________________
डिसेम्बर २०१०
तेनुं ऋण चुकववानी ३५ वर्ष बाद आ लेख द्वारा तक ऊभी थई. आवी तक ऊभी करवामां माध्यम बननारा पू.जैनाचार्य श्री विजयशीलचन्द्रसूरिजीनो आभार मानीने स्व. पण्डितजी विषे आ सन्दर्भे नोंध रजू करुं छु.
ई.स. १९७० पछीना त्रण-चार वर्षोमां आ पुस्तकनुं लेखन कार्य अने पछीथी प्रूफरिडिंग चालतुं हतुं ते समग्र समयगाळानो आ लेखक साक्षी छे. ८० वर्ष वटाव्या पछी पण्डितजीओ जे धगश अने त्वराथी काम उपाडीने पूरुं कर्यु तेमां आ कार्य करवानी तेमनी प्रबळ इच्छाए भाग भजव्यो छे. लगभग ओक आंखथी प्रुफ तपासता पण्डितजी नवजात शिशुने वहालथी जाळवती मातानी जेम साचवीने तेमांना झीणाझीणा अक्षरोने साव आंख नजीक लावीने निहाळता ते दृश्य आ लेखकनी सामे, आ लखती वखते उपसी आवे छे !
पण्डितजीनो जन्म माता ओतमबाईना मौखिक हवाला मुजब वि.सं. १९४६ना पोष वद अमासनी राते, (ई.स. गणीओ तो १८९०मां) वळा (आजना वल्लभीपुर)मां. नानपणमां ज पितानुं छत्र गुमाव्यु होई, माता ओतमबाई खूब ज मुश्केलीओ वेठीने तेमनो उछेर को हतो. मातानी मुश्केलीमा तरुणवयना बेचरदास मशालीदाळ थाळीमां लइ वेचीने अने धोकडामांथी ऊडी गयेला रु नां पमडां वीणी वीणीने तेमांथी दस-वीस पैसा मेळवीने माने मददरूप थता. बाळक बेचरदासे वळानी शाळामां छ गुजरातीनो अभ्यास पूरो को त्यां सुधीमां गाम वळा अने मोसाळना गाम सणोसरा, ओ बे गामनी बहार क्यांय गया न हता. तेओ १२-१३ वर्षनी उंमरे मांडळ गामनी धर्मविजयजी महाराजनी पाठशाळामां संस्कृत भणवा गया त्यां सुधी तेमणे रेलगाडी जोयेली न हती. आथी, त्यां सुधी गाडीमांना डब्बाओ विशेनो ख्याल तेमना मनमां घासतेलना डब्बाओनो आवतो ! पाठशाळामां ज्यारे 'चन्द्रमा' उच्चारण करवानुं आवे त्यां पण्डितजी 'संदरमा' उच्चारण वारंवार करता ते माटे तेमने 'घरभेगा करी देवानो' ठपको सांभळवो पडेलो.
आगमोना वांचन अने समजणे बेचरदासमां जब्बर परिवर्तन आण्यु. रातना बे वागे उठीने छानाछाना आगमो-वांचतां, बेचरदास घणीवार रडी पडता. आगमोमांनां भगवान महावीरनां वचनोओ ओवो सद्भाव जन्माव्यो के तेना अध्ययन विना जीवन निरर्थक जेवू लागवा मांड्युं. तेमने अम पण जणावा
