________________
ऑगस्ट २०११
॥ मास नवमो ॥
चईतरे चित जोयुं, मुलीबाई विचारी रे.. आउखानो भरोसो नाहिं, घडि जाय प्यारी रे. आवसे परदेसी आणां, पाछां नहि वले रे. मुंने आवेला आ जोग, पछें नहि मले रे. ॥१॥
जो बांधुं तप तरवार, तो शिवसुख मले रे. जो करूं करणी अघोर, तो कर्म ज टले रे. करे छठ नें अठम, बेसे आसन वाली रे. निर्दोषण लावे आहार, छन्नुं दोष टाली रे. ॥२॥ मासखमणा करे मंनगंमता, पंनरनो नहि पार रे. कर्मनें दीधो दावानल, बाली कीधो छार रे. विगय मात्र वावरे नाहिं, लुखुं लावे अन्न रे. काया जाणी भाडारुप, आपें जांणीउ गंन रे. ॥३॥
नीलुं वंजन वरज्युं जावजीव, चेली नव्य खपे रे. वीर प्रभुजीनां गुण गाय, बेठा मुख जंपे रे. काचा कुंभ सरिखी जांणी देह, न करो आंबा थुभो रे. भणे हरखासुत सिवराज मास अ नोमों रे. ॥४॥ सळंग ३६
॥ मास १० मो ॥
वैसाकें वावरे द्रव्य दोय, त्रीजुं द्रव्य नव्य लीये रे. सति जुंनां पेरे वस्त्र, छास लोट पीये रे. त्राणु दिन पीधी वलि प्रास, आंखुं तगतगे रे.
अ सती आगल सुंदरी, बीजी नव्य लागे रे. ॥१॥ सेठ रघुभाई करी वीनती, समझावी दीधा रे. बे रोटलीनां लीधा आहार, उपरे आकरा तप कीधां रे. हालंतां खडखडे हाड, पग दोरी समान रे.
१२७
नस-जालुं नरवी देखाय, जिह्वा सुकुं पान रे. ॥२॥ आप तो अवगुण लेवे, परनें सोभा देता रे. हुं एक जिह्वांइ करी, वर्णव करुं केता रे.
