो आठो जाम, तन मन वचन सू द्रव्यथी । साजें धर्मनुं काम, आगम अनुसारे करी ॥१॥
ढाल ॥ प्रभू पासनुं मूखडुं जोवा ए देशी ॥ तूंमे सुणज्यो सुगुण सनेहा भलां पुन्यनी कारण एहा । हठीसींहनी पूर्व पून्याई सब शुद्ध मीली जोगवाई ॥ तुमे० ॥ ए आंकणी ॥१॥ लघु रामा अछे गुणखाणी, जिनी सुंदर मधुरी वाणी । तसु समकितमां दृढ रंग, तेहनी मति धर्ममां चंग ॥ तु० भ० ॥२॥ तन दान दयामां भीनो, जस मन जिनमतमां लयलीनो । हठीसींहनी गादी वखाणो, उमाभाई शेठ सुजाणो ॥ तु० भ० ||३|| हठीसींह थ कीनो प्रधानो, वली वृद्ध उमाभाई जानो ।
हवे निसुणो एक चरित्र, सूंणतां थस्ये श्रवण पवित्र ॥ तु० भ० ॥४॥ मोतीस्हा प्रभु पधराया, तिणे केहिक बिंब भराया ।
विमलाचल गिरि पर सार, श्रीयांस त्रिजगदाधार ॥ तु० भ० ॥५॥ त्यांथी परुणागत आंणी, ठव्या राजनयर गुणखाणी ।
ते श्रीयांस जिणंदा नृप विष्णुतणे कुल चंद (दा) ॥ तु० भ० ||६|| माता विष्णुने उर अवतरीया, सींहपुर नयरे गुण भरीया । षडग लंछन प्रभु सोहे, ज्ञाने करी भवि पडिबोहे || तु० भ० ||७|| आयु लख वर्ष चोरासी, परिशाटन प्रकृति पञ्चासी ।
सम्मेतशिखर जई सिद्धा, शिवनाथ थया सुप्रसीद्धा ॥ तु० भ० ॥८॥ तिहां ज्योतिमां समाई, ते वंदूं शीश नमाई ।
हिवे मेटो मेरा भवफेरा, स्वामी कीजे वेग नीवेरा ॥ तु० भ० ॥९॥